«Είμαι πια πεπεισμένη ότι η γνώση της κοινής μνήμης, της κοινής ρίζας, μπορεί να μας οδηγήσει στην αυτογνωσία που, με τη σειρά της, μας βοηθά να απελευθερωθούμε από φόβους και ατελέσφορες μνησικακίες. Μ’ άλλα λόγια, να γίνουμε καλύτεροι άνθρωποι για τους εαυτούς μας, τους δικούς μας, τη χώρα μας». Αυτά είναι τα λόγια της Αλίζας, της ηρωίδας της Έλενας Χουζούρη στο μυθιστόρημά της «Ο θείος Αβραάμ μένει πάντα εδώ»· μίας κοπέλας που μένει στο Ισραήλ, σπουδάζει Ιστορία και ανήκει στην τρίτη γενιά των Εβραίων του Ολοκαυτώματος. Η Αλίζα, μετά τον θάνατο της πολυαγαπημένης Θεσσαλονικιάς γιαγιάς της Λούνας, θα ανακαλύψει τρεις φωτογραφίες και ένα χειρόγραφο με τις χρονολογίες 1931, 1939, 1941-1944, και θα αποφασίσει να επισκεφθεί τη Θεσσαλονίκη για να ανακαλύψει το κρυφό παρελθόν της οικογένειάς της, χρησιμοποιώντας ως αφορμή τη μεταπτυχιακή της εργασία με θέμα τη ζωή και το έργο του Αβραάμ Μπεναρόγια.
Τον περασμένο Μάρτιο, οι Αθηναίοι Allochiria κυκλοφόρησαν τον καινούργιο τους δίσκο “Throes”. Ένας δίσκος γεμάτος από φορτισμένες συναισθηματικά στιγμές, οι οποίες εξόπλισαν τη μουσική δημιουργικότητα των μουσικών του για να παραδώσουν κάτι πολύ δυνατό και ασυναγώνιστο.
10 -καλές και κακές- στιγμές από τη σκηνοθετική πορεία του Clint Eastwood.
Φωτογραφία από George Koutsouvelis
Το μυθιστόρημα «Το δείπνο», του Ολλανδού συγγραφέα Herman Koch, γράφτηκε το 2009 και μέσα σε μόλις 8 χρόνια έχει προλάβει (πέρα από το να πουλήσει εκατομμύρια αντίτυπα και να μεταφραστεί σε δεκάδες γλώσσες) να μεταφερθεί στο κινηματογράφο 3 φορές! Τον χορό άνοιξε ο -συμπατριώτης του Koch - Μένο Μέγιες, το 2013, ο οποίος διατήρησε τον αρχικό τίτλο, για να πάρει τη σκυτάλη ο Ιταλός Ιβάνο ντι Ματέο, την επόμενη χρονιά, με το “I Nostri Ragazzi” («Τα δικά μας παιδιά», ελληνιστί).
Υπάρχει άραγε δύναμη πιο ισχυρή από τη μνήμη, ρίσκο μεγαλύτερο από το παρελθόν; Κι αν έχουμε όλοι μια ταυτότητα, τότε αυτή συμπίπτει οπωσδήποτε με τον προσωπικό μας χώρο; Η ζωή στο “Aquarius” του 49χρονου Kleber Mendonça Filho μοιάζει μ' ένα χωροχρονικό συνεχές πάνω στο οποίο άνθρωποι και στιγμές ανακατεύονται συνεχώς, μετακινούνται αδιάκοπα ανάμεσα στο παρελθόν και το παρόν, κι αναζητούν μεταξύ φθοράς κι αφθαρσίας ζωτικό χώρο έκφρασης. Και πράγματι, το φιλμ αυτό έρχεται να συμπληρώσει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο ακριβώς αυτό το υπαρξιακό κενό της αόριστης μετάβασης από κάτι παλιό κι ίσως πια φθαρμένο σε κάτι καινούργιο κι ανθηρό.
Η μπάντα-φαινόμενο της δεκαετίας που διανύουμε καταφτάνει στην Αθήνα για το μεγαλύτερο συναυλιακό πάρτι της χρονιάς. Το γαλλικό «πανηγύρι» των La Femme θα στηθεί στην Τεχνόπολη το Σάββατο 2 Σεπτεμβρίου 2017.
Φωτογραφία από Chrysanthi Kleisoura
Μερικές φορές είναι απλά το soundtrack της εβδομάδας σου. Κάποιες άλλες, όπως αυτήν, οι λίστες μουσικής έχουν λίγο περισσότερο ζουμί μέσα τους. Ένα από τα περασμένα βράδια έβλεπα την ταινία για τη ζωή του Claude Francois, όταν μου χτύπησε καμπανάκι για το περιεχόμενο της λίστας στο σημείο που δείχνει την καριέρα του να απογειώνεται, δηλαδή την περίοδο που ο Frank Sinatra έπιασε στα χέρια του το "Comme d' Habitude", το μετέτρεψε στο αθάνατο "My Way" και το τραγούδι πέρασε στην αιωνιότητα. Πλέον είναι αδύνατον να ξεφύγεις από αυτό, είτε ήσουν fan του Claude στη Γαλλία των 60s, είτε του Sinatra (σε όλες τις δεκαετίες) είτε είσαι νέος γονιός εν έτει 2017 και βλέπεις με το βλαστάρι σου το "Sing", όπου ο Seth McFarlane το ερμηνεύει καταπληκτικά στο ρόλο του τσαμπουκαλή ποντικού Mike· όπως και να το κάνουμε, είναι ένα τραγούδι που θα θυμάσαι για πάντα.
Φωτογραφία από Rana Chakrabarti
Την Τετάρτη 31 Μαΐου η Lia Hide και οι πρωτοεμφανιζόμενοι Foam ανεβαίνουν στη σκηνή του six d.o.g.s για να παρουσιάσουν τα νέα τους EPs.
Το ομώνυμο, πολυβραβευμένο μυθιστόρημα του Neil Gaiman μεταφέρθηκε (επιτέλους!) στην τηλεόραση δια χειρός Bryan Fuller και Michael Green για λογαριασμό του αμερικανικού δικτύου Starz. Είδαμε τα πρώτα 4 επεισόδια και μέσα από αυτό το κείμενο σας καλούμε να λατρέψετε κι εσείς τους θεούς.
Ο περισσότερος κόσμος γνωρίζει τους ζωγράφους μέσα από το εικαστικό τους έργο, όπως παρουσιάζεται σε μουσεία, πολιτισμικούς χώρους, βιβλία, περιοδικά και ντοκιμαντέρ. Αυτό που αποτελεί μοναδικό προνόμιο της σύγχρονης εποχής είναι ότι μέσω της ελεύθερης διακίνησης πολιτιστικού υλικού στο διαδίκτυο, μπορεί κάποιος να θαυμάσει και να μελετήσει σημαντικούς ζωγράφους του 20ού αιώνα εν ώρα εργασίας, εικόνες που αποκτούν τρομερό ενδιαφέρον για τον κάθε φιλότεχνο άνθρωπο.
Φωτογραφία από Apostolos Zagkos
Desmond Dekker (b. 16/7/1941 – d. 25/5/2006)
