To Artcore Magazine σε συνεργασία με τις εκδόσεις Διόπτρα βρίσκεται στην ευχάριστη θέση να σας προσφέρει ένα αντίτυπο του βιβλίου της Πασχαλίας Τραυλού, «Φιλί στα μάτια».
To Artcore Magazine σε συνεργασία με τις εκδόσεις Ψυχογιός βρίσκεται στην ευχάριστη θέση να σας προσφέρει δύο αντίτυπα του βιβλίου της Πόλα Χόκινς, «Στην παγίδα του νερού».
Στις 24 Αυγούστου, για ένατη χρονιά ανηφορίζουμε στην πανέμορφη διαδρομή από το Ξυλόκαστρο προς τα μαγευτικά Τρίκαλα Κορινθίας κι ακόμα πιο πάνω στο θεϊκό οροπέδιο της Ζήρειας, για το πιο high και ανοιχτό πάρτυ του καλοκαιριού! Μια μαραθώνια non stop μουσική γιορτή με τρεις σκηνές, open, in και after, από νωρίς το μεσημέρι έως νωρίς το …πρωί, με φανταστικές μπάντες και παραγωγούς, με μοναδικές εναλλακτικές δραστηριότητες, φιλική για όλες τις ηλικίες, παιδιά και ..σκυλιά!
Το «Άλογο του Τορίνο» είναι μια ταινία για τον Θάνατο. Τον Θάνατο, όμως, όχι σαν βιολογική πραγματικότητα ή σωματικό πεπρωμένο, όσο σαν αργόσυρτη πορεία προς το Τέλος. Και μ’ αυτή την έννοια, ο φιλμικός χρόνος και όλα όσα συμβαίνουν εντός του, γίνονται μια πένθιμη μαθητεία στο γήρας (τα δυσάρεστα πράγματα απαιτούν, επίσης, μια μέθοδο -αυτή είναι η διδασκαλία των στωικών), στο θνήσκειν του Ανθρώπου και του Πολιτισμού.
Φωτογραφία από Alessandro L. Rocchi
20.07
2017
-
Στήλη: Art Echoes \ Thursday Trivia
-
Αρθρογράφος: Artcore
Γνωρίζατε ότι...
Aγαπούσε το άρωμα της γαρδένιας, φοβόταν πολύ τα βαθειά και σκοτεινά νερά, ήταν ευάλωτη, ταλαντούχα, καλή μητέρα και «πολύ Ρωσίδα» όπως έλεγε. Η Natasha Gurdin ή αλλιώς Natalie Wood μεγάλωσε μέσα στα κινηματογραφικά πλατό και στην φρενίτιδα του Hollywood, ωστόσο κατάφερε να εξελιχθεί και να γίνει μια από τις πιο ταλαντούχες πρωταγωνίστριες του κινηματογράφου.
Φωτογραφία από Oscar Leiva
Ο Ρόμπερτ Φόρεστερ δεν έμοιαζε άνθρωπος που θα κινούσε υποψίες. Η πρώην γυναίκα του είχε πει στην αστυνομία ότι ήταν αλλοπρόσαλλος, ότι είχε βίαιες τάσεις και μάλιστα ότι την είχε πυροβολήσει. Ίσως να ήταν ψυχοπαθής δολοφόνος.
Ό,τι γεννιέται πρέπει μια μέρα να πεθάνει. Έτσι δεν λέει το συμβόλαιο της ζωής; Ωστόσο, ήρθα εδώ να σου πω ότι σε σπάνιες περιπτώσεις αυτός ο απαράβατος όρος μπορεί να... ξαναγραφτεί.
Αγάπησα τον Woody Allen αμέσως, σχεδόν ασυνείδητα και μηχανικά. Από τον εναρκτήριο κιόλας μονόλογο του “Annie Hall”, με τις παραβολές, τις υπερβολικές αναλογίες και τον Allen να μας εξηγεί γιατί η ζωή είναι θλιβερή και σύντομη, αυτός ο οξυδερκής, εξομολογητικός τύπος μ' έπεισε πως το σύμπαν μέσα στο κεφάλι του είναι κάπως παράξενο αλλά ανατριχιαστικά σαγηνευτικό.
