Η οικογένεια Χωρέµη, ξεριζωµένη από τη γενέτειρά της τη Χίο, για να γλιτώσει από τη σφαγή του 1822, ξαναχτίζει µε επιµονή και πίστη στην πρόοδο τη ζωή της στη Σύρο, όπου στη διάρκεια των χρόνων συγκεντρώνονται πρόσφυγες και κατατρεγµένοι από διάφορες περιοχές της Μεσογείου. Οι οικονοµικές δραστηριότητες της οικογένειας συνδέονται µε τη ραγδαία ανάπτυξη της Ερµούπουλης και την ανάδειξή της σε εµπορικό και ακτοπλοϊκό κέντρο στα µέσα του 19ου αιώνα.
Δέκα χρόνια η πόλη της Τροίας αντέχει στην πολιορκία των ελληνικών στρατευμάτων. Το αίμα συνεχίζει να χύνεται για την Ωραία Ελένη. Μετά από πολεμικές επιχειρήσεις σε γειτονικές πόλεις, μια άλλη γυναίκα καταλήγει ως σκλάβα στο στρατόπεδο των πολιορκητών, η Βρισηίδα, η βασίλισσα της Λυρνησσού. Γίνεται παλλακίδα του πανίσχυρου Αχιλλέα, το τρόπαιο εκείνου που κατέστρεψε την πόλη της και σκότωσε τον σύζυγο και τα αδέρφια της μια από τις χιλιάδες αιχμάλωτες –τις ιερόδουλες, τις νοσοκόμες, τις γυναίκες που ετοιμάζουν τους νεκρούς για ταφή–, των οποίων η τύχη δεν απασχολεί την επίσημη ιστορία.
Βαρκελώνη, αρχές της δεκαετίας του ’30. Η Νατάλια είναι ένα όμορφο κορίτσι που δουλεύει σε ζαχαροπλαστείο. Κάποια μέρα πηγαίνει να διασκεδάσει στη μεγάλη γιορτή της Γκράσια χωρίς να υποψιάζεται ότι εκεί πρόκειται να συμβεί αυτό που θα σημαδέψει την ύπαρξή της. Αρχικά διστάζει όταν ένα άγνωστο αγόρι την πλησιάζει και της προτείνει να χορέψουν. Όμως ο Κιμέτ είναι δυναμικός και γοητευτικός, την κοιτάζει με δυο μάτια μικρά και υποσχετικά. Εκείνη θα του απλώσει το χέρι. Εκείνος θα της αλλάξει το όνομα και τη ζωή.
Ο Stephen Crane, μια θρυλική φυσιογνωμία των αμερικανικών γραμμάτων που πέθανε μόλις στα 28 του χρόνια, μας προσφέρει μια ιμπρεσιονιστική αποτύπωση του αμερικανικού εμφυλίου στην οποία περιγράφει με ακρίβεια τη φρίκη του πολέμου.
Στην «Ομορφάσχημη» (1960) η ηρωίδα, μια νεαρή Εβραία αυστριακής καταγωγής ονόματι Γερτρούδη Στερν, μοιράζεται ως έναν βαθμό την τύχη των ομοφύλων της στη διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου. Έχοντας επιβιώσει από μια σειρά γεγονότων φυλετικής δίωξης από τους ναζί, μιλά για το παρελθόν της σε τυχαίους αλλά κάθε φορά νέους ακροατές, με τους οποίους στη συνέχεια συνάπτει ερωτική σχέση λίγων ημερών. Ένας από τους ακροατές της, ο αφηγητής του κειμένου, θα αναπαραγάγει πιστά την πρωτοπρόσωπη εξομολόγησή της επιχειρώντας με τη σειρά του να μοιραστεί με κάποιον φίλο του την ιστορία που άκουσε από την ίδια.
Ο Παναγιώτης με τα αδέρφια του και τη μητέρα του Ελένη κατεβαίνουν το 1969 από την Ευρυτανία και εγκαθίστανται στην Αθήνα. Στην πρωτεύουσα της αντιπαροχής, των μικρών και των μεγάλων «κόλπων» προσπαθούν να ξαναγράψουν τη ζωή τους από την αρχή. Μια φωτογραφική σχεδόν περιήγηση στη δεκαετία του ’70, στην κοινωνία που με ανασφαλή βήματα οδεύει προς την ευημερία. Πλήθος ηρώων στους αθηναϊκούς δρόμους και στις γειτονιές, κι ανάμεσά τους ένας ευάλωτος νέος που πορεύεται στα σκοτεινά, με μόνη τη λαχτάρα του για τις μηχανές. Αναμορφωτήριο, στρατός, ψυχιατρείο. Το δράμα κορυφώνεται παραμονές Πρωτοχρονιάς του 1982.
«Φοβάσαι, φοβάσαι, φοβάσαι. Μια ζωή φοβάσαι. Τουλάχιστον διάλεξε μια στιγμή που δεν θα φοβάσαι καθόλου. Και ποια θα είναι αυτή; Η τωρινή. Αυτή η στιγμή που ζεις. Υπάρχουν πολλοί τρόποι να πεθάνεις. Ο χειρότερος είναι να συνεχίζεις να επιβιώνεις συμβατικά. Κι ο καλύτερος; Ο καλύτερος είναι ν’ αφεθείς να πέσεις στο νερό (στο οποιοδήποτε νερό) χωρίς κανένα φόβο. Τα ’χουν ξαναπεί αυτά. Είναι λόγια που περιμένουν από κάποιον να τα κάνει πράξη. Κι αυτός ο κλήρος έπεσε σ’ εμένα».
Το Platforms Project σκοπό έχει να χαρτογραφήσει την εικαστική δράση όπως αυτή παράγεται μέσα στα πλαίσια ομαδικών πρωτοβουλιών καλλιτεχνών που αποφασίζουν να αναζητήσουν από κοινού λύσεις στα εικαστικά ερωτήματα δημιουργώντας τις λεγόμενες πλατφόρμες. 800 καλλιτέχνες από 17 χώρες, 60 πλατφόρμες και 116 εθελοντές συμμετέχουν στη μεγαλύτερη έως τώρα διοργάνωση στην επτάχρονη πορεία της έκθεσης.
Ο Ματέο και ο Έτορε είναι δύο αδέρφια που ουσιαστικά δεν γνωρίζονται. Ο πρώτος ζει μία έντονη ζωή στην Ρώμη, διαθέτει πολύ μεγάλο εισόδημα και εκρηκτική κοινωνικότητα. Ο δεύτερος είναι καθηγητής δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης στη μικρή πόλη όπου οι δύο ομογάλακτοι μεγάλωσαν, συντροφιά με τη μητέρα του, όπου διάγει έναν ήρεμο οικογενειακό βίο με τη γυναίκα του και το παιδί του. Ένας όγκος στον εγκέφαλο του Έτορε όμως θα ανατρέψει την υφιστάμενη κατάσταση και θα φέρει τους δύο αδελφούς ξανά κοντά, καθώς ο Ματέο αναλαμβάνει όλα τα έξοδα της θεραπείας του ασθενή αδερφού του, καθώς και τη φιλοξενία του στο προικισμένο με πλείστες ανέσεις διαμέρισμά του στην ιταλική πρωτεύουσα.
