Το πρώτο μυθιστόρημα της Ιρλανδής συγγραφέα Sally Rooney, «Συζητήσεις με φίλους» (Πατάκης, 2019), θα μπορούσε να είναι μία σε βάθος μελέτη χαρακτήρων τους οποίους λίγο έως πολύ αναγνωρίζουμε και συναντάμε στην καθημερινότητά μας. Κοινό στοιχείο τους είναι η γοητεία και ο τρόπος που επιδρά στους γύρω τους. Όμως, η γοητεία τους είναι επιφανειακή και στα κομβικότερα σημεία της αφήγησης οι χαρακτήρες δεν ξεδιπλώνουν τις προσδοκώμενες δυνατότητές τους. Υπάρχει μία διαρκής διακύμανση στα συναισθήματα και αναντιστοιχία στη δράση που άλλοτε απογοητεύει, άλλοτε εκπλήσσει, το ενδιαφέρον όμως ξεθωριάζει γρήγορα στις επόμενες σελίδες.
Φωτογραφία από Tasos Biris
Η επική διαμάχη δυο μεγαλοφυών εφευρετών. Μια μυθιστορηματική εξιστόρηση της μετάβασης των Η.Π.Α. στην εποχή του ηλεκτρισμού.
Καταδιώκοντας τα φαντάσματα του πολέμου. Ένα ιστορικό μυθιστόρημα με καταιγιστική δράση τοποθετημένο στον απόηχο του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου.
Το μυθιστόρημα με το οποίο άρχισε να εδραιώνεται η φήμη του Thomas Hardy χάρη στον αξιομνημόνευτο χαρακτήρα του ήρωα του και τις διαρκείς ανατροπές στην πλοκή.
Σαν κωμωδία ή σαν τραγωδία. Σ’ ένα διαρκές μουρμουρητό. Μαγεμένη αλλά και φοβισμένη, περιδεής, εμπρός στο ασφυκτικά αραχνοειδές πλέγμα που όλους μάς περιέχει. Πρωτοπρόσωπη αφήγηση, μονόλογος εσωτερικός αλλά και εξωστρεφής, παρλάτα απελπισμένη, διασκεδαστική, ήπια, επιθετική. Μια γυναίκα –ή και μια κοινωνία– στα όριά της. Μια περιδιάβαση στην Αθήνα του σήμερα μέσα από τη ματιά μιας ηλικιωμένης, θεατρικής Αθηναίας.
To Artcore Magazine σε συνεργασία με τις εκδόσεις Ψυχογιός βρίσκεται στην ευχάριστη θέση να σας προσφέρει δύο αντίτυπα του βιβλίου του Γιούνας Γιούνασον, «Ο εκατοντάχρονος που ανέβηκε στο αερόστατο και εξαφανίστηκε».
Φωτογραφία από Toru Hanai
Ο Μιχάλης Μαλανδράκης σε αυτό το πρώτο του πεζογράφημα αποτυπώνει, με ρεαλισμό και διεισδυτικότητα, μια όψη της σύγχρονης ζωής που έχουμε την τάση να την παραβλέπουμε: του μετανάστη που, ζώντας για πολλά χρόνια ανάμεσα σε δύο πατρίδες, δεν ανήκει πια σε καμία· του ανθρώπου που αισθάνεται μετέωρος και ξένος όπου κι αν βρεθεί, αλλά επιμένει να διεκδικεί μια καλύτερη θέση στη ζωή και κυνηγάει το όνειρό του μέχρι τέλους. Κι ας γνωρίζει ότι η πραγματικότητα συντρίβει, συνήθως, όποιον δεν κατορθώνει να βρει μια θέση μέσα σε αυτήν.
