Με το Χρυσό Λέοντα του Φεστιβάλ της Βενετίας στις αποσκευές του και την καθολική κριτική αποδοχή στο επίτιτλο του ονόματός του, το “Nomadland” υπήρξε πολύ πριν τις πρώτες προβολές του μια από τις πιο πολυσυζητημένες ταινίες των τελευταίων μηνών. Σπάνια βέβαια συμβαίνει κάτι τέτοιο για ένα ανεξάρτητο έργο τέχνης που δεν ακολουθεί αυστηρά τους κανόνες της αφήγησης και του θεάματος. Κι αυτό μπορεί μεν να οφείλεται στη δίψα μας για καλό κινηματογράφο μέσα στην περιρρέουσα πολιτιστική ένδεια του 2020, αλλά αφετέρου αποτελεί μια προσωπική νίκη της Κινέζας Chloé Zhao.
Προσωπικό, εξομολογητικό, βαθιά φιλοσοφημένο, το «Ορδέσα» του Ισπανού Manuel Vilas (κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ίκαρος, σε μετάφραση του Αχιλλέα Κυριακίδη) αποτελεί ένα υβριδικό αφήγημα που συνδυάζει την πεζογραφία με έναν πιο ποιητικό και αποσπασματικό τρόπο γραφής, και προσπαθεί να καταδυθεί στις πιο προσωπικές μνήμες του αφηγητή και να δώσει σάρκα και οστά στα βιώματά του και στο παρελθόν του.
Φωτογραφία από Donwilson Odhiambo
Είναι κοινός τόπος, ότι το 2020 ήταν μια απαίσια χρονιά για όλους. Στιγματισμένο από μια παγκόσμια πανδημία που έχει σημαδέψει σχεδόν ανεξίτηλα κάθε πτυχή της ζωής μας και έχει κάνει θρύψαλα κάθε έννοια “ κανονικότητας”, το 2020 έμελλε να αποδειχθεί καταστροφικό και για την κινηματογραφική βιομηχανία. Τα σινεμά παρέμειναν κλειστά το μεγαλύτερο μέρος της χρονιάς, και τα μεγάλα στούντιο καλούνται να στραφούν σε εναλλακτικά μοντέλα διανομής ταινιών, με τις πλατφόρμες streaming να παίρνουν σιγά σιγά τη θέση τους ως οι κύριοι πρωταγωνιστές του παιχνιδιού. Οι αλλαγές δεν είναι πάντα προς το καλύτερο φυσικά, ενώ ένα δεδομένο παραμένει: Καμία οικιακή τεχνολογία, κανέναν άρτιο οικοσύστημα η υπερ-σύγχρονη οθόνη δεν μπορεί να αντικαταστήσει την αίσθηση και την εμπειρία της κινηματογραφικής αίθουσας. Μιας εμπειρίας πρώτα και πάνω από όλα συλλογικής και κοινωνικής, που δέχτηκε γερό πλήγμα φέτος, αλλά όλοι αισιοδοξούμε να επιστρέψει σύντομα δριμύτερη.
Φωτογραφία από Francesco Gioia
To Artcore Magazine σε συνεργασία με τις εκδόσεις Ψυχογιός βρίσκεται στην ευχάριστη θέση να σας προσφέρει δύο αντίτυπα του παιδικού βιβλίου της Π. Λ. Τράβερς, «Μαίρη Πόπινς».
Φωτογραφία από Levi Mandel
Φωτογραφία από ARJA HOP - PETER SVENSON
Ένας πατέρας που ακολουθεί κάθε βράδυ την ίδια διαδρομή για να ανακαλύψει τι συνέβη στην κόρη του που εξαφανίστηκε. Μια έφηβη κοπέλα που μετακομίζει στην ίδια πόλη. Κι ένας ασημένιος δρόμος που ενώνει αναπάντεχα τις πορείες τους.