Προτελευταίο επεισόδιο και η αγωνία μας στο κόκκινο, οι εξελίξεις ραγδαίες, οι θάνατοι πολλοί και το αποτέλεσμα εντυπωσιακό. Σχολιάζουμε -χωρίς φόβο και με πολύ πάθος- όσα μας άρεσαν και δε μας άρεσαν στο 5ο επεισόδιο του Game of Thrones. (Άπειρα spoilers φυσικά).
Ο Θανάσης Τριαρίδης απαγγέλει στην κοινωνική και ηθική συνείδηση. Συνομιλεί με τα κατά συρροή «άλλοθι» που επινοεί η ανθρώπινη συνείδηση προκειμένου να απαρνηθεί τις ευθύνες της για τα δεινά της ανθρωπότητας. Σκαλίζοντας τις μελανές κηλίδες της ιστορίας, φανερώνεται με ποιον τρόπο τελικά επενεργεί η εγκληματική σιωπή των εθελοτυφλούντων αυτουργών στα τεκταινόμενα.
Υπάρχουν μητέρες στοργικές, μητέρες cool, μητέρες που προστάτεψαν τα παιδιά τους, μητέρες άξιες θαυμασμού, μητέρες τρομακτικές που δε θα θέλαμε να έχουμε, μητέρες που πόνεσαν πολύ. Τις έχουμε δει όλες στη μεγάλη οθόνη! Ιδού 10 κινηματογραφικές μαμάδες που αγαπήσαμε και μισήσαμε!
Είναι κάποιες φορές που ο άνθρωπος υποπίπτει σε ένα κρίμα κι αυτό τον κυνηγάει σε όλη του τη ζωή. Και η νέμεση για την ύβρη που διέπραξε πέφτει επάνω του με δύναμη, τον τσακίζει. Αυτό συμβαίνει με τους δύο ήρωες της νουβέλας του Νικήτα Παπακώστα.
11 χρόνια. 4 φάσεις. 21 ταινίες. 4,5 δισεκατομμύρια δολάρια συνολικό μπάτζετ. 20 δισεκατομμύρια δολάρια στο παγκόσμιο ταμείο. Εσχάτως και 3 βραβεία όσκαρ. Τα νούμερα αυτά που προκαλούν ζάλη ανήκουν στο πιο σπουδαίο φαινόμενο της σημερινής κινηματογραφικής ποπ κουλτούρας, ένα αληθινό σημείο αναφοράς για το παρόν και το μέλλον του αμερικανικού στουντιακού σινεμά. Το κινηματογραφικό σύμπαν της Μάρβελ φτάνει ( ; ) στο τέλος του και δε θα μπορούσε να αποχαιρετήσει τους ορκισμένους οπαδούς του με κάτι άλλο πλην της πιο επικής συνάθροισης που τους έχει προσφέρει. "Avengers: Endgame".
Μόλις πριν από δύο εβδομάδες, λέγαμε από αυτή τη σελίδα ότι μερικά από τα καλύτερα επεισόδια του GoT, συμβαίνουν πριν τις μεγάλες μάχες. Η αδημονία, η αγωνία για το αν θα πεθάνουν σημαντικοί και αγαπημένοι χαρακτήρες, και οι αναμέτρηση αυτών των χαρακτήρων με την ιδέα του θανάτου και της ήττας, που βαραίνει τους ίδιους αλλά και όλους τους αγαπημένους τους κορυφώνονται. Tο τέταρτο επεισόδιο της 8ης σεζόν είναι κάθε άλλο παρά συνεπέστατο σε αυτή την παράδοση, αποδεικνύεται σαφώς πιο σκοτεινό, βαρύ και δυσάρεστο από το υπέροχο sitcom που αποτελούσε το δεύτερο επεισόδιο, χωρίς ωστόσο σε καμία περίπτωση να είναι κακό, διαθέτοντας αναμφισβήτητα αρκετές αρετές. Ακολουθούν Spoilers.
Πέραν της αγάπης μου για τη λογοτεχνία και της απόλαυσης που μου χαρίζει η ανάγνωση ενός λογοτεχνικού έργου, εδώ και λίγα χρόνια, και με αφορμή τη δημιουργία του Artcore, επιθυμώ να συμμετέχω πιο ενεργά στα λογοτεχνικά δρώμενα, γράφοντας παρουσιάσεις για τα βιβλία που ξεχωρίζω και συνομιλώντας με τους συγγραφείς τους σε μία μορφή συνέντευξης. Γράφω τη λέξη «παρουσιάσεις», γιατί γνωρίζω ότι δεν έχω κατορθώσει μέχρι σήμερα να κάνω κτήμα μου τις απαραίτητες εκείνες γνώσεις και τα κατάλληλα εργαλεία που θα με βοηθήσουν να προσεγγίσω τόσο ουσιαστικά το εκάστοτε βιβλίο, ώστε να γράψω μια ολοκληρωμένη κριτική γι’ αυτό. Ο τίτλος του βιβλίου του Σπύρου Κιοσσέ μου τράβηκε το ενδιαφέρον με την πρώτη ματιά λόγω της αναφοράς του στη «δημιουργική ανάγνωση», σε ό,τι δηλαδή θέλω να πετύχω ως αναγνώστρια και ως ερασιτέχνης λογοτεχνικός συντάκτης.
Κάπου στο «Κατά Ιησούν Ευαγγέλιο» ο Ζοζέ Σαραμάγκου τοποθετεί στα χείλη του Ιωσήφ έναν ταπεινό αλλά δυσβάσταχτο αναστεναγμό: «Αχ ζωή χιλιόπικρη, πως μας τυλίγεις έτσι;». Και σφετερίζομαι εδώ αυτήν την οδυνηρή οιμωγή, την τόσο νηφάλια και κρυστάλλινη θρηνωδία των βιβλικών προσώπων, γιατί μου είναι πραγματικά αδύνατο να βρω δικά μου εναρκτήρια λόγια που να προσιδιάζουν -έστω και ελάχιστα- στο φιλμικό μεγαλείο του «Ένας Ελέφαντας Στέκεται Ακίνητος». Είναι σχεδόν αδιανόητο να βάλω λέξεις στη σειρά, τόσο κατάλληλες ώστε να δίνουν την όποια ιδέα για το απροσμέτρητο βάθος που ιχνηλατεί αυτό το αριστουργηματικό έργο του Κινέζου κινηματογραφιστή Hu Bo.
To Artcore Magazine σε συνεργασία με τις εκδόσεις Μεταίχμιο βρίσκεται στην ευχάριστη θέση να σας προσφέρει τρία αντίτυπα του βιβλίου του A.G. Lombardo, “Graffiti palace”.
