Η ταινία “Εl Clan'' («Η Φαμίλια») ήταν η επίσημη πρόταση της Αργεντινής για τη συμμετοχή της στις υποψηφιότητες για το Όσκαρ καλύτερης ξενόγλωσσης ταινίας, που αν και απορρίφθηκε, απέφερε, τελικά, στο σκηνοθέτη του έργου, Pablo Trapero, τον «Ασημένιο Λέοντα» στο φεστιβάλ της Βενετίας. Περιγράφει την αληθινή ιστορία μιας οικογένειας που διαλύθηκε από τη ματαιοδοξία και τον τυχοδιωκτισμό των μελών της.
Τo Artcore Magazine σε συνεργασία με τις εκδόσεις Μεταίχμιο βρίσκεται στην ευχάριστη θέση να σας προσφέρει τρία αντίτυπα του μυθιστορήματος της Alice Munro, «Η αγάπη μιας καλής γυναίκας».
Φωτογραφία από Emrah Gurel - AP
Το βιβλίο βασίζεται στη συζήτηση της Άλκης Ζέη με τον Θανάση Θ. Νιάρχο που πραγματοποιήθηκε στο Δημοτικό Θέατρο του Πειραιά στις 4 Απριλίου του 2016. Η Άλκη Ζέη μιλάει για τη ζωή και το έργο της, για τις συναντήσεις της με σπουδαίες προσωπικότητες, καθώς και για τη στάση της απέναντι στις προκλήσεις της σύγχρονης πραγματικότητας. Η έκδοση διανθίζεται από φωτογραφικό υλικό.
Τι είναι αυτό που ψάχνει ο ζωγράφος Γιώργος Γαλανός όταν τα εγκαταλείπει όλα και πηγαίνει να εγκατασταθεί στην ορεινή Πελοπόννησο; Και πώς η μαγεία του τόπου τον παρασύρει για να εμπνευσθεί το έργο που θα τον οδηγήσει ως τα πρόθυρα της τρέλας, γιατί είναι καταδικασμένο να μείνει απραγματοποίητο; «Το αδιανόητο τοπίο» όμως δεν είναι απλώς μια ιστορία που έχει να κάνει με τη ζωγραφική. Είναι πάνω απ' όλα η ιστορία μιας ανθρώπινης ζωής που θυσιάστηκε για την τέχνη, η ιστορία αυτής της μοναχικής Ελλάδας, που ακόμη κι αν δεν κατάφερε να αφήσει πίσω της μεγάλα έργα, γέννησε μοναδικές ανθρώπινες περιπέτειες.
Καλό σας ταξίδι στον ονειρικό κόσμο των μυστικών, καλά κρυμμένων πόθων.
Στη δύσκολη και σκοτεινή περίοδο της χούντας, σε μια λαϊκή γειτονιά της Αθήνας, μεγαλώνει η Δάφνη, μοναχοκόρη ενός συντηρητικού δάσκαλου. Όταν στο υπόγειο διαμέρισμα του σπιτιού της έρχεται μια άλλη οικογένεια, όλα αλλάζουν, όλα όσα θεωρούσε σταθερά στη ζωή της μεταβάλλονται: οι οικογενειακές σχέσεις, οι ιδέες, τα συναισθήματα, τα πρότυπα, το παρόν και το μέλλον.
- Ποια είσαι; τη ρώτησα.
Ένα κοριτσάκι στο Ουαϊόμινγκ μπορεί να διαβάζει τα πιο σκοτεινά μυστικά των ανθρώπων από τον τρόπο που σταυρώνουν τα χέρια τους. Στη Νέα Υόρκη, ένας άντρας χρησιμοποιεί τη διαίσθησή του για να προβλέψει την πορεία του Χρηματιστηρίου, κερδίζοντας 300 δισ. δολάρια. Στο Σικάγο, μια γυναίκα μπορεί να γίνεται αόρατη, με το να στέκεται και να κινείται στα σημεία όπου δεν κοιτάζει κανείς. Πρόκειται για τους «Χαρισματικούς».
Μεγάλωσα στα 90s και όταν κυκλοφόρησε η πρώτη ταινία “Independence Day” ήμουν 7 χρονών. Αυτό σημαίνει, πρακτικά, πως μέχρι σήμερα την έχω δει σχεδόν δέκα φορές. Μία ταινία σταθμός για εκείνη την δεκαετία, προσδιόρισε στο μυαλό μου και άλλων θεατών που ήταν τότε παιδιά, το είδος του sci-fi και, ακόμη περισσότερο, τα επικά μεγέθη που μπορεί να αγγίξει μία αφήγηση με τη βοήθεια των οπτικών εφέ. Ξεπερνώντας την άκρατη αμερικανιά που έρεε άφθονη καθόλη τη διάρκεια του φιλμ, επρόκειτο για μία στιβαρή και εντυπωσιακή ταινία με καθηλωτική δράση, πρωτοποριακή τεχνοτροπία, διαλόγους που συγκινούσαν (ή προκαλούσαν απέχθεια) και με χαρακτήρες που εξελίσσονταν.
Φωτογραφία από Marino Sallowicz - National Geographic
Φωτογραφία από Γιάννης Σαχπάτζης
Πίσω από κάθε ντελιριακή κι ανεξέλεγκτη ιδιοφυΐα, (ίσως και να) κρύβεται ένα μετρημένο και συνετό μυαλό. Αυτή η παράφραση του γνωστού γνωμικού περί των σπουδαίων ανδρών θα μπορούσε να είναι το μότο του Genius, στο κινηματογραφικό ντεμπούτο του καταξιωμένου θεατρικού σκηνοθέτη Michael Grandage. Με πρώτη ύλη το βιβλίο Max Perkins: “Editor of Genius”, ο Michael Grandage θέτει στο επίκεντρο της ταινίας του έναν -εκ πεποιθήσεως και δια βίου- αφανή ήρωα.
23 ταινίες made of pure Britain
Στη Γαλλία του 2022, ο Φρανσουά, καθηγητής λογοτεχνίας στη Σορβόννη, ζει την τελματωμένη ζωή του. Σαρανταφεύγα, άθεος, απολιτίκ και αποστασιοποιημένος συναισθηματικά ακόμα κι από τους οικείους του (την εκάστοτε ερωμένη και την οικογένειά του) αναρωτιέται ποιο είναι το νόημα της ζωής του τρώγοντας γκουρμεδιές και πίνοντας καλό κρασί. Παράλληλα, τα μάτια του χαϊδεύουν τα ευειδή θηλυκά (κυρίως δε τις μαθήτριές του που γίνονται συχνά ερωμένες του) μελαγχολώντας προκαταβολικά για τα πηδήματα που θα του αρνηθεί η ζωή, όταν πλέον περάσει η μπογιά του.