Φωτογραφία από Nicki Panou
Το βιβλίο «Σιντάρτα» αποτελεί ένα από τα πιο πολυδιαβασμένα και αγαπημένα έργα παγκοσμίως. Φέρει την υπογραφή του νομπελίστα συγγραφέα Hermann Hesse και δημοσιεύθηκε για πρώτη φορά το 1922 από τον εκδοτικό οίκο Φίσερ στο Βερολίνο. Έκτοτε, έχει γίνει πηγή έμπνευσης και οδηγός για πλήθος ανθρώπων από τον κόσμο των τεχνών και όχι μόνο.
Ο πολτός του σύγχρονου κόσμου. Γιατί αξίζει μιαν ανάγνωση: Κυκλοφορία του 2020 που βυθίζει τον αναγνώστη σε έναν απαραίτητο προβληματισμό για τις συνθήκες της σύγχρονης ζωής
To Artcore Magazine σε συνεργασία με τις εκδόσεις Ψυχογιός βρίσκεται στην ευχάριστη θέση να σας προσφέρει δύο αντίτυπα του βιβλίου της Koehler Karen, «Μοιρολόι».
Φωτογραφία από Corentin Albugues
Μια γυναίκα βλέπει τη ζωή της να καταστρέφεται από τον γερμανικό κίτρινο Τύπο και την αστυνομία, με τη γερμανική κοινωνία να παρακολουθεί αμέτοχη την πτώση της. Με το βιβλίο του «Η χαμένη τιμή της Καταρίνα Μπλουμ» ο Böll μιλά για ό,τι υπογείως απασχολούσε -και ίσως και να μη σταμάτησε ποτέ να απασχολεί- τη γερμανική κοινωνία: την ενοχή· την ενοχή αυτών που, όπως έλεγε και ο Ναζί Άιχμαν στη δίκη του, απλώς έκαναν το καθήκον τους.
Ένα σκοτεινό αιματοβαμμένο παραμύθι γεννιέται από την πένα του Ισπανού συγγραφέα Andres Barba.
Φωτογραφία από Silvia Montevecchi
Φωτογραφία από Gregory Halpern
Μόλις κυκλοφόρησε από τις Εκδόσεις Αιώρα μια ξεχωριστή βιογραφία για τον Λόρδο Μπάιρον, ποιητή-σύμβολο του ρομαντισμού, γοητευτική και αμφιλεγόμενη προσωπικότητα, ταυτισμένη με την Ελλάδα, με το κίνημα του φιλελληνισμού και την Ελληνική Επανάσταση του 1821. Μια βιογραφία γραμμένη από τον Ιταλό πρίγκιπα και σαγηνευτικό συγγραφέα Giuseppe Tomasi di Lampedusa που, συνεπαρμένος από την αγγλική λογοτεχνία και την προσωπικότητα του Λόρδου Μπάιρον, ερευνά διεξοδικά και μας παρουσιάζει τη ζωή και το έργο του. Αρκεί να θυμηθούμε πώς περιέγραφε ο ίδιος ο Μπάιρον τον εαυτό του, για να κατανοήσουμε τη σημασία του κειμένου: «Αλλάζω τόσο πολύ, γίνομαι τα πάντα εναλλάξ και τίποτα για πολύ, είμαι ένα τόσο παράξενο μείγμα καλού και κακού, που θα ήταν δύσκολο να με περιγράψει κάποιος».
Το αριστούργημα του Hans Fallada, το αγαπημένο βιβλίο του ίδιου του συγγραφέα, όπως μαρτυρεί ο γιος του. Ένα πανόραμα της Γερμανίας λίγο πριν από την άνοδο του Χίτλερ μέσα από την ιστορία ενός νεαρού χαρτοπαίχτη.
«Ακόµα κι αν εξαφανιστεί το χαρτί, οι λέξεις θα παραµείνουν».