Τον Δεκέμβριο του 1853, δημοσιεύεται στο “Putnam’s Monthly Magazine” η νουβέλα του Melville «Μπάρτλμπυ ο Γραφέας», δυο χρόνια μετά το εμβληματικό “Moby Dick”. Σε αντίθεση με την απήχηση που έχει ο Melville και τα έργα του σήμερα, την εποχή εκείνη o «Μπάρτλμπυ» δεν γνώρισε τη δέουσα αναγνώριση. H μεταμοντέρνα διανόηση έχει ασχοληθεί εκτενώς με πλήθος προσεγγίσεων επί του κειμένου, μια εκ των οποίων, αυτή του Gilles Deleuze, εμπεριέχεται αυτούσια στο επίμετρο της επανέκδοσης της νουβέλας από τις εκδόσεις Άγρα.
Ο γερμανός συγγραφέας που παντρεύει με μαεστρία την ιστορία με το θρίλερ επισκέπτεται τη φετινή Διεθνή Έκθεση Βιβλίου Θεσσαλονίκης.
Η βρετανίδα Clare Mackintosh, μάστερ στις εκπλήξεις και τις ανατροπές, επισκέπτεται την Αθήνα και τη φετινή Διεθνή Έκθεση Βιβλίου Θεσσαλονίκης.
Το «Τρελοί, τσαρλατάνοι, ταραχοποιοί: Διανοούμενοι της νέας αριστεράς» αποτελεί εμπλουτισμένη εκδοχή της παλαιότερης πολεμικής του Roger Scruton σε μια σειρά από θεωρητικούς, στο έργο των οποίων αναφέρονται, εμπνεόμενοι απ’ αυτό, πλείστοι αριστεροί ακτιβιστές, φοιτητές και διανοούμενοι ως τις μέρες μας.
Μετά από δύο εισαγωγικά και μάλλον υποτονικά επεισόδια, έφτασε η ώρα για μια πραγματικά εντυπωσιακή τηλεοπτική εμπειρία: "The Long Night", όπως είναι ο τίτλος του 3ου επεισοδίου ή, αλλιώς, η μάχη με τους νεκρούς! (Πάρα πολλά SPOILERS φυσικά!)
“There is no friend as loyal as a book” μας λέει ο αείμνηστος Ernest Hemingway και η συνταντική ομάδα του Artcore Magazine διαλέγει τους καλύτερους φίλους του Απριλίου.
Μετά το «Η πόλη στις φλόγες» του Garth Hallberg, ένα ακόμη βιβλίο έρχεται να μας μεταφέρει στις μεγαλουπόλεις της Αμερικής. Το “Graffiti Palace” ξεδιπλώνει όλα τα μυστικά του Los Angeles την περίοδο των ταραχών του Watts το 1965.
Ένα από τα δυνατότερα στοιχεία του “Game Of Thrones”, από την εποχή που ξεκίνησε ακόμα, ήταν ότι ήξερε πώς να προετοιμάζει το έδαφος για γεγονότα επικής κλίμακας. Πώς να χτίζει την ένταση, να βάζει τους χαρακτήρες αντιμέτωπους τον έναν με τον άλλο, αλλά και όλους μαζί αντιμέτωπους με το αναπόφευκτο (;) του θανάτου. Πολλές φορές, τα επεισόδια που προηγούνται μιας μεγάλης μάχης είναι πιο απολαυστικά από την ίδια τη μάχη, πιο γεμάτα, πιο ουσιαστικά, πιο πυκνά στην ανάπτυξη των χαρακτήρων, σε στιγμές συγκίνησης. Και το δεύτερο επεισόδιο της τελευταίας σεζόν, αποτελεί την πανηγυρική επιβεβαίωση αυτού του κανόνα. Ακολουθούν Spoilers.
A (bi) weekly retrospect of new interesting sounds
1941. Η Ελλάδα βογκά κάτω από τη σκληρή γερμανική Κατοχή, μαζί κι οι κάτοικοι ενός μικρού νησιού του Αιγαίου: η Λήδα, μια νεαρή χήρα, εξοβελισμένη με την κόρη της από την τοπική κοινωνία· ο Παππούς, ο ηλικιωμένος που την έχει πάρει υπό την προστασία του· ο χειροδύναμος Μάρκος, που δε δειλιάζει μπροστά στον κίνδυνο, αλλά διστάζει μπροστά στις λέξεις· ο δήμαρχος, ο γιατρός, ο δικηγόρος του νησιού κι άλλοι σημαίνοντες πολίτες του. Κάποια στιγμή στη μικρή νησιωτική κοινωνία θα ενταχθούν η Αθηναία Ρίτα με τον έφηβο γιο της, στο σπίτι της οποίας σύντομα θα εγκατασταθεί και ο λοχίας Γκέοργκ Φίσερ με τη μακρινή ελληνική καταγωγή.
Μια γυναίκα στέκεται όρθια, όπως κάθε μέρα, στο μπροστινό δωμάτιο του σπιτιού της, δίπλα στη μεγάλη μπαλκονόπορτα που έχει θέα τον χώρο στάθμευσης αυτοκινήτων μετά τη Φρίντριχ Στράσε. Η κουρτίνα είναι τραβηγμένη έτσι ώστε να μπορεί να κρύβεται πίσω της και να κρυφοκοιτάζει, με την ψευδαίσθηση ότι δεν γίνεται αντιληπτή. Τώρα όμως συλλαμβάνει τον εαυτό της να διερωτάται πού πήγαν οι τρεις νεαροί άντρες οι οποίοι παραμόνευαν μέσα στο λευκό Βάρτμπουργκ, γιατί χτες βράδυ την είχαν στήσει εκεί έξω μέχρι αργά και σήμερα το πρωί είχαν γίνει καπνός;
Λίγο πριν από τον θάνατό του, τη δεκαετία του 1980, ο παππούς παρέδωσε στον εγγονό του, τον Στέφαν Χέρτμανς, δύο παλιά σημειωματάρια. Ο τελευταίος επί χρόνια δεν τολμούσε να τα ανοίξει, όταν όμως το έκανε, καλά κρυμμένα μυστικά ήρθαν στο φως.
«Για δες καιρό που διάλεξε...» που λέει κι εκείνο το θυμόσοφο απόφθεγμα του αγωνιστή. Ε λοιπόν, σήμερα (χθες δηλαδή για σένα που διαβάζεις) που ο καιρός της Θεσσαλονίκης μας έκανε τη χάρη να μας ντύσει λίγο με ανοιξιάτικα, αποφάσισα κι εγώ τελείως ανάποδα να γράψω για ένα από τα πιο βραδυφλεγή και χαμηλόφωνα δράματα που έφτασαν πρόσφατα στις ελληνικές αίθουσες. Κι ο λόγος για το συμπαθέστατο “Amanda” του παριζιάνου Mikhael Hers, ταινία που μας συστήθηκε πριν από περίπου 6 μήνες στα πλαίσια του 59ου Φεστιβάλ Κινηματογράφου κι ήρθε τώρα η ώρα να την απολαύσει το ελληνικό κοινό όπως της πρέπει: σε ευρεία προβολή και κατάμεστες αίθουσες. Όπως δηλαδή ήταν και σ’ εκείνο τον υπέροχο Νοέμβρη του 2018 ο κινηματογράφος του Ολύμπιον.