Φωτογραφία από Stefan Wermuth
Η ομαδική έκθεση «Dépôt καλοκαίρι 2017» συγκροτήθηκε για να παρουσιάσει διεθνώς διακεκριμένους Έλληνες και ξένους καλλιτέχνες, καθώς και καλλιτέχνες οι οποίοι παρουσιάζουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον.
«Η ιστορία γράφεται από άντρες σε μικρά καμαράκια». Φρίζο ντε Βος, ο αγαπημένος φίλος. Φίλιπ ντε Βρις, ο αγαπημένος μαθητής. Και Γιόσιπ Μπρικ, ο καθηγητής.
Ο David Hockney είναι ένας από τους πιο σημαντικούς Βρετανούς εικαστικούς του 20ού αιώνα και από τους διασημότερους εν ζωή ζωγράφους, ηγετική φυσιογνωμία της Pop Art από τη δεκαετία του ’60 μέχρι και σήμερα. Παρότι οι περισσότεροι γνωρίζουν κυρίως το ζωγραφικό έργο του, είναι επίσης ικανότατος χαράκτης, φωτογράφος, σκηνογράφος αλλά και σχεδιαστής, ιδιότητα στην οποία επικεντρώνεται το παρόν αφιέρωμα.
Φωτογραφία από Achi Guitar από το group του Artcore στο flickr
Τι σχέση έχει ο σκηνοθέτης της ταινίας James Ponsoldt με τους –διαλυμένους πλέον– R.E.M.; Κατάγονται από την Αθήνα… της Γεωργίας! Ή, για να το κάνουμε λιανά, από την πόλη Athens της αμερικάνικης πολιτείας της Georgia! Ο γεννημένος το 1978 σκηνοθέτης διαθέτει μια πολύ ενδιαφέρουσα φιλμογραφία, που περιλαμβάνει τις εξής ταινίες: “Off the Black” (2006), «Μεθυσμένοι από έρωτα» (“Smashed”, 2012), «Ονειρεμένο τώρα» (“The Spectacular Now”, 2013), «Τέλος διαδρομής» (‘The End of the Tour”, 2015) και τώρα «Ο κύκλος» (“The Circle”, 2017). Η επόμενη ταινία του θα ονομάζεται “Wild City” και θα τη γυρίσει για την Disney. Άλλος ένας ανεξάρτητος κινηματογραφιστής που μπαίνει στο σύστημα, καθώς το σύστημα βλέπει σε αυτόν… κέρδη!
«Ο Πάλμπερ Έλντριτς πήγε στον Πρόξιμα άνθρωπος και γύρισε θεός».
Φωτογραφία από Danish Siddiqui
Φωτογραφία από Akihiro Shibata
Οι Post Lovers είναι ένα solo project. Πίσω τους βρίσκεται η Ελένη Καραγεώργου. Oι Post Lovers κινούνται αργά και εμπιστεύονται δύσκολα. Οι ευεργετικοί μουσικοί τους συμβάλλουν ευγενικά στις πρόβες και τα live τους.
Το Parthenώn Film Festival – Σινεμά στο χωριό, αυτός o πανέμορφος σινεφίλ θεσμός που έκανε την πρεμιέρα του το 2015, μπαίνει αισίως στην τρίτη του χρονιά, και αυτή την Παρασκευή, 14 Ιουλίου, ανοίγει τις πύλες του στον ορεινό παραδοσιακό οικισμό του Παρθενώνα, στη Σιθωνία της Χαλκιδικής. Για τρεις μέρες, λοιπόν, από την Παρασκευή 14/7 μέχρι την Κυριακή 16/7, η πλατεία του Παρθενώνα θα πλημμυρίσει από εικόνες, ήχους και στιγμές κινηματογραφικής μαγείας, μέσα από καθημερινές προβολές αριστουργημάτων της 7ης τέχνης.