Η Λόττε Κέστνερ, η οποία ενέπνευσε στον Γκαίτε τη Λόττε του μυθιστορήματός του «Τα πάθη του νεαρού Βέρθερου», με το οποίο ο νεαρός τότε συγγραφέας απέκτησε φήμη σε όλη την Ευρώπη, αποφασίζει ένα ταξίδι «στη χώρα της νιότης»: καταφτάνει στη Βαϊμάρη με την επιθυμία να συναντήσει ξανά, ύστερα από περίπου μισό αιώνα, τον αγαπημένο της Γκαίτε. Η άφιξή της στο ξενοδοχείο της πόλης προκαλεί αναστάτωση. Όλοι θέλουν να δουν από κοντά την ηρωίδα του σπουδαίου μυθιστορήματος. Και ο ένας μετά τον άλλον της μιλούν για τον μεγάλο άνδρα που τους γητεύει όλους, φίλους και εχθρούς. Δημιουργείται έτσι, σταδιακά, μια εικόνα του Γκαίτε από τις αφηγήσεις των άλλων, που λειτουργούν σαν κάτοπτρα, το καθένα εκ των οποίων αντανακλά και μια διαφορετική πλευρά της ύπαρξής του. Ώσπου στη μέση αυτής της «αίθουσας των κατόπτρων» εμφανίζεται εντέλει ο ίδιος ο Γκαίτε, τόσο αληθινός, που ο αναγνώστης νιώθει σχεδόν την ανάσα του.
Η «Κίρκη» αποτελεί το δεύτερο λογοτεχνικό έργο της ευπώλητης συγγραφέως Madeline Miller. Όπως και στο πρώτο βιβλίο της με τίτλο «Το τραγούδι του Αχιλλέα», η Miller αντλεί υλικό από την αγάπη της για την αρχαία ελληνική μυθολογία και μας παρουσιάζει αυτόν τον μαγικό κόσμο μέσα από την ιδιαίτερη γραφή της. Καλούμαστε να ταξιδέψουμε σε ένα σύμπαν όπου συνυπάρχουν οι Θεοί του Ολύμπου, οι Τιτάνες, οι ημίθεοι και οι θνητοί και να τον εξερευνήσουμε με μια πιο φρέσκια και διεξοδική ματιά.
Φωτογραφία από Eva Varveropoulou
Ο νέος μεγάλος αστέρας της σκανδιναβικής αστυνομικής λογοτεχνίας. Με το βιβλίο του , «Το σκοτάδι», το πρώτο μιας σειράς νουάρ μυθιστορημάτων, συστήνεται στο ελληνικό αναγνωστικό κοινό ο Ισλανδός συγγραφέας Ράγκναρ Γιόνασον.
Ένα από τα αριστουργήματα του δημοφιλούς νομπελίστα συγγραφέα Ζοζέ Σαραμάγκου κυκλοφορεί αυτές τις μέρες σε νέα έκδοση και μετάφραση της Αθηνάς Ψυλλιά από τα πορτογαλικά.
Φωτογραφία από Kostas Katsos
Άνθρωπος και φύση στον καιρό της πανδημίας Ο Αντόνιο Μορέσκο συγκαταλέγεται στους κορυφαίους συγγραφείς της Ιταλίας και της Ευρώπης. Είναι ένας λογοτέχνης που δεν μοιάζει με κανέναν άλλον στον κόσμο. Μετά την επιτυχία του σύντομου μυθιστορήματός του «Το φωτάκι» (2019) επανέρχεται με το πιο πρόσφατο έργο του, για να μας συγκινήσει και να μας προβληματίσει.