To Artcore Magazine σε συνεργασία με τις εκδόσεις Ψυχογιός βρίσκεται στην ευχάριστη θέση να σας προσφέρει δύο αντίτυπα του βιβλίου του Σαλμάν Ρούσντι, «Ο χρυσός οίκος».
Την Δευτέρα που μας πέρασε, το σημαντικότερο πολιτιστικό τηλεοπτικό φαινόμενο της δεκαετίας επέστρεψε. Ο λόγος για το “Game Of Thrones”, τη σημαντικότερη τηλεοπτική σειράς της γενιάς μας, και την πλέον πιο επιτυχημένη, σύμφωνα με τα νούμερα του HBO, όλων των εποχών. Το “Game of Thrones” (Got για συντομία) μπήκε αισίως στην τελευταία σεζόν του, που θα αποτελείται από 6 επεισόδια, διάρκειας από 54 έως και 80 λεπτά.
Απομονωμένος στα Πυρηναία, ο διάσημος και αινιγματικός μαθηματικός Αλεξάντερ Γκρότεντικ επεξεργάζεται με μανία το τελικό του έργο. Αλλά τι ακριβώς είναι αυτό το μνημειώδες, μυστηριώδες εγχείρημα; Γιατί ο συγκεκριμένος άνθρωπος, μία από τις μεγαλύτερες ιδιοφυΐες της εποχής του, αποφάσισε ξαφνικά να εγκαταλείψει εντελώς την κοινωνία;
Το πρώτο βιβλίο του Αντώνη Σουρούνη. Η Θεσσαλονίκη των παιδικών χρόνων, η ανθρωπογεωγραφία της γειτονιάς, το ταξίδι, ο έρωτας, οι φίλοι της δουλειάς και της ξενιτιάς, η εξερεύνηση του εαυτού, ο διάλογος με το «εγώ».
Από την Κωνσταντινούπολη και την Ουρανούπολη ως την Κομοτηνή και την Άνω Πόλη της Θεσσαλονίκης, γεγονότα από το μεγάλο ποτάμι της ιστορίας και πρόσωπα που κατά την καθημερινή πορεία τους μαρτυρούν την εσωτερική τους περιπέτεια.
Η «Μέση Αγγλία» ξεκινά το 2010 στο Μπέρμιγχαμ –όπου το οικονομικό και κοινωνικό τοπίο αλλάζει ραγδαία, καθώς τα άλλοτε ακμάζοντα εργοστάσια αυτοκινήτων έχουν παραχωρήσει τη θέση τους σε μαζικά εμπορικά κέντρα–, περνάει από το Λονδίνο, όπου οι πολιτικές ταραχές παραδίδουν τη σκυτάλη στον πυρετό των Ολυμπιακών Αγώνων, και φτάνει έως το σήμερα.
Φωτογραφία από Benoit Tessier - REUTERS
Σαράντα οκτώ ποιήματα για τη ζωή, την αναμονή, τον χρόνο, τη φύση, τον άνθρωπο και την αγάπη περιλαμβάνει η πρώτη ποιητική συλλογή της Αλεξίας Καλογεροπούλου με τίτλο «Λέξεις στην άμμο», που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις 24γράμματα σε όλα τα βιβλιοπωλεία.
Η άλωση της Βαστίλλης είναι ένα από τα πιο εμβληματικά συμβάντα όλων των εποχών. Μας αφηγήθηκαν, όμως, την ιστορία της όπως την έγραψαν οι επιφανείς, υπό την οπτική γωνία όσων δεν ήταν παρόντες εκείνη την ημέρα. Το βιβλίο του Éric Vuillard διηγείται, αντίθετα, την ιστορία των αφανών που πράγματι άλωσαν τη Βαστίλλη. Είναι ένα βιβλίο χάρη στο οποίο η ημέρα της επετείου της Γαλλικής Επανάστασης, η ημέρα της εθνικής εορτής της Γαλλίας, μοιάζει να ανακτά το ορμητικό και ανυπότακτο μεγαλείο της.
Αυτή είναι μόλις η δεύτερη μεγάλου μήκους ταινία του γεννημένου στη Βιέννη Αυστριακού σκηνοθέτη Wolfgang Fischer. Η πρώτη του είχε τίτλο "Was du nicht siehst" (2009) και είχε κάνει την παγκόσμια πρεμιέρα της στο φεστιβάλ του Μόντρεαλ εκείνης της χρονιάς. Τούτη η ταινία του έκανε την παγκόσμια πρεμιέρα της στο περσινό φεστιβάλ Βερολίνου, όπου είχε πάρει μέρος στο τμήμα "Panorama". Εκεί τιμήθηκε με τρία βραβεία: Οικουμενικής Επιτροπής, Label Europa Cinemas και Heiner Carow, ενώ ήταν η μία από τις τρεις υποψήφιες ταινίες για το περσινό βραβείο LUX.
Μπορεί άραγε μια στιγμιαία απόφαση να σου αλλάξει τη ζωή; Και τι σχέση μπορεί να έχουν μια εξαφάνιση το 1998, με την Κάθριν και το μαχαίρι που βρίσκει πάνω στο κομοδίνο της μια ημέρα του 2001;
Φωτογραφία από Mark Thompson
Ένα από τα πιο απολαυστικά πλεονεκτήματα του να μένει κάποιος στη Θεσσαλονίκη είναι πως ποτέ δεν ξεμένεις από ενδιαφέρουσες όσο κι ελκυστικές σινεφιλικές προτάσεις. Θα το γνωρίζετε άλλωστε, κι οι «ενθάδε» αλλά και οι έξω, πως η πόλη αυτή, πέρα από την μακρά πολιτιστική της παράδοση και την εντυπωσιακή κινηματογραφική της κληρονομιά, βρίσκει και στην πράξη συχνά πυκνά αφορμές για πολυήμερα events κι σινεματικές βραδιές εξ ολοκλήρου αφιερωμένες στην έβδομη Τέχνη. Προγράμματα, προβολές κι αφιερώματα που πρέπει να είναι κάποιος βαθιά κακοπροαίρετος (ή πολυάσχολος) για να τα αγνοήσει. Για δύο τέτοιες σπαρταριστά γοητευτικές εκδηλώσεις λοιπόν θα σας γράψω κι εγώ στο σημερινό άρθρο.
