Παιχνίδι. Η πιο μαγική λέξη στα αυτιά ενός παιδιού, από την αρχαιότητα μέχρι και σήμερα, από την Ιαπωνία μέχρι την Αμερική και από τον παγωμένο σκανδιναβικό βορρά μέχρι την Αφρική και την Αυστραλία.
Υπάρχουν άνθρωποι που όταν κοιτάξουν μια φωτογραφία θυμώνουν. Αλλά θα πρέπει να θυμώσουν με τον εαυτό τους, που δεν έχουν το θάρρος να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα.Δεν υπάρχουν σοκαριστικές φωτογραφίες παρά μόνο θλιβερές εικόνες της πραγματικότητας, που αναπαράγονται μέσω της φωτογραφίας για όσους δεν είναι εκείνη τη στιγμή παρόντες.
Μπορεί ένας ερωτικός δεσμός να αλλάξει την ιστορία;
Μπορεί να τον θεωρείς très banal, βαρετό και ανούσιο. Μπορεί όμως να τον κρίνεις σπουδαίο, καινοτόμο και πρωτοπόρο. Σε όποια κατηγορία όμως και να ανήκεις δεν μπορείς να αγνοήσεις το γεγονός ότι ο William Eggleston άλλαξε την ιστορία της φωτογραφίας.
Την Πέμπτη 28 Μαρτίου 2013, δυο νέες εικαστικοί οι Κατερίνα Κότσαλα και Κατερίνα Τσίτσελα προσκαλούν το φιλότεχνο κοινό της Θεσσαλονίκης στην έκθεση τους με τίτλο "Landscape/Inscape" στην Αίθουσα Τέχνης Vlassis Art Gallery, (Βεροίας 6 Άνω Λαδάδικα, τα εγκαίνια της έκθεσης θα πραγματοποιηθούν στις 20:00).
Οι Your Hand in Mine, κατά κόσμον Μάνος Μυλωνάκης και Γιώργος Παπαδόπουλος, μετά από μια περίοδο χειμέριας σιωπής, ξεσκονίζουν τις κιθάρες, ξανακουρδίζουν τα μαντολίνα και τα πληκτροφόρα τους και υποδέχονται την άνοιξη με ζωντανές εμφανίσεις…
Η επίσημη χρονολογία γέννησης της αφαίρεσης στην ιστορία της τέχνης τοποθετείται στις αρχές του 20ου αιώνα. Αναμφισβήτητα. Μήπως όμως η αφαίρεση έχει τις ρίζες της πολύ βαθύτερα από όσο γνωρίζουμε;
Το Ανθρώπινο Στίγμα. Στίγμα… στίγμα… Θυμάμαι ότι πριν ξεκινήσω να διαβάζω το βιβλίο ενός από τους αγαπημένους μου συγγραφείς, βρισκόμουν να κοιτάω με μεγάλη επιμονή και με βλέμμα δανεισμένο από μάσκα αρχαίας τραγωδίας το μπεζ ταβάνι μου…
Στις 12:00pm έχω τηλεφωνική συνέντευξη μέσω skype με τον κύριο Trentemøller. Έχω ρωτήσει περίπου 10 άτομα για τη διαφορά ώρας με Δανία, έχω διαβάσει τις ερωτήσεις άπειρες φορές, έχω τοποθετήσει μαγνητοφωνάκια, γιατί με την γκαντεμιά που με δέρνει, το πρόγραμμα ηχογράφησης του skype μπορεί και να κλατάρει και ακούω τα κομμάτια του, για να μπω στο κλίμα. Α! και μέσα σε όλα πρέπει να μη ξεχάσω να ρωτήσω εκ μέρους ενός φίλου μου, του Θοδωρή, την ιστορία του “Miss you”. Κάνω το σταυρό μου και ιδού…
«Υπάρχει μια στιγμή όπου το μάτι, το μυαλό και η καρδιά βρίσκονται σε μιαν ευθεία. Κι αυτή είναι η στιγμή που θα μας δώσει μια φωτογραφία που θα μετρήσει για την υπόλοιπη ζωή μας». Τα μαγικά αυτά λόγια φυσικά δεν είναι δικά μου, αλλά του μεγάλου δάσκαλου της φωτογραφίας Henry Cartier Bresson. Ποιος ήταν όμως και τι είναι αυτό που μας μαγεύει στις εικόνες του;
Και η μέρα της αποκάλυψης μοιάζει να ήρθε… Οι νεκροί σηκώνονται και περπατούν τους δρόμους. Και φαίνεται να πεινάνε…Πεινάνε πολύ, πεινάνε για ζωντανή σάρκα...
Έχει μπόλικο αίμα, νεκροζώντανους, ζωντανό διάλογο, ενδιαφέροντες χαρακτήρες κι έναν συγγραφέα που αγαπάει αυτό που κάνει και δεν δείχνει να έχει κουραστεί καθόλου. Και έχει ήδη περάσει τα 100 τεύχη. Και είναι και ασπρόμαυρο, το οποίο για κάποιο λόγο το κάνει να φαίνεται ακόμη πιο απίθανο. Σας παρουσιάζουμε το –δεν το πιστεύω ότι κανείς δεν είχε σκεφτεί αυτό τον τίτλο μέχρι τότε- “the Walking Dead”!
Το φιλμ πραγματεύεται την ιστορία του ποιητή και δημοσιογράφου Mark O' Brien, ο οποίος, έχοντας προσβληθεί από πολιομυελίτιδα σε μικρή ηλικία, ζει καθηλωμένος σε πλήρη εξάρτηση από ένα μηχάνημα που τον βοηθά στη αναπνοή (iron lung). Όντας παραπληγικός και παρθένος, αποφασίζει στα 38 του να γνωρίσει την απόλαυση της σαρκικής συνεύρεσης. Έτσι προσλαμβάνει μια επαγγελματία σύμβουλο του σεξ για να τον βοηθήσει, ενώ ταυτόχρονα μοιράζεται τους προβληματισμούς του με τον ιερέα της περιοχής.
Τι θα σκεφτόταν κανείς ακούγοντας τον όρο το κίνημα των FAUVE; Τέχνη; Μουσική; Πολιτική; Ή κοινωνική αλληλεγγύη; Μια ακόμα μπάντα που κάνει τα πάντα για να ξεχωρίσει ή ένα κίνημα που εκφράζεται μέσω της μουσικής; Την απάντηση μας δίνουν οι αθεράπευτα αισιόδοξοι FAUVE, που έρχονται με φόρα από το Παρίσι και τραγουδούν για τη δύναμη της αγάπης και το δικαίωμα στην αδυναμία και στο λάθος.
«Τι αγαπάω πιο πολύ στη μόδα; Την ελευθερία που σου δίνει να είσαι αυτός που εσύ θες να είσαι. Εσύ, και οι εκατό διαφορετικοί εαυτοί σου! Τις ιστορίες που σου λέει, σαν παραμύθι, τα όνειρα που σε αφήνει να ζεις…»