«όλα τα δανεικά πάνω στη γη»: ζωής ανοικτοί λογαριασμοί από την Γεωργία Τριανταφυλλίδου
Όταν πρόκειται για τέχνη, δεν μου αρέσουν οι κλισέ εκφράσεις. Ειδικά εκείνες σχετικά με το πόσο καλύτερη ήταν η μουσική παλιά. Ποτέ δεν ήταν καλύτερη ή χειρότερη. Αυτό που ήταν διαφορετικό ήμασταν εμείς και το πώς την βιώναμε. Και, τα τελευταία χρόνια, το μοναδικό πράγμα που μου έχει λείψει είναι εκείνο το μαγικό συναίσθημα όταν ανακάλυπτες έναν καλλιτέχνη ή ένα τραγούδι και πίστευες πως μιλάει για σένα. Ήταν κάτι υπέροχο, το οποίο ήμουν βέβαιος ότι ως μεγαλύτερος και εμπειρότερος δεν θα ένιωθα ποτέ ξανά. Μέχρι τη στιγμή που γνώρισα τον Jason Isbell.
Φωτογραφία από Tony Burns
Το Artcore Magazine σε συνεργασία με τις εκδόσεις Ψυχογιός βρίσκεται στην ευχάριστη θέση να σας προσφέρει δύο αντίτυπα του μυθιστορήματος της Αργυρώς Μαργαρίτη, «Γέρση. Είσαι το κόκκινο στο αίμα μου».
Πόσο πίσω μας βρίσκεται άραγε το 1864, και πόσο απέχει ο εμφύλιος πόλεμος από τις έμφυλες συγκρούσεις; Αυτό είναι το ερώτημα που με κατατρύχει καθώς βγαίνω μουδιασμένα και νωχελικά από τον κινηματογράφο, έχοντας μόλις παρακολουθήσει το τόσο άρτια δουλεμένο “The Beguiled” της πολυσχιδούς κι αιωνίως νέας Sofia Coppola. Η κοινωνία και οι ρόλοι που μας αποδίδονται εντός αυτής αποτελούν αίνιγμα δυσεπίλυτο, αγωνιωδώς επίκαιρο και ζωτικό. Η κοινή λογική, η ιστορία αλλά και η σύγχρονη καθημερινότητα -όσο κι αν αυτό αποτελεί πικρή αλήθεια- βεβαιώνουν σταθερά πως οι έμφυλοι ρόλοι που υιοθετούμε και εν τέλει επωμιζόμαστε στο δημόσιο βίο καθορίζουν τις σχέσεις μας και την αλληλεπίδρασή μας με το αντίθετο φύλο, προδιαγράφουν σκέψεις κι αντιδράσεις που μάλλον θα ήταν διαφορετικές αν «άντρες» και «γυναίκες» ζούσαν σε δυο τελείως ξέχωρες και παράλληλες πραγματικότητες. Όμως δεν ζουν.
Της Μαρίας Ορτουλίδου
Φωτογραφία από Brian Snyder
Πέντε παραλλαγές στο θέμα της ερωτικής επιθυμίας
Βασισμένο στο ομώνυμο βιβλίο της Diane Ackerman, το ''Τhe Zookeeper's Wife'', αφηγείται μια άγνωστη πτυχή του Β' Παγκοσμίου Πολέμου και αναδεικνύει το μεγαλείο της ανθρώπινης αλληλεγγύης και την αυτοθυσία στο όνομα της σωτηρίας.
Το νυχτερινό περπάτημα στην πόλη μπορεί να προσφέρει κάτι διαφορετικό, έχοντας τη δυνατότητα να μεταβάλλει τις, βαθιά ριζωμένες και φαινομενικά λογικές, προδιαθέσεις μας απέναντι στο αστικό περιβάλλον. Αυτή η λίστα μπορεί να αποτελέσει τον ιδανικό φίλο, συνοδοιπόρο ή οδηγό για νυκτόβιες περιπλανήσεις και αναζητήσεις.