Τριάντα τρεις κορυφαίοι της επιστήμης και της τέχνης –γυναίκες και άνδρες– στο νησί των κοραλλιών, το πρώτο που θα καταπιεί ο ωκεανός. Αντιδρούν συμβολικά στην κλιματική καταστροφή, στις πανδημίες, στον «πυρηνικό χειμώνα» και στους άλλους κινδύνους της ανθρωπότητας. Κοινή τους ιδιότητα –ίντριγκα με σημασία–, η αφύσικη σύμπτωση: Είναι απόγονοι νόθων τέκνων μεγάλων ανδρών, από τους μακρινούς Άνταμ Σμιθ και Καρλ Μαρξ μέχρι μια σειρά μεγαλοφυΐες και διασημότητες νεότερων χρόνων. Επίκειται η σύνδεσή τους με την πρώτη αποικία στη Σελήνη, ενώ στην ατμόσφαιρα αιωρείται μια ανακάλυψη ισοδύναμη με γεωπολιτικό σοκ.
Το δοκίμιο «Πολιτική ανυπακοή» (1849) –ένα από τα σημαντικότερα κείμενα πολιτικού στοχασμού– καλεί τους Αμερικανούς πολίτες να αρνηθούν να καταβάλουν τη φορολογία που τους είχε επιβάλει η τότε κυβέρνηση του Τζέιμς Πολκ, κυβέρνηση που αποδεχόταν τη δουλοκτησία ως νόμιμο δικαίωμα και είχε το 1846 κηρύξει πόλεμο στο Μεξικό, με σκοπό να επεκτείνει τη δουλεία σε περιοχές που θα κατακτούσε. Ο Θορώ διατυπώνει εδώ το δόγμα της «παθητικής αντίστασης» προς την εξουσία με την εκδήλωση ανυπακοής. Αυτό επιτάσσει, λέει ο συγγραφέας, η αίσθηση του δικαίου και η επίγνωση του καθήκοντος. Κάτι ανάλογο είχε διατυπώσει και ο ρομαντικός ποιητής Π. Μπ. Σέλλεϋ, στο ποίημά του «Η μάσκα της αναρχίας» (1819), έργο το οποίο επηρέασε βαθιά τον Θορώ. Για τον Θορώ, η εκδήλωση της πολιτικής ανυπακοής ως επιταγής της συνείδησής του δεν ήταν άλλο παρά πραγμάτωση της ατομικότητάς του. Η ανυπακοή γίνεται η μέθοδος προάσπισης της ελευθερίας της συνείδησης και των ατομικών δικαιωμάτων.
Μια περιπέτεια αναζήτησης στη Σαντορίνη το 1965. Μια ιστορία ατομικού και συλλογικού πένθους. Ένα μυθιστόρημα για όλα όσα δεν χωρούν σε λέξεις. Με φόντο τα Ιουλιανά του 1965, η Μαριλένα Παπαϊωάννου «ανασκάπτει» το μυστήριο του θανάτου ενός νέου άντρα στηΣαντορίνη, την ιστορία μιας οικογένειας, τις ανομολόγητες αλήθειεςτεσσάρων γυναικών.
Γιατί αξίζει μιαν ανάγνωση- Νέα κυκλοφορία: Σύγχρονη πεζογραφία που καταπιάνεται με ένα επώδυνο, επίκαιρο θέμα, αυτό των προσφύγων, αλλά και των κάθε λογής κατατρεγμένων.
Φωτογραφία από Nikos Priporas
To Artcore Magazine σε συνεργασία με τις εκδόσεις Ψυχογιός βρίσκεται στην ευχάριστη θέση να σας προσφέρει δύο αντίτυπα του παιδικού βιβλίου, «Οι αγαπημένες μου ιστορίες για τα Χριστούγεννα».
Φωτογραφία από Alexei Siozov
Φωτογραφία από Carlos Antonorsi
Φωτογραφία από Jocelyn Lee
Έπειτα από την επιτυχία του «Συζητήσεις με φίλους» η πολυσυζητημένη συγγραφέας Ιρλανδικής καταγωγής Sally Rooney επιστρέφει στις εκδόσεις Πατάκη με την κυκλοφορία του «Κανονικοί άνθρωποι».