Το πολυαναμενόμενο sequel του "Breaking Bad" μόλις έκανε πρεμιέρα στο Netflix! Αξίζει τελικά να το δει κανείς, λάτρης ή μη της σειράς;
Έντονο και συχνά τοξικό διαδικτυακό debate, μάχη στα χαρακώματα της ιδεολογικής οικειοποίησης, συλλογική πρόσληψη που κατακερματίζεται σε ετερόκλητες ροές από ενθουσιώδη fanbase μέχρι τα πρόθυρα ηθικού πανικού: Αυτός είναι πάνω κάτω σήμερα ο “Joker” του Todd Phillips, προορισμένος σχεδόν από τα πρώτα του teaser στο να αποτελέσει ένα συμβάν στην μαζική κουλτούρα.
Η πνευματική αναμέτρηση με το έργο του κινηματογραφικού πατέρα Bergman είναι για όλους ανεξαιρέτως μια διαρκής κι αειφόρος διαδικασία, κατά την οποία διαφαίνονται συνεχώς -με σισύφεια σχεδόν επαναληψιμότητα- νέες προοπτικές ανάλυσης, και προστίθενται από εποχή σε εποχή καινούργιες, επικαιροποιημένες θεωρητικές κι αισθητικές προσεγγίσεις. Κι όταν σου δίνεται η ευκαιρία να απολαύσεις ένα από τα πιο στιβαρά και πολυδαίδαλα αριστουργήματά του στις φυσικές του διαστάσεις, δεν γίνεται να την αφήσεις ανεκμετάλλευτη. Κάτι θα έχει πάλι να σου πει. Κι έτσι, σε επανακυκλοφορία αυτήν την εβδομάδα η «Σιωπή». Το φιλμ που συγκλόνισε τον Wim Wenders και διαπέρασε τη φιλμογραφία του Tarkovsky· ένας από τους λαμπρότερους καλλιτεχνικούς φάρους του δυτικού πολιτισμού.
Η πρώτη περιπέτεια του Πέπε Καρβάλιο.
Καλοκαίρι του 2018: ένας υπέργηρος συνταξιούχος αρεοπαγίτης αποφασίζει να αφηγηθεί τις μνήμες, τα βιώματα, αλλά και τους έρωτές του σε μια διδακτορική φοιτήτρια.
Φωτογραφία από George Kokkos
Το «Με λένε Κόκκινο» –ένα βιβλίο του βραβευμένου με Νόμπελ Λογοτεχνίας Ορχάν Παμούκ για την τέχνη και την καλλιτεχνική αφοσίωση, τον έρωτα και τον θάνατο, καθώς και τη σχέση της Ανατολής με τη Δύση– συνδυάζει με συναρπαστικό τρόπο το φιλοσοφικό με το αστυνομικό μυθιστόρημα.
Ο βραβευµένος µε Strega για τα «Οχτώ βουνά» (Εκδ. Πατάκη, 2018) Πάολο Κονιέττι αφηγείται στο «Αγρίµι» την ιστορία ενός αγώνα µε χέρια γυµνά ενάντια στον πόνο, για να ξαναβρεί ο άνθρωπος τον εαυτό του. Το «Αγρίµι» είναι µια ωδή στη δύναµη του φυσικού κόσµου, στην αναγκαιότητα της διαρκούς πνευµατικής αναζήτησης, στην ικανότητα του πνεύµατος να προσαρµόζεται στη ρευστότητα της ζωής.
Ο «Κυνηγός Κουνελιών» αναδείχτηκε το πρώτο σε πωλήσεις μυθιστόρημα στη Σουηδία το 2016, καθώς και το πρώτο σε πωλήσεις αστυνομικό μυθιστόρημα στη Νορβηγία την ίδια χρονιά.
Το «Μηχανές σαν κι εµένα» είναι ένα ανατρεπτικό µυθιστόρηµα που θέτει το ερώτηµα αν µια µηχανή µπορεί να κατανοήσει την ανθρώπινη καρδιά ή αν, τελικά, εκείνοι από τους οποίους λείπει η κατανόηση και η ενσυναίσθηση είναι οι ίδιοι οι άνθρωποι.