Τι σχέση μπορεί να υπάρχει ανάμεσα στο περιώνυμο Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Sundanceτου 2016 και στο σήμερα; Ανάμεσα στο τραγούδι “Thunder Road” -ένα από τα πιο όμορφα και καθηλωτικά κομμάτια του The Boss (κατά κόσμον Bruce Springsteen)- και σ’ έναν επικήδειο λόγο; Η απάντηση είναι κινηματογραφική κι ευχάριστα ιδιαίτερη. Γιατί όλα τα παραπάνω συναντιούνται στη γλυκόπικρη και ομότιτλη του τραγουδιού δραματική κομεντί “Thunder Road”, το σκηνοθετικό δηλαδή ντεμπούτο του Jim Cummings που αποθεώθηκε κι αγκαλιάστηκε από το ελληνικό κοινό από την πρώτη κιόλας προβολή του περασμένου Σεπτέμβρη, στις Νύχτες Πρεμιέρας της Πρωτεύουσας.
Φωτογραφία από John Moore (Getty Images)
Ο Μπίλι Μπάτσον, χάρη στην ευγενική «χορηγία» ενός αρχαίου μάγου, κάθε φορά που φωνάζει τη λέξη – SHAZAM! – μεταμορφώνεται από 14χρονο έφηβο στον ενήλικα σούπερ ήρωα "Shazam!" Ωστόσο, παρά το θεόρατο γεροδεμένο σώμα του, παραμένει μέσα του παιδί και όπως είναι φυσικό διασκεδάζει με την ενήλικη έκδοση του εαυτού του, κάνοντας ό,τι θα έκανε κάθε έφηβος που θα αποκτούσε ξαφνικά υπερδυνάμεις: σπάει πλάκα!
Ο Ματτέο Τζέβι ήταν στη Ρώμη λίγο περισσότερο από ένα εικοσιτετράωρο και ήδη ονειρευόταν να μείνει εδώ για πάντα. Βέβαια, στο Λος Άντζελες είχε δύο συζύγους (εκ των οποίων η μία εν ενεργεία), όμως σε τελική ανάλυση είχε και εδώ δύο (εκ των οποίων η μία εν ενεργεία). Και παρ’ όλα αυτά δεν ένιωθε δεσμευμένος με καμία από τις τέσσερις. Στα πενήντα έξι του χρόνια μπορούσε να θεωρείται, και όχι μόνο ως προς αυτό, μάλλον ελεύθερος.
O διαχρονικά και σεσημασμένα άνισος François Ozon, με μια φιλμογραφία γεμάτη από ηχηρά ολισθήματα και μικρούς θριάμβους, μεταφέρει στη μεγάλη οθόνη μια αληθινή ιστορία συγκάλυψης σεξουαλικών σκανδάλων στους κόλπους της (γαλλικής) Καθολικής Εκκλησίας, η οποία είχε προκαλέσει κρότο στην κοινωνία της Λιόν. Η αρχική πρόθεση του Ozon, μάλιστα, ήταν να γυρίσει ένα ντοκιμαντέρ για τη συγκεκριμένη ιστορία ερεβώδους σιωπής και αδράνειας, προτού λάβει τελικά την απόφαση να την μεταπλάσει σε μια ταινία μυθοπλασίας, η οποία πατά και με τα δυο πόδια στα πραγματικά περιστατικά, ευτυχώς όμως όχι με τη στείρα λογική της γεγονοτικής καταγραφής. Προχωρώντας σε μία (εννοείται) αυθαίρετη υπόθεση, θα τολμούσαμε να πούμε πως το αρχικό πλάνο μιας ταινίας τεκμηρίωσης ενδεχομένως και να ωφέλησε το όλο πόνημα, καθώς ο Ozon απέφυγε τον φωνακλάδικο εντυπωσιασμό που έχει χαντακώσει το αναμφίβολο ταλέντο του σε πλείστες άλλες περιπτώσεις στην καριέρα του.
Από τις εκδόσεις Ίκαρος κυκλοφορεί το βιβλίο της Sara Mesa, «Πίσω από τους θάμνους», σε μετάφραση της Μαρίας Παλαιολόγου.
Ο δόκτωρ Λούις Κριντ μετακομίζει με τη γυναίκα του και τα δύο τους παιδιά από την θορυβώδη Βοστώνη στην ήσυχη επαρχία του Μέιν. Έχοντας αποκηρύξει το φρενήρες τέμπο της αστικής ζωής, ο ευκατάστατος επιστήμονας αναζητά τη γαλήνη της περιφέρειας σ’ ένα πανέμορφο, μεγάλο σπίτι που μόλις αγόρασε. Η συνολική έκταση του οικοπέδου του περιλαμβάνει και ένα δάσος το οποίο μοιάζει μακάβριο, καθώς περικλείει ένα νεκροταφείο ζώων. Σύντομα ανακαλύπτει πως στο συγκεκριμένο δάσος φιλοξενούνται μεταφυσικές δραστηριότητες, καθώς ένα συγκεκριμένο σημείο του αποτελεί την πύλη για την ανάσταση νεκρών σωμάτων.
Ο Στιβ Κρικρής έκανε σπουδές στον Κινηματογράφο (BFA) στο San Francisco Art Institute. Έχει υπογράψει τη σκηνοθεσία σε περισσότερα από 500 διαφημιστικά σποτ, ντοκιμαντέρ, ταινίες μικρού μήκους και θεατρικές παραστάσεις. Το 2010, πρωτοστάτησε στη διοργάνωση του Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου Πάτμου. To "The Waiter" είναι η πρώτη του μεγάλου μήκους ταινία, η οποία έκανε τη διεθνή της πρεμιέρα στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης, λαμβάνοντας μέρος στο διαγωνιστικό τμήμα, όπου και τιμήθηκε με δύο βραβεία από το Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου: καλύτερου πρωτοεμφανιζόμενου σκηνοθέτη και καλύτερου location.
Το Arts and Crafts αποτελεί κίνημα στον χώρο του βιομηχανικού σχεδιασμού, των διακοσμητικών τεχνών και της αρχιτεκτονικής που άνθισε στη Μεγάλη Βρετανία στα μέσα του 19ου αιώνα και εξαπλώθηκε σε Ευρώπη και Αμερική ως αντίδραση στο βιομηχανικό κατεστημένο, στη μηχανοποίηση της κοινωνίας και στην αισθητική παρακμή των τεχνών.
Φωτογραφία από Katerina Lobko
Ένα βιβλίο για την εφήμερη σάρκα και τον παντοτινό έρωτα, με τη γοητευτική φωνή, τον αισθησιασμό και τη διεισδυτική ματιά του μεγάλου Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες. Επανέκδοση του βιβλίου «Οι θλιμμένες πουτάνες της ζωής μου» (Εκδοτικός Οίκος Α. Α. Λιβάνη, 2004)
Μετά το «Πριν έρθεις εσύ» και το «Μετά από σένα», το τρίτο βιβλίο, τρυφερό, αστείο και ρομαντικό, ακολουθεί τη Λου, καθώς εκείνη ανακαλύπτει ποια είναι –και ποια προοριζόταν να γίνει– και μαθαίνει να ζει με τόλμη στον νέο κόσμο της.