Φωτογραφία από Nahwand Jaff
Φωτογραφία από Antoine Jonquière
Πόσο συγγενείς νιώθουμε τα αδέρφια μας; Οι οικογενειακές σχέσεις με το διεισδυτικότατο βλέμμα «μιας μια από τις καλύτερες σύγχρονες μυθιστοριογράφους» (Financial Times) που παρακολουθεί τους ήρωές της και την ψυχολογία τους με τη λεπτότητα του Χένρι Τζέιμς και την ειρωνική ματιά της Τζέιν Όστεν (The Guardian).
Φωτογραφία από Phil Penman
Το Σύμπαν της Βίας στο «Πας: Ειρήνη»: Στη Λατινική Αμερική του Caryl Férey
Φωτογραφία από Arja Heinonen-Riganas
To Artcore Magazine σε συνεργασία με τις εκδόσεις Ψυχογιός βρίσκεται στην ευχάριστη θέση να σας προσφέρει δύο αντίτυπα του βιβλίου του Καζούο Ισιγκούρο, «Ένας καλλιτέχνης του ρέοντος κόσμου».
Φωτογραφία από Laura Sales
Πώς φαντάζονται οι σκηνοθέτες το μέλλον του κόσμου μας; Συνήθως με πολλή τεχνολογία, εκτεταμένες οικολογικές καταστροφές, θανατηφόρους ιούς, απολυταρχικά καθεστώτα. Σε κάθε περίπτωση, η αχαλίνωτη κινηματογραφική φαντασία δημιουργεί δυσοίωνες πραγματικότητες, θέτει προβληματισμούς και μας χαρίζει ταινίες-διαμαντάκια!
Φωτογραφία από Thomas Jorion
Το «Απόλυτη αγάπη μου» του Gabriel Tallent που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Πατάκη είναι ένα μυθιστόρημα έντονο και σκληρό, που αντικατοπτρίζει την ενδοοικογενειακή βία και τη φθορά που προκαλεί στο άτομο και στηλιτεύει την ψυχολογική, σωματική και σεξουαλική κακοποίηση δίνοντας στον αναγνώστη μια ακριβή και εφιαλτική περιγραφή τους.
Φωτογραφία από Kostis Fokas
Φωτογραφία από George Koutsouvelis
Φωτογραφία από Ann
Φωτογραφία από Louis Kassam
Όταν το φως λέει είμαι το σκοτάδι / Έχει πει την αλήθεια / Όταν το σκοτάδι λέει είμαι / Το φως, δεν λέει ψέματα (Brecht)
Το πρόσφατο δοκίμιο του Νικόλα Σεβαστάκη πραγματεύεται τις προκλήσεις και τα αδιέξοδα των σύγχρονων φιλελεύθερων δημοκρατιών, υπερασπιζόμενος κριτικά το κεκτημένο του κράτους δικαίου, των δημοκρατικών θεσμών, του πλουραλισμού και της πολυπολιτισμικότητας, και εκφράζοντας την ελπίδα ότι η φιλελεύθερη πολιτισμική φλέβα, πλούσια καθώς είναι σε ζυμώσεις και κοιτάσματα προβληματισμών, θα κατορθώσει να εκμεταλλευτεί τα υπαρκτά περιθώρια για την επίτευξη των καινοφανών συνθέσεων και τολμηρών υπερβάσεων που απαιτούν οι καιροί.
Φωτογραφία από Mark Walsh
Φωτογραφία από Luca Gennatiempo
Λάννυ: Ένα σύγχρονο παραμύθι
Φωτογραφία από Areti Alexandraki
Νέος, οραματιστής και φιλόδοξος, ο Γουίλι Σταρκ ξεκινά την πολιτική του σταδιοδρομία αποφασισμένος να πάρει εκδίκηση για την ταπεινή του καταγωγή, να ταχθεί στην υπηρεσία του λαού, των απόκληρων και των αδικημένων, να αγωνιστεί για μια άλλη, προοδευτική Αμερική.