Το μυθιστόρημα «Ένα άλλο Μπρούκλιν» φωτίζει με σπαρακτικό τρόπο τη μεταβατική περίοδο κατά την οποία το παιδί πορεύεται προς την εφηβεία και η πολύτιμη αθωότητα έρχεται αντιμέτωπη με τους απτούς κινδύνους της ενηλικίωσης. Με πρόζα κομψή και λυρική, ευαίσθητη και τρυφερή, η Jacqueline Woodson ζωντανεύει τις μνήμες της ηρωίδας της, σκιαγραφώντας την ιστορία μιας φιλίας που τα ίχνη της παρέμειναν ανεξίτηλα μέσα στον χρόνο. Πρόκειται για ένα συναρπαστικό βιβλίο, το οποίο φέρει την υπογραφή μίας από τις πιο προικισμένες Αμερικανίδες μυθιστοριογράφους.
Η μνήμη, όπως η ζωή, είναι ένα ποτάμι που κυλάει. Ένας άντρας βρίσκεται σε νοσοκομείο της Λισαβόνας: στα σπλάχνα του, ένας αχινός δεν σταματάει να μεγαλώνει σιωπηλά, ο γιατρός τον ονομάζει καρκίνο. Στο νοσοκομείο, ζαλισμένος καθώς είναι απ’ τον πόνο και τα φάρμακα, ξαναζεί τα παιδικά του χρόνια: τον πατέρα του να παίζει τένις, τη μητέρα του να του κάνει χωρίστρα στα μαλλιά, τα βουνά, τη μυρωδιά της μαρμελάδας στο κελάρι, τις γλάστρες με τα λουλούδια στα σκαλοπάτια, τους έρωτες που δεν βρήκαν ανταπόκριση… Ένα ποτάμι από αναμνήσεις που αναδύονται με την εμφάνιση της αρρώστιας, αλλά η εγγύτητα του θανάτου κάνει το κάλεσμα της ζωής να ακουστεί με μεγαλύτερη δύναμη. Ο António Lobo Antunes ανακατεύει παρελθόν και παρόν, και μάλιστα τη στιγμή που ο αφηγητής μοιάζει να μην έχει πια μέλλον.
Η Μάρα εργάζεται στην ΗΠΑ σαν νοσηλεύτρια, αφιχθείσα λίγο καιρό πριν νομότυπα από τη Ρουμανία, δυνάμει άδειας προσωρινής διαμονής. Παντρεύεται τον Αμερικανό Ντάνιελ και λίγο καιρό μετά υποδέχονται από κοινού τον δεκάχρονο γιο της, οραματιζόμενοι μία φυσιολογική οικογενειακή ζωή. Σε αυτό το πλαίσιο, η σκληρά εργαζόμενη Μάρα κινεί τις νόμιμες διαδικασίες προκειμένου να εξασφαλίσει άδεια μόνιμης διαμονής, ως σύζυγος Αμερικανού πολίτη. Η διαδικασία αυτή όμως αποδεικνύεται πολύ πιο επίπονη από όσο έμοιαζε αρχικά.
Φωτογραφία από Anadolu Agency | Getty Images
Είναι τα 16α γενέθλια της Μαρίνα και δεν έχουν τίποτε το ονειρεμένο. Δε φτάνει η εφηβεία και τα προβλήματά της, είναι κι αυτή η μύτη που χιλιάδες φορές ικέτευσε τους γονείς της να χειρουργήσει για να νιώσει πιο όμορφη, είναι κι η ανάμνηση της χτεσινής νύχτας που η μητέρα της πάλι την έσυρε έξω από το κρεβάτι την ώρα που κοιμόταν, ζητώντας της να τεντώσει τα σεντόνια της, γιατί ακόμη και στον ύπνο η πειθαρχία είναι ανεκτίμητη. Τα δώρα της, μέσα στα κακοτυλιγμένα κουτιά τους, είναι το ίδιο θλιβερά όσο και η ζωή της, η στερημένη από τρυφερότητα και χρώμα. Νιώθει ότι κανείς δεν την αγαπάει μέσα στον άσχημο αυτό κόσμο, οπότε ποιο το νόημα; Άλλωστε, μια μέρα όλοι πεθαίνουν.