Κύπρος 1571. Οι Οθωμανοί πολιορκούν τη Βενετοκρατούμενη Αμμόχωστο. Ο Γερόλεμος τεμαχίζει το αλεξίκακο φυλαχτό του και το μοιράζει στους τέσσερις γιους του, οι οποίοι ακολούθως αποκόβονται μεταξύ τους. Αν ποτέ ενωθούν τα κομμάτια του φυλαχτού, ίσως αποκαλύψουν έναν αμύθητο θησαυρό.
Ένα συγκλονιστικό μυθιστόρημα, βασισμένο στις αληθινές ιστορίες των παιδιών που έζησαν τα λάθη της Ιστορίας και πλήρωσαν τις αμαρτίες των γονιών τους.
Μια ιστορία για δυο ανθρώπους στην ίδια πόλη, ένα βιβλίο για τις χαρές και τις λύπες που φέρνουν μαζί τους τα χρόνια καθώς περνούν, αλλά και για τη μαγεία που μας περιμένει στην επόμενη στροφή, όταν πια έχουμε πάψει να πιστεύουμε σε αυτήν.
Ο Τζάσπερ Γκουίν είναι συγγραφέας. Ζει στο Λονδίνο και απ’ ό,τι φαίνεται είναι ένας άντρας που αγαπάει τη ζωή. Ξαφνικά νιώθει την επιθυµία να σταµατήσει. Ίσως να σταµατήσει να γράφει, όµως δεν πρόκειται για την κρίση που πλήττει τους συγγραφείς. Ο Τζάσπερ Γκουίν δείχνει πως θέλει ν’ αλλάξει οπτική, να φτάσει στο µεδούλι µιας µαγείας.
Eπιστολές που ο Τσαρλς Μπουκόβσκι γράφει από τη νεαρή του ηλικία το 1945 και έως το 1993, έναν χρόνο πριν από τον θάνατό του, και απευθύνει σε εκδότες, επιμελητές, φίλους και συναδέλφους του συγγραφείς. Ασυμβίβαστος απέναντι στους παραλογισμούς της ζωής και της τέχνης, μιλά με ανελέητη ειλικρίνεια για τον μόχθο της γραφής. Ένα βιβλίο αιχμηρό, οδυνηρό, αλλά και συχνά ξεκαρδιστικό· ένας απολαυστικός συνδυασμός του χαρακτηριστικού κυνισμού του Μπουκόβσκι με το συγγραφικό του χάρισμα, που τον ανέδειξε σε σημαντικό συγγραφέα του εικοστού αιώνα, και με το πάθος του, που τον έχει αναγάγει σε σύμβολο αντικομφορμισμού. Πρόκειται για τον Μπουκόβσκι στα καλύτερά του: είναι ευφυής και πνευματώδης, βαθιά συγκινητικός και ανυποχώρητος στις απόψεις του.
Αφού ανακάλυψαν τα κλειδιά της δραστηριοποίησης και της μακροζωίας με το έργο τους «Ικιγκάι: Tα μυστικά της Ιαπωνίας για μια μακρά και ευτυχισμένη ζωή» (μπεστ σέλερ που μεταφράστηκε σε περισσότερες από 30 γλώσσες), ο Έκτορ Γκαρθία (Κιράι) και ο Φρανσέσκ Μιράλλιες επανέρχονται στη χιλιόχρονη αυτή κουλτούρα για να γράψουν ένα πρακτικό βιβλίο ικανό να ισχυροποιήσει τους σκοπούς της ζωής μας ώστε να τους υλοποιήσουμε σήμερα κιόλας. Ικιγκάι σημαίνει «λόγος ύπαρξης» ή «πάθος της ζωής μας» στα ιαπωνικά, αλλά πώς να το βρει κανείς; Κι αν ήδη έχουμε βρει το ικιγκάι μας, πώς να το ενδυναμώσουμε για να εμπνεύσει όλες τις πλευρές της ύπαρξής μας; Για να το πετύχουμε αυτό, το βιβλίο προτείνει 35 διαδρομές με πρακτικές ασκήσεις, για να οδηγήσουμε το τρένο των επιδιώξεών μας προς τον επιλεγμένο προορισμό, βοηθώντας ταυτόχρονα να αναδυθούν με φυσικό τρόπο από μέσα μας η ευτυχία και η ευεξία.
Από τις εκδόσεις Ροές, και στη σειρά «Ισπανόφωνοι και πορτογαλόφωνοι συγγραφείς», κυκλοφόρησε το βιβλίο «Ο βασιλιάς του μάμπο-μαριάτσι και άλλα διηγήματα» του Μεξικάνου συγγραφέα Jorge F. Hernández. Η μετάφραση και η επιμέλεια των διηγημάτων που απαρτίζουν τον τόμο είναι προϊόν εργαστηρίου συλλογικής μετάφρασης και επιμέλειας που διοργανώθηκε και διεξήχθη στο Κέντρο Γλωσσών και Πολιτισμών της Ιβηρικής και της Λατινικής Αμερικής Abanico, υπό την εποπτεία των Κωνσταντίνου Παλαιολόγου και Νίκου Πρατσίνη.
Φωτογραφία από Fabrizio Villa
(είναι το Netflix βαρετό;)
Φωτογραφία από Mussa Issa Qawasma | Reuters
Το μεγάλο μυθιστόρημα της πειρατείας. Ένα συναρπαστικό ταξίδι στον χρόνο, στα νησιά του Αιγαίου και στις δοξασίες τους.
Μετά το «Προηγούμενο Κορίτσι» ο J.P. Delaney επανέρχεται με το «Πίστεψέ με», ένα ακόμη ψυχολογικό θρίλερ, το οποίο κυκλοφορεί αυτές τις ημέρες από τις Εκδόσεις Ψυχογιός σε μετάφραση της Πηνελόπης Τριαδά.
“Mektoub” στα Αραβικά σημαίνει μοίρα, το απροσδιόριστο «γραμμένο». Γι’ άλλους μια συναρπαστική και θελκτική tabula rasa και γι’ άλλους μια αναπόδραστη, σκληρή ειμαρμένη. Πάντα διττή ήταν δηλαδή η φύση της μοίρας, πάντα αχανές κι απροσδιόριστο το νόημά της. Το μόνο σίγουρο είναι όμως ότι όλοι, τόσο οι απελευθερωμένοι απ’ τα δεσμά της όσο κι οι βαθιά σιδηροδέσμιοι, προσπαθούν να την ιχνηλατήσουν, να τη βιώσουν και να την προσεγγίσουν· με λίγα λόγια να προετοιμαστούν για τα μελλούμενα. Αυτός φαίνεται να είναι κι ο αγνός στόχος της τελευταίας ταινίας του Γαλλοτυνήσιου σκηνοθέτη Abdellatif Kechiche, του μεθυστικά καλοκαιρινού “Mektoub, My Love: Canto Uno”.