Μετανάστης, αυτός ο άγνωστος! Για μας είναι το πρόσωπο εκείνο που τσαπίζει τα χωράφια, δουλεύει στην οικοδομή, ή φροντίζει κάποιον ανήμπορο συγγενή μας. Συχνά τον βλέπουμε στον δρόμο, με τη γνωστή ταλαιπωρημένη όψη του. Και συνήθως εκεί τελειώνουν οι γνώσεις μας γι’ αυτόν. Μας είναι γνωστό σε γενικές γραμμές ότι οι μετανάστες έχουν καταταλαιπωρηθεί στη ζωή τους, όπως κάποτε συνέβη με όσους προγόνους μας μετανάστευσαν στα ξένα αναζητώντας μια καλύτερη ζωή. Αλλά και πάλι η εικόνα μας γι’ αυτούς είναι αόριστη και ατελής – ενίοτε μάλιστα και στρεβλή, εξαιτίας του τρόπου με τον οποίο τους παρουσιάζει μια μερίδα των ΜΜΕ.
Από τις εκδόσεις Ίκαρος κυκλοφορεί η νέα ποιητική συλλογή του Κώστα Μπουρναζάκη, «Μέσα σε ήλιους και φεγγάρια».
Από τις εκδόσεις Ίκαρος κυκλοφορεί το μυθιστόρημα του Θοδωρή Παπαϊωάννου, «Από την αρχή». Ο πολυβραβευμένος συγγραφέας παιδικών βιβλίων, Θοδωρής Παπαϊωάννου, παρουσιάζει το πρώτο του μυθιστόρημα που απευθύνεται σε ενήλικους αναγνώστες. Ένα βιβλίο για τις δεύτερες ευκαιρίες και τις αποφάσεις που μας κάνουν να ξεκινήσουμε από την αρχή. Μια προσωπική αναζήτηση, που μας ταξιδεύει στην Ελλάδα από τη δεκαετία του 60 ως τις μέρες μας.
Όταν ξεκινάς το οποιοδήποτε ανάγνωσμα με προσδοκίες, είναι αναπόφευκτο να βρεις (αναγνωστικούς) μπελάδες. Είναι η προσδοκία που χρωματίζει τα πάντα, που δε σε αφήνει να απολαύσεις την ανάγνωση και το κείμενο μπροστά σου, καθώς το μυαλό σου πελαγοδρομεί σε αυτό που ίσως έψαχνε και σε αυτό που μάλλον δε βρίσκει.
Μια ιστορία στην εποχή της Βικτοριανής Αγγλίας για ένα μυθικό τέρας που στοιχειώνει το ομιχλώδες Έσσεξ. Ένας μύθος που καλούνται να εξετάσουν μια νεόκοπη ερασιτέχνης παλαιοντολόγος και ένας πάστορας, ο καθένας μέσα από την δική τους κοσμοθεωρία. Μα πάνω απ’όλα ένας ύμνος στην αγάπη -και σε όλα αυτά που μοιραζόμαστε με τους ανθρώπους ακόμη κι όταν διαφωνούμε- σε όλες της τις ενσαρκώσεις σε μια εποχή συναρπαστικής -και τρομακτικής- αλλαγής /(spoiler alert).
Manus: μια παράλληλη πραγματικότητα
Φωτογραφία από Peter Ydeen
Φωτογραφία από Hugo Finlay
To Artcore Magazine σε συνεργασία με τις εκδόσεις Ψυχογιός βρίσκεται στην ευχάριστη θέση να σας προσφέρει δύο αντίτυπα του παιδικού βιβλίου, «Μαθαίνω να παίζω παιδικά τραγούδια».
Γιατί δυστυχώς συμβαίνει να είμαστε πλάσματα γεμάτα φόβους και ψιλοδουλεμένες άμυνες. Φοβόμαστε ακόμα και την αληθινή χαρά, την ευτυχία και, ίσως περισσότερο, τη βαθιά αγάπη. Για διάφορους λόγους τις αποφεύγουμε και βάζουμε στη θέση τους στόχους και επιλογές που νιώθουμε ότι ελέγχουμε καλύτερα. Κρύβει όμως μεγάλη θλίψη και κατάθλιψη η αποφυγή της αυθεντικής, της ζωντανής ζωής.
