Φωτογραφία από Achi Guitar από το group του Artcore στο flickr
Τι σχέση έχει ο σκηνοθέτης της ταινίας James Ponsoldt με τους –διαλυμένους πλέον– R.E.M.; Κατάγονται από την Αθήνα… της Γεωργίας! Ή, για να το κάνουμε λιανά, από την πόλη Athens της αμερικάνικης πολιτείας της Georgia! Ο γεννημένος το 1978 σκηνοθέτης διαθέτει μια πολύ ενδιαφέρουσα φιλμογραφία, που περιλαμβάνει τις εξής ταινίες: “Off the Black” (2006), «Μεθυσμένοι από έρωτα» (“Smashed”, 2012), «Ονειρεμένο τώρα» (“The Spectacular Now”, 2013), «Τέλος διαδρομής» (‘The End of the Tour”, 2015) και τώρα «Ο κύκλος» (“The Circle”, 2017). Η επόμενη ταινία του θα ονομάζεται “Wild City” και θα τη γυρίσει για την Disney. Άλλος ένας ανεξάρτητος κινηματογραφιστής που μπαίνει στο σύστημα, καθώς το σύστημα βλέπει σε αυτόν… κέρδη!
«Ο Πάλμπερ Έλντριτς πήγε στον Πρόξιμα άνθρωπος και γύρισε θεός».
Φωτογραφία από Danish Siddiqui
Φωτογραφία από Akihiro Shibata
Οι Post Lovers είναι ένα solo project. Πίσω τους βρίσκεται η Ελένη Καραγεώργου. Oι Post Lovers κινούνται αργά και εμπιστεύονται δύσκολα. Οι ευεργετικοί μουσικοί τους συμβάλλουν ευγενικά στις πρόβες και τα live τους.
Το Parthenώn Film Festival – Σινεμά στο χωριό, αυτός o πανέμορφος σινεφίλ θεσμός που έκανε την πρεμιέρα του το 2015, μπαίνει αισίως στην τρίτη του χρονιά, και αυτή την Παρασκευή, 14 Ιουλίου, ανοίγει τις πύλες του στον ορεινό παραδοσιακό οικισμό του Παρθενώνα, στη Σιθωνία της Χαλκιδικής. Για τρεις μέρες, λοιπόν, από την Παρασκευή 14/7 μέχρι την Κυριακή 16/7, η πλατεία του Παρθενώνα θα πλημμυρίσει από εικόνες, ήχους και στιγμές κινηματογραφικής μαγείας, μέσα από καθημερινές προβολές αριστουργημάτων της 7ης τέχνης.
«όλα τα δανεικά πάνω στη γη»: ζωής ανοικτοί λογαριασμοί από την Γεωργία Τριανταφυλλίδου
Όταν πρόκειται για τέχνη, δεν μου αρέσουν οι κλισέ εκφράσεις. Ειδικά εκείνες σχετικά με το πόσο καλύτερη ήταν η μουσική παλιά. Ποτέ δεν ήταν καλύτερη ή χειρότερη. Αυτό που ήταν διαφορετικό ήμασταν εμείς και το πώς την βιώναμε. Και, τα τελευταία χρόνια, το μοναδικό πράγμα που μου έχει λείψει είναι εκείνο το μαγικό συναίσθημα όταν ανακάλυπτες έναν καλλιτέχνη ή ένα τραγούδι και πίστευες πως μιλάει για σένα. Ήταν κάτι υπέροχο, το οποίο ήμουν βέβαιος ότι ως μεγαλύτερος και εμπειρότερος δεν θα ένιωθα ποτέ ξανά. Μέχρι τη στιγμή που γνώρισα τον Jason Isbell.
Φωτογραφία από Tony Burns
Το Artcore Magazine σε συνεργασία με τις εκδόσεις Ψυχογιός βρίσκεται στην ευχάριστη θέση να σας προσφέρει δύο αντίτυπα του μυθιστορήματος της Αργυρώς Μαργαρίτη, «Γέρση. Είσαι το κόκκινο στο αίμα μου».
Πόσο πίσω μας βρίσκεται άραγε το 1864, και πόσο απέχει ο εμφύλιος πόλεμος από τις έμφυλες συγκρούσεις; Αυτό είναι το ερώτημα που με κατατρύχει καθώς βγαίνω μουδιασμένα και νωχελικά από τον κινηματογράφο, έχοντας μόλις παρακολουθήσει το τόσο άρτια δουλεμένο “The Beguiled” της πολυσχιδούς κι αιωνίως νέας Sofia Coppola. Η κοινωνία και οι ρόλοι που μας αποδίδονται εντός αυτής αποτελούν αίνιγμα δυσεπίλυτο, αγωνιωδώς επίκαιρο και ζωτικό. Η κοινή λογική, η ιστορία αλλά και η σύγχρονη καθημερινότητα -όσο κι αν αυτό αποτελεί πικρή αλήθεια- βεβαιώνουν σταθερά πως οι έμφυλοι ρόλοι που υιοθετούμε και εν τέλει επωμιζόμαστε στο δημόσιο βίο καθορίζουν τις σχέσεις μας και την αλληλεπίδρασή μας με το αντίθετο φύλο, προδιαγράφουν σκέψεις κι αντιδράσεις που μάλλον θα ήταν διαφορετικές αν «άντρες» και «γυναίκες» ζούσαν σε δυο τελείως ξέχωρες και παράλληλες πραγματικότητες. Όμως δεν ζουν.
Της Μαρίας Ορτουλίδου
Φωτογραφία από Brian Snyder
Πέντε παραλλαγές στο θέμα της ερωτικής επιθυμίας