Φωτογραφία από Ioannis Stamatogiannis
Σαν σήμερα, γεννήθηκε ο Valentin Louis Georges Eugène Marcel Proust (10 Ιουλίου 1871 – 18 Νοεμβρίου 1922), όπως είναι ολόκληρο το όνομά του, μία από τις πιο σημαντικές λογοτεχνικές μορφές του 20ού αι.- συγγραφέας, κριτικός, δοκιμιογράφος, ο δημιουργός του εμβληματικού «Αναζητώντας τον χαμένο χρόνο», για το οποίο έχουν γραφτεί εκατοντάδες μελέτες, κείμενα και αναλύσεις. Ο Graham Greene έγραψε για τον Proust ότι «ήταν ο σπουδαιότερος μυθιστοριογράφος του 20ού αι., όπως αντίστοιχα ο Tolstoy ήταν του 19ου», και η Virginia Woolf ήταν τόσο παθιασμένη μαζί του που έλεγε «Αχ και να μπορούσα να γράφω έτσι». Το αφιέρωμα που ακολουθεί χωρίζεται σε δύο μέρη: το πρώτο αφορά μία αναδρομή στη ζωή του κυρίως μέσα από τη συγκέντρωση και προβολή όλου του διαθέσιμου οπτικού υλικού (φωτογραφίες και βίντεο), και στο δεύτερο μέρος παρατίθεται το περίφημο «Ερωτηματολόγιο του Proust» με τις απαντήσεις που ο ίδιος έδωσε το 1890.
Ο πιο αξιαγάπητος ηθοποιός του Hollywood κλείνει τα 61!
Αποκαλύφθηκε η υπόθεση αλλά και ο χώρος όπου διαδραματίζεται το πολυαναμενόμενο βιβλίο του Dan Brown “Origin”, το οποίο θα κυκλοφορήσει από τις Εκδόσεις Ψυχογιός τον Δεκέμβριο του 2017.
To 1986, οκτώ χρόνια μετά το ξεκάθαρα μπεργκμανικό “Interiors”, ο Woody Allen βρίσκεται και πάλι σε ινγκμαρική διάθεση (όπως θα διαφανεί και την επόμενη χρονιά, με το “September”). Χρησιμοποιώντας μία αφηγηματική πλατφόρμα που κλείνει το μάτι στη δομή του «Φαννύ και Αλέξανδρος» (1984) και επιλέγοντας ένα τίτλο που παραπέμπει στο θρυλικό «Ο Ρόκο και τα αδέρφια του» (1960), από τον Luchino Visconti, ο Woody θα παραδώσει την πιο πολυσχιδή του ταινία. Αντί για χριστουγεννιάτικα δείπνα, όπως στην ταινία του Bergman, ο Woody θα συγκεντρώσει την κομπανία του γύρω από τραπέζι της Γιορτής των Ευχαριστιών. Και θα υμνήσουν όλοι μαζί την αιωνίως ατελή, τρωτή και λειψή ανθρώπινη φύση τους. Μπλεγμένοι σε ένα, εργοστασιακών προδιαγραφών, γαϊτανάκι αστοχιών, παραπλανήσεων και εναγκαλισμών της απολαυστικής ματαιότητας.
Ο Πάνος Τσερόλας και η Ελένη Μαρκ προτείνουν από πέντε βιβλία για να έχετε την καλύτερη συντροφιά δίπλα στο κύμα.
Ο Marc Chagall αποτελεί ένα από τα πιο σημαντικά κεφάλαια της εικαστικής κουλτούρας του περασμένου αιώνα, με καλλιτεχνική παραγωγή πολλών δεκαετιών, που δεν μαρτυρά μόνο ποσότητα αλλά και μεγάλο εννοιολογικό και τεχνικό βάθος. Είναι ένας από τους πατέρες του μοντερνισμού, ένας από τους καλλιτέχνες που συνέβαλαν στη μετάβαση από τον ακαδημαϊσμό του 19ου αιώνα στην καλλιτεχνική ελευθερία του 20ού.