Ένα μυθιστόρημα στα ίχνη της «Ιστορίας της Θεραπαινίδας» της Μάργκαρετ Άτγουντ, ένας ύμνος στην αγάπη, στην ελευθερία, στη φύση και στις ανθρώπινες αξίες.
Ένα μαγευτικό μυθιστόρημα, εμπνευσμένο από τη ζωή και το έργο της θρυλικής φωτογράφου Nelly’s.
Η ιστορία μιας οικογένειας στη Σύμη και στη Ρόδο, πολυκύμαντη και ταραχώδης σαν τη θάλασσα που περιβάλλει τα δύο νησιά, από τα τέλη του 19ου αιώνα και μέχρι τα μέσα του 20ού αιώνα, με συνδετικό ιστό μια γυναικεία μορφή.
Φωτογραφία από Kyriakos Kantarakias
Με το πρώτο του μυθιστόρημα «Θυμάρι μεσοπέλαγα» ο Βασίλης Λογοθέτης μάς ταξιδεύει από το παρόν στο παρελθόν και από τη σύγχρονη Ελλάδα στα νησιά του Αιγαίου και στην περιοχή της Σμύρνης τον 18ο αιώνα.
Ζωή στα όρια της ύπαρξης
H αγάπη και το χιούμορ απέναντι στην πιο σκληρή εποχή
Η ερωτική ιστορία δύο ανθρώπων και του κόσμου.
Με φόντο τον κόσμο που ζούμε, σύγχρονοι άνθρωποι μιλούν ή δεν μιλούν γι’ αυτά που τους απασχολούν.
Largo είναι ένας πολύ αργός μουσικός ρυθμός, που αντιστοιχεί σε 40 έως 60 χτύπους του μετρονόμου το λεπτό· σημαίνει, θα λέγαμε: πλατιά, εκτεταμένα, γενναιόδωρα. Largo είναι επίσης μια σειρά ιστορίες γραμμένες σε διαφορετικό ύφος και κλίμακα η καθεμιά, που αν κάτι τις συνδέει είναι το άλυτο ερώτημα του χρόνου.
Ένα διαχρονικό αριστούργημα της αγγλόφωνης λογοτεχνίας του εικοστού αιώνα
«Ο δρόμος και πάλι» αποτελείται από έντεκα νέα ποιήματα που γράφτηκαν κατά τη διάρκεια της καραντίνας. Στοχαστικά, με έντονη αποφθεγματικότητα και έναν τόνο απολογισμού, με τη γνώριμη προτίμηση του Τίτου Πατρίκιου στον διαλεκτικό τρόπο σκέψης και έναν ρυθμό που αξιοποιεί τη φυσικότητα της καθημερινής ομιλίας, τα ποιήματα της συλλογής αφήνουν ισχυρό αποτύπωμα στον αναγνώστη.
Τρεις γενιές ζωγράφων στη μαοϊκή Κίνα. Ο παππούς, αγρότης σε ένα απομονωμένο χωριό στους πρόποδες των Ιμαλαΐων, ερασιτέχνης ζωγράφος κλασικότροπης τεχνοτροπίας, μεταδίδει στον γιο του τον Κιγουάι το πάθος για τη ζωγραφική.
Ένα «φευγάτο» βιβλίο, γεμάτο σκληρές αλήθειες μιας ζωής που μπορεί να ανήκει στο άτομο που μόλις μας προσπέρασε.
To Artcore Magazine σε συνεργασία με τις εκδόσεις Ψυχογιός βρίσκεται στην ευχάριστη θέση να σας προσφέρει δύο αντίτυπα του βιβλίου της Ιζαμπέλ Αλιέντε, «Μακρύ πέταλο από θάλασσα».