Τυχαίνει λοιπόν την ώρα που γράφονται οι παρακάτω γραμμές να πληροφορούμαι το θάνατο της σπουδαίας Agnès Varda, μιας από τις περίλαμπρες ιέρειες του Γαλλικού Σινεμά (κι όχι μόνο της Nouvelle Vague όπως πολλοί θα γράψουν από αύριο).
Ένα μυθιστόρημα «μοναδικό» και «καθηλωτικό», όπως το χαρακτήρισε η επιτροπή που το επέλεξε πρόσφατα για το επίζηλο βραβείο Booker. Η ενηλικίωση ενός κοριτσιού σε μια συντηρητική κοινωνία και σε μια εποχή βίαιων πολιτικών ταραχών.
«Το εμβληματικό έργο της αγγλικής λογοτεχνίας του 21ου αιώνα» (The Guardian), μιας από τις «εξυπνότερες συγγραφείς εν ζωή» (New York Times), του «θηλυκού Ροθ», όπως τη χαρακτήρισαν, που όμως δεν παρακολουθεί άνδρες σε κρίση, αλλά μια σύγχρονη ώριμη γυναίκα στο ταξίδι της προς μια νέα ζωή.
Καλώς ήρθατε στην πτήση. Παρακαλούμε προσδεθείτε, καθίστε αναπαυτικά και απολαύστε την πιο επικίνδυνη πτήση της ζωής σας. Ταξιδεύετε μαζί με τον διαπρεπή ψυχίατρο Ματς Κρούγκερ και έναν παλιό ασθένη του...
Πολλές φορές, το παρελθόν συνδέεται με το παρόν με τρόπους που δεν μπορούμε να φανταστούμε, και η λύση βρίσκεται ακριβώς δίπλα μας αλλά τα στοιχεία δεν επαρκούν για να την κοιτάξουμε κατάματα.
Φωτογραφία από Matt Stuart
Φωτογραφία από Amanda Perobelli
Ένα εξερευνητικό ταξίδι σε έναν κόσμο που είναι καταδικασμένος στη σιωπή αλλά βρίσκεται ανάμεσά μας. Πώς αντέχει κανείς το πέρασμα του χρόνου όταν εξαναγκάζεται σε απραγία; Πώς διαχειρίζεται κανείς την απώλεια εκείνων που αγάπησε; Ποιος μεταδίδει την κληρονομιά;
Παραμονή Πρωτοχρονιάς. Ο Μανόλης έχει ξεμείνει με πέντε ευρώ στην τσέπη, ενώ η παρέα του ετοιμάζεται για το σκυλάδικο. Προφασίζεται το άσθµα του και επιστρέφει στο πατρικό με σκοπό να βρει το κομπόδεμα της μάνας του. Σε λίγες μέρες παρουσιάζεται φαντάρος, όλο και κάτι θα του ’χει βάλει στην άκρη. Το σπίτι άδειο και σκοτεινό. Η Μαρία κάπου θα ξεφαντώνει. Ο Σήφης, ο πατέρας του, έτσι κι αλλιώς, απών. Ξεψαχνίζοντας το σπίτι στη Νέα Ελαία, καταλήγει στο πατάρι όπου ανακαλύπτει καταχωνιασμένο το αμαρτολόγιό της. Το άλλο πρόσωπο της μητέρας φανερώνεται. Το μυαλό του κρασάρει. Ο χρόνος σκαλώνει. Η έλευση του νέου έτους αναβάλλεται. Αλλά ποιου έτους;
Η ιστορία ξεκινά τα χαράματα. Σε κάποιο πορτογαλικό χωριό, ένας άντρας εξαφανίζεται. Την ίδια στιγμή, στη Λισαβόνα, ο άνεμος γυρίζει: η Επανάσταση των Γαριφάλων δίνει τέλος στη δικτατορία του Σαλαζάρ.
Από τις εκδόσεις Πόλις κυκλοφορεί το βιβλίο της Κωνσταντίνας Κορρυβάντη, «Dyno: με τα ζάρια στον αέρα».
Μετά τις «Γυναίκες της μικρής Πατρίδας» και τα «Λιανοκέρια της μικρής Πατρίδας», ο Θοδωρής Παπαθεοδώρου ολοκληρώνει την πολύκροτη σειρά του «Μακεδονικού Αγώνα» με το τρίτο μυθιστόρημα, «Συναξάρια της μικρής Πατρίδας». Μια σειρά-έπος για τη Μακεδονία, που τη χαρακτηρίζει η ιστορική ακρίβεια και η συνταρακτική πλοκή.
Την ευκαιρία να συναντήσουμε έναν από τους σημαντικότερους συγγραφείς της Ιταλίας, τον Κλάουντιο Μάγκρις, θα έχουμε την Τετάρτη 3 Απριλίου και ώρα 19.30 στο Ωδείο Αθηνών. Η εκδήλωση πραγματοποιείται στο πλαίσιο των δράσεων και με τη στήριξη της διοργάνωσης «Αθήνα 2018 – Παγκόσμια Πρωτεύουσα Βιβλίου» του δήμου Αθηναίων, με τη συνεργασία του Ιταλικού Μορφωτικού Ινστιτούτου Αθηνών και των Εκδόσεων Καστανιώτη, με την ευγενική στήριξη του Ωδείου Αθηνών.
Η σκιά που βαρέθηκε να είναι υπόδουλη στο σώμα και διεκδικεί την ελευθερία κινήσεων. Το είδωλο που δεν υπακούει πια στη δύναμη της αντανάκλασης και παλεύει να ξεγλιστρήσει από τα ασφυκτικά όρια του καθρέφτη. Οι πιο πανίσχυροι εχθροί εξ ορισμού και αναντίρρητα. Οι σιαμαίοι μας, καταδικασμένοι να ζουν στο αθέατο περιθώριο, οι οποίοι άπαξ και αποφασίσουν να αυτονομηθούν, αποκτούν αυτομάτως το πάνω χέρι.
Έρχεται στην Ελλάδα για δύο μοναδικές παρουσιάσεις Τρίτη 2 Απριλίου Public Τσιμισκή 18:30 και Τετάρτη 3 Απριλίου Public Συντάγματος 21:00. Οι εκδόσεις Διόπτρα και το Public δίνουν την ευκαιρία στο ελληνικό κοινό να γνωρίσει από κοντά τον Sebastian Fitzek, τον συγγραφέα με τις άκρως κινηματογραφικές πλοκές των βιβλίων του, που έχει καταφέρει να εντυπωσιάσει με τον τρόπο γραφής του εκατομμύρια αναγνώστες ανά τον κόσμο! Ο πιο επιτυχημένος συγγραφέας ψυχολογικών θρίλερ στη Γερμανία με περισσότερα από 15 αστυνομικά έργα στο ενεργητικό του έρχεται για 1η φορά στην Ελλάδα για δύο μοναδικές παρουσιάσεις στα Public. Στις αποσκευές του θα έχει τα δύο best sellers του, «Το Δέμα», και «Η Θεραπεία» τα οποία κυκλοφορούν στα ελληνικά από τις εκδόσεις Διόπτρα καθώς και το νέο του βιβλίο «Η θέση 7Α»!