Φωτογραφία από Owen Humphreys
Φωτογραφία από Chris McGrath
Τα θυρανοίξια του φετινού κινηματογραφικού χειμώνα, κι όλη η εβδομάδα που μας πέρασε, σημαδεύτηκαν δυστυχώς από την απογοητευτική προσέλευση των θεατών στους ανά την Ελλάδα σινεμάδες. Γεγονός βέβαια εντυπωσιακά παράλογο αν αναλογιστεί κανείς πως το πρόσωπο που φιγουράριζε στη μετόπη των περισσότερων αιθουσών ήταν εκείνο του Brat Pitt, από την τελευταία «διαστημική» δημιουργία του Αμερικανού James Gray.
Από τις εκδόσεις Ίκαρος κυκλοφορεί το βιβλίο του Colm Tóibín, «Σπίτι με ονόματα», σε μετάφραση της Αθηνάς Δημητριάδου. Στο νέο του μυθιστόρημα ο Colm Tóibín εμπνέεται από τους τρεις Τραγικούς, επαναπροσδιορίζει τον κλασικό μύθο του Αγαμέμνονα και της Κλυταιμνήστρας προσδίδοντας στους χαρακτήρες της ελληνικής τραγωδίας το στοιχείο μιας απροσδόκητης ανθρωπιάς που θα μας στοιχειώνει για πολύ καιρό.
To Artcore Magazine σε συνεργασία με τις εκδόσεις Μεταίχμιο βρίσκεται στην ευχάριστη θέση να σας προσφέρει τρία αντίτυπα του βιβλίου του Charles Bukowski, «Τοστ ζαμπόν».
Αν είσαι στη χαραυγή των δεύτερων -άντα/πρώτων -ήντα κι έχεις ασχοληθεί, παίξει, παρακολουθήσει μπάσκετ, τότε το όνομα του Νίκου Παπαδογιάννη το αναγνωρίζεις από χιλιόμετρα, τόσα όσα τουλάχιστον καταλαμβάνουν απλωμένα τα τεύχη από το «Τρίποντο» που έχεις στο πατάρι, την αποθήκη ή το γραφείο σου.
Φωτογραφία από Nikos Fysilanis
Φωτογραφία από Bülent Kılıç
Όταν ήμασταν παιδιά και κοιτούσαμε το φεγγάρι, νομίζαμε πάντα ότι βλέπουμε ένα πρόσωπο να μας χαμογελάει. Άραγε πώς θα ήταν αν μπορούσαμε να ζήσουμε στο φεγγάρι; αν υπήρχε μια πόλη πλήρως εξοπλισμένη που θα ξεπερνούσε τα όρια της επιστημονικής φαντασίας;
Φωτογραφία από Michele Bartalini
«Το σκυλάκι σας θέλει ψυχίατρο»
Φωτογραφία από Mohammad Ponir Hossain - Reuters
Ο Italo Calvino χρειάστηκε περίπου δέκα χρόνια για να ολοκληρώσει την αφήγηση μιας ημέρας από τη ζωή του Αμερίγκο Ορμέα, ενός εκλογικού αντιπροσώπου σε ένα από τα πιο δύσκολα εκλογικά τμήματα της Ιταλίας.
To Artcore Magazine σε συνεργασία με τις εκδόσεις Ψυχογιός βρίσκεται στην ευχάριστη θέση να σας προσφέρει δύο αντίτυπα του βιβλίου του Dean Koontz, «Ψίθυροι θανάτου».
Φωτογραφία από Kostas Katsos
Ένα σχεδόν αυτοβιογραφικό αφήγημα του Charles Bukowski μέσα από τη φωνή του λογοτεχνικού alter ego του που ακούει στο όνομα Henry Charles Chinaski.
Καλοκαίρι, φως και θάλασσα θυμίζουν πράγματι Ελλάδα! Ιδού μερικές ταινίες που γυρίστηκαν στα νησιά μας - και το αποτέλεσμα είναι φυσικά μαγευτικό!