Φωτογραφία από Luke Mosele
Ένας Άλλος Κόσμος: Στο 1Q84 του Haruki Murakami
Φωτογραφία από Karén Khachaturov
Φωτογραφία από ANU KUMAR
Φωτογραφία από Artemis Charalampidis
1939. Τρεις ζωές διασταυρώνονται μέσα στη δίνη του πολέμου. Σε ένα κλίμα αναταραχής και φόβου, με τον πόλεμο να μαίνεται σε αέρα, στεριά και θάλασσα, ολόκληρη η Βρετανία βρίσκεται σε αναβρασμό.
To Artcore Magazine σε συνεργασία με τις εκδόσεις Μεταίχμιο βρίσκεται στην ευχάριστη θέση να σας προσφέρει τρία αντίτυπα του βιβλίου του Paul Auster, «Μέρα/Νύχτα».
Με φόντο μια αστυνομική ιστορία με πολλές ανατροπές ο πολυβραβευμένος Γερμανός συγγραφέας Friedrich Ani «παίζει με τις απαλότερες αποχρώσεις της μελαγχολίας» (Die Zeit)και στήνει «ένα σπουδαίο βιβλίο με θέμα το πόσο περίπλοκη είναι η ζωή» (Süddeutsche Zeitung).
Σε μια πολυτελή κλινική του Βερολίνου διεξάγεται ένα πείραμα. Τη στιγμή που το χιόνι πέφτει πυκνό και κόβει την επικοινωνία των ανθρώπων με τον έξω κόσμο, δυο φοιτητές κι ένας μυστηριώδης καθηγητής καλούνται να δώσουν απαντήσεις σε κάτι που συνέβη πολλά χρόνια πριν.
Γιατί αξίζει μια ανάγνωση – Ένα πειραματικό έργο μιας ιδιαίτερα σημαντικής αλλά λιγότερο γνωστής στο ελληνικό κοινό συγγραφέα από τη Βραζιλία
Φωτογραφία από Lukáš Hanke
Φωτογραφία από Charlotte Lapalus
Γεμάτο καυστικό χιούμορ, κοινωνικά μηνύματα και έντονα συναισθήματα το «Αυτή τη φορά δεν την πατάω» του Gilles Legardinier έρχεται από τις εκδόσεις Πατάκη, για να εξοικειώσει τον αναγνώστη με μία όψη της σύγχρονης γαλλικής λογοτεχνίας.
Το 43ο Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους της Δράμας που ολοκληρώθηκε το Σάββατο σημαδεύτηκε από δύο ιστορικής σημασίας γεγονότα. Αρχικά, πρόκειται για το πρώτο κινηματογραφικό φεστιβάλ που διεξάγεται στην Ελλάδα μετά το ξέσπασμα της πανδημίας του Covid-19, με ό,τι αυτό συνεπάγεται τόσο στο αμιγώς οργανωτικό σκέλος όσο και από ψυχολογικής σκοπιάς. Δεύτερον, είναι η πρώτη διοργάνωση που διεξάγεται στη σκιά της απώλειας του Αντώνη Παπαδόπουλου, του ανθρώπου που συνέδεσε άρρηκτα το όνομά του με το Φεστιβάλ της Δράμας. Αρχικά, να αναφέρουμε ότι η διοργάνωση κύλησε ομαλά, ενώ υπήρξε απόλυτη τήρηση όλων των απαραίτητων υγειονομικών μέτρων. Από εκεί και έπειτα, το Φεστιβάλ Δράμας, υπό τη διεύθυνση του Γιάννη Σακαρίδη πλέον, δείχνει να κινείται σε μονοπάτια εξωστρέφειας, ανανέωσης και οργανωτικής αναβάμισης. Με πρώτο και σπουδαιότερο βήμα τη μείωση των ταινιών που έγιναν δεκτές στο εθνικό διαγωνιστικό τμήμα, καθώς, όπως είναι γνωστό, ουκ εν τω πολλώ το ευ.
Φωτογραφία από Louiza Vradi