Μία άγνωστη πτυχή της ζωής του Θόδωρου Αγγελόπουλου ...
Φωτογραφία από Hannibal Hanschke
Στη Πινακοθήκη του Δήμου Κέρκυρας, την Παρασκευή 7 Ιουλίου 2017 και ώρα 20:00 εγκαινιάζεται η ατομική έκθεση της εικαστικού Αναστασίας Γκινάκη με θέμα «Τα τοπία του Νοτιά» σε επιμέλεια της ιστορικού τέχνης κ. Μαρίας Μελέντη.
Ένα πνευματώδες, κωμικό, συγκινητικό και ανατρεπτικό μυθιστόρημα που προτείνει μια διαφορετική ματιά στην καθημερινότητά μας, αλλά και στο δικαίωμα του καθενός να είναι και να ζει όπως επιλέγει ο ίδιος.
Μια ιστορία για την απιστία και τη συμπόνια, για την απόσταση που μας χωρίζει από τις ζωές των άλλων και για τις αφηγήσεις που επινοούμε για να κρύψουμε τα αληθινά μας αισθήματα. Καθώς η ηρωίδα επανεξετάζει τον έρωτά της για έναν άντρα που ίσως να μην ήταν αυτός που έδειχνε, η Katie Kitamura μας εισάγει στην εμπειρία μιας γυναίκας που βρίσκεται στα πρόθυρα της κατάρρευσης.
Ο Hans Bellmer δημιούργησε ένα συναισθηματικό, διανοητικό και ερωτικό έργο, το οποίο συνεχίζει να εμπνέει τον κόσμο της τέχνης μέχρι και σήμερα. Ανήκει σε εκείνους τους καλλιτέχνες που χρησιμοποίησαν τα πάθη της ψυχής και του σώματος για να καταγγείλουν τα σύγχρονά τους πολιτικά καθεστώτα.
Φωτογραφία από Andreas Vekinis από το group του Artcore στο flickr
Οι εκδόσεις Καλλιγράφος με χαρά σάς παρουσιάζουν το καινούριο βιβλίο της Μόρφως Καραθανάση «Γιατί δε γινόταν αλλιώς…». Η συγγραφέας, μια νέα παρουσία στον κόσμο της γραφής, μας μεταφέρει σε ένα μυθιστόρημα που διαδραματίζεται στην ελληνική επαρχία στις αρχές του 20ου αιώνα.
Το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης και το Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης διοργανώνουν για τρίτη συνεχή χρονιά το «Σινεμά με Θέα», στην οροφή του κτιρίου Μ2 του Μεγάρου Μουσικής Θεσσαλονίκης, και προτείνουν μαγικές κινηματογραφικές βραδιές.
Ένα σύγχρονο νεανικό μυθιστόρημα, πηγή πλούσιων μηνυμάτων και προβληματισμών, καταδύεται στην εφηβική ψυχή, που βιώνει μία κατάσταση κατάθλιψης και παραίτησης από οποιαδήποτε σχολική και κοινωνική δραστηριότητα. Σχολικός εκφοβισμός, οικογενειακή ανισορροπία –απόρροια της οικονομικής κρίσης–, ενώ η ιδιαιτερότητα και η διαφορετική κοινωνική θέση γίνονται εργαλεία στα χέρια του κάθε υπερόπτη. Αντίθετα, μία πραγματικά ζεστή αγκαλιά, η αληθινή φιλία, η συγκατάβαση και η κατανόηση, είναι ικανά να απομακρύνουν το γκρίζο πέπλο της ψυχής, να αφυπνίσουν τα συναισθήματα, δημιουργώντας χώρο για τη χαρά και την αισιοδοξία.
Ο φύλακας προσπάθησε να ανοίξει την σιδερένια πόρτα με όσο το δυνατόν λιγότερο θόρυβο....