Ο «Ουσάρος», το πρώτο βιβλίο του Αρτούρο Πέρεθ-Ρεβέρτε, γράφτηκε το 1983, «ανάμεσα σε δύο πολεμικά ρεπορτάζ», όπως λέει ο ίδιος. Ο Ρεβέρτε αφηγείται την ιστορία ενός νεαρότατου ουσάρου, του ανθυπίλαρχου του ναπολεόντειου στρατού Φρεντερίκ Γκλυντς, που ετοιμάζεται να δώσει την πρώτη του μάχη.
Το τέταρτο ποιητικό βιβλίο τού Ευριπίδη Γαραντούδη περιλαμβάνει 59 ποιήματα κατανεμημένα σε τέσσερις συνθετικές ενότητες : «Το δίγαμμα», «Τετράκωπος (Μετά πηδαλιούχου)», «Του τέλειου άγρα (Ποιήματα φιλολογικού ρεαλισμού)» και «Mater Terra».
Μια καμένη πόλη ρημάζει. Πρώην κάτοικοι και στρατιώτες τριγυρνούν ανάμεσα στα ερείπια. Φασματικές σκιές περιφέρονται σ᾽ ένα τοπίο άδειο από κάθε ίχνος ζωής· όταν, σπανίως, διασταυρώνονται με κάποιο άλλο πλάσμα, άνθρωπο ή ζώο, η επαφή είναι ανέφικτη. Απομένει ο λόγος· διηγούνται αποσπασματικά την ιστορία τους, προσπαθώντας να ανακτήσουν το χαμένο παρελθόν.
Μια ανθρώπινη κουκκίδα σε ένα πάλλευκο τοπίο. Ένα σήμα κινδύνου γραμμένο στην απεραντοσύνη του τίποτα. Στον μοναχικό και άνισο αγώνα απέναντι στη φύση, ο άνθρωπος είναι αναγκασμένος να ενεργοποιήσει καθετί, εγγενές και επίκτητο, που μπορεί να επιστρατευτεί. Τη λύσσα για ζωή με την οποία εξοπλίζεται κάθε έμβιο ον από την πρώτη κιόλας ανάσα. Την ευρηματικότητα του νου που θα αγγίξει άγνωστες ώς τότε κορυφές. Σε συνθήκες βολής και άνεσης, στο κουκούλι της κοινωνίας και του πολιτισμού, τείνουμε να το λησμονούμε, αλλά ο μόνος αληθινός νόμος που διέπει τα πάντα, από καταβολής κόσμου, είναι εξαιρετικά απλός: μια ακόμη δρασκελιά, ένα ακόμη σύρσιμο, για μια ακόμη ανάσα. Ακόμη κι αν ξέρεις ότι θα είναι η στερνή.
Φωτογραφία από Jorge Silva
To Artcore Magazine σε συνεργασία με τις εκδόσεις Ψυχογιός βρίσκεται στην ευχάριστη θέση να σας προσφέρει δύο αντίτυπα του βιβλίου της Ιζαμπέλ Αλιέντε, «Πέρα απ' τον χειμώνα».
Φωτογραφία από Nikos Priporas
Από τις εκδόσεις Ροές και στη σειρά «Ελληνική πεζογραφία» κυκλοφόρησε το νέο βιβλίο του Θωμά Στεργιόπουλου με τίτλο «Άνθρωποι».
Η Ελένη Πριοβόλου επιστρέφει με ένα καθηλωτικό μυθιστόρημα, αναδεικνύοντας πτυχές της πρόσφατης Ιστορίας.
Από τις εκδόσεις Ίκαρος κυκλοφορεί το βιβλίο «Μέρες Θ΄», ο τελευταίος τόμος του προσωπικού ημερολογίου του Γιώργου Σεφέρη, σε επιμέλεια της Κατερίνας Κρίκου-Davis. Οι «Μέρες Θ΄» εκτείνονται από τον Φεβρουάριο του 1964 ως και τον Μάιο του 1971, διάστημα που περιλαμβάνει και την επιβολή της Χούντας στην Ελλάδα.
Το δυναμικό ντεμπούτο της Jane Harper αγαπήθηκε από κοινό και κριτικούς, σαρώνοντας τα βραβεία, ενώ μεταφέρεται ήδη στη μεγάλη οθόνη με παραγωγό τη Ρις Γουίδερσπουν και τον Έρικ Μπάνα στον πρωταγωνιστικό ρόλο.
Το βραβευμένο με Herralde 2017 μυθιστόρημα του μεγαλύτερου ταλέντου της σύγχρονης ισπανικής λογοτεχνίας.
Ένα δυνατό αλληγορικό μυθιστόρημα, το κύκνειο άσμα ενός μεγάλου δημιουργού.
2086: Το τέλος του κόσμου. Ένα μυστηριώδες Κάλεσμα οδηγεί τους τελευταίους ανθρώπους στην Ακρόπολη της Αθήνας. Όταν πεθαίνει και ένα ακόμα μέλος της κοινότητας που σχηματίζεται εκεί, ο Γιώργος από την Κρήτη, μοναδική συντροφιά του νεαρού αφηγητή απομένει ο αποκαλούμενος Ουίλιαμ Σαίξπηρ, ένας υπεραιωνόβιος άνδρας. Ο Σαίξπηρ θυμάται ακόμα πώς ήταν ο κόσμος τότε που οι άνθρωποι μπορούσαν ακόμα να κάνουν παιδιά ή απλώς να κολυμπήσουν στα ποτάμια. Ο νεαρός «δεν έχει δει ποτέ τον ουρανό ανέφελο».
Η αμερικανική Δύση πέρα από τον μύθο του Φαρ Ουέστ. Για πρώτη φορά στα ελληνικά ο «πρύτανης των συγγραφέων του Ουέστ» φωτίζει σε δέκα διηγήματα την καθημερινότητα της άγριας Δύσης και αναδεικνύει τον αληθινό χαρακτήρα των κατοίκων της.
Ένα μοναδικό ντεμπούτο που συνδυάζει το θρίλερ με το ιστορικό μυθιστόρημα από τη νέα χρυσή φλέβα της σουηδικής αστυνομικής λογοτεχνίας. Βραβείο σουηδικής ακαδημίας αστυνομικής λογοτεχνίας. Καλύτερο βιβλίο της χρονιάς στη Σουηδία για το 2018.