To Artcore Magazine σε συνεργασία με τις εκδόσεις Ψυχογιός βρίσκεται στην ευχάριστη θέση να σας προσφέρει δύο αντίτυπα του βιβλίου της Ρόζαμουντ Πίλτσερ, «Σεπτέμβρης».
Το «Μια βραδιά με την Κλαιρ» θα μπορούσε να είναι άλλη μια ιστορία για έναν έρωτα που γεννήθηκε ένα βράδυ. H ερωτική ιστορία αποτελεί όμως, στην περίπτωση αυτή, την απαραίτητη αφορμή για την καταφυγή στη μνήμη, στα παιδικά χρόνια και τον ρωσικό εμφύλιο. Με βιωμένη τη ματαίωση των ονείρων του και διάχυτη την αίσθηση απώλειας νοήματος, ο αφηγητής δεν λέει λέξη για την τύχη του εφηβικού του έρωτα, ούτε για το πώς κατέληξε στη Γαλλία. Αντιθέτως, εμμένει στην «παρελθούσα πραγματικότητα», στο πάθος για το ανεκπλήρωτο. Κοντολογίς, εμμένει σε ό,τι εκφεύγει του πραγματικού αγγίζοντας το ονειρικό.
Φωτογραφία από Vincent Hedoin
Πολλές φορές, το μυαλό μας μπορεί να αρρωστήσει έτσι που να ζούμε σε ένα κόσμο δικό μας χωρίς λογική. Πολλές φορές, όμως, το μυαλό είναι και το μόνο που μπορεί να μας θεραπεύσει. Ίσως, άνθρωποι που στέκονται στο δρόμο, κάθε μέρα στο ίδιο σημείο και μοιάζουν χαμένοι σε ένα δικό τους κόσμο, έχουν χάσει κάτι, και απλά ψάχνουν να το βρουν…
Ο Ανρί Βερντού είναι ένας τέως τραπεζικός υπάλληλος που έχει χάσει τη δουλειά του λόγω της οικονομικής κρίσης που μαστίζει τη Γαλλία στις αρχές της δεκαετίας του 1930. Πένης και αδύναμος να στηρίξει την οικογένειά του, ο άλλοτε αξιοσέβαστος κύριος συλλαμβάνει και θέτει σε εφαρμογή ένα πανούργο σωτήριο σχέδιο: παντρεύεται και στη συνέχεια εξαφανίζει μυστηριωδώς πλούσιες γυναίκες. Χήρες, κληρονόμοι, αυτοδημιούργητες, νικήτριες του λαχείου, καμία δεν εξαιρείται από το παλμαρέ του. Ωστόσο, όπως είναι αναμενόμενο, το ριψοκίνδυνο πλάνο του Βερντού κάποια στιγμή παρουσιάζει επιπλοκές.
Φωτογραφία από Andrew Milligan
Στο αστυνομικό μυθιστόρημα «Ιταλική ίντριγκα», ο συγγραφέας Carlo Lucarelli αναπαριστά την ατμόσφαιρα των νουάρ χολιγουντιανών ταινιών της δεκαετίας του ‘40 και του ‘50.
Φωτογραφία από David Parry
Το "Yesterday" γεννιέται, βρίσκει σφυγμό, ορθώνει ανάστημα και χαράζει ρότα στη βάση ενός αδιανόητου “high concept” (ενός απίθανου “what if” σεναριακού ευρήματος, για να το διατυπώσουμε απλούστερα). Φανταστείτε, λοιπόν, ότι το καλλιτεχνικό έργο και η μουσική κληρονομιά των Beatles αφανίζονται αυτοστιγμεί από προσώπου Γης. Χωρίς περαιτέρω επεξηγήσεις, χωρίς περιττά πώς και γιατί, χωρίς κάποια περίπλοκη sci-fi πλατφόρμα να ρίχνει βαριά σκιά στην παρανοϊκή αυτή σύλληψη, το "Yesterday" εκμεταλλεύεται στο έπακρο την πρωταρχική του μαγιά.
