Μέρος πέμπτο της αναδρομής των δύο πόλων του σύμπαντος της DC και των δύο «παππούδων» των υπερηρώων. Οδεύοντας προς τη δεκαετία του 1950, ο Batman γίνεται «οικογενειάρχης»...

Η αναδρομή στην ιστορία των δύο βασικών πόλων του σύμπαντος της DC -και των δύο «παππούδων» των υπερηρώων- συνεχίζεται. Οδεύοντας προς τη δεκαετία του 1950, ο Superman (και η DC) αρχίζει να αλλάζει…

To 2015 πλησιάζει στο τέλος του και σας ετοίμασα ένα top 10 με τα αγαπημένα μου κόμικς που είτε βγήκαν μέσα στη χρονιά, είτε εξακολούθησαν να κυκλοφορούν φέτος.

Μέρος τρίτο μιας αναδρομής των δύο βασικών πόλων του σύμπαντος της DC – και των δύο «παππούδων» των υπερηρώων. Οι δύο ήρωες περνούν στην μεταπολεμική περίοδο…

Ο Αλέκος Παπαδάτος είχε την ιδέα για τη «Δημοκρατία» πριν χρόνια, όταν ακόμα η οικονομική κρίση ήταν κάτι καινοφανές. Στα χρόνια που ακολούθησαν, η Ελλάδα αποκάλυψε ορισμένες πτυχές της που, στις πρότερες εποχές της -σχετικής- ευμάρειας, είχαν μείνει κρυμμένες. Για τη σημερινή κατάσταση μπορούν να ειπωθούν πολλά, σε πολιτικό, σε οικονομικό και σε ιδεολογικό επίπεδο. Προσωπικά, έχω παρατηρήσει ότι ένα μεγάλο μέρος της κοινωνίας έχει μπερδέψει ή έχει ξεχάσει αρκετά πράγματα που η ιστορική μας μνήμη, όχι μόνο ως Έλληνες, αλλά ως ένοικοι αυτού του πλανήτη στον 21ο αιώνα, όφειλε να μας έχει πλέον διδάξει.

Ο Φάνης Παπαχρηστόπουλος πέρασε ένα σαββατοκύριακο τσαλαβουτώντας με τα κουβαδάκια του ανάμεσα σε κόμικς, wargames, ομιλίες, εργαστήρια, cosplays, ταινίες, αυτόγραφα… κοινώς, πήγε στο AthensCon 2015.

«Όποιος επιλέγει το κοινωνικό έργο ως επάγγελμα στην ουσία αφιερώνει τη ζωή του σε αυτό που ορίζω ως «λατρεία του μηδενός»… στα ελαττώματα, στις ελλείψεις, στις αποτυχίες. Στην αθλιότητα, στα βίτσια και το κακό. Στους ηθικά, πνευματικά, νοητικά και ψυχολογικά κατώτερους. Αν κάποιος όντως κινητοποιούνταν από αγάπη για αξίες, από επιθυμία να ανακουφίσει τον ανθρώπινο πόνο, δεν θα ξεκίναγε από τις παραγκουπόλεις και του υπανθρώπους τους [….]» Ayn Rant

Μέρος δεύτερο μιας αναδρομής των δύο βασικών πόλων του σύμπαντος της DC – και των δύο «παππούδων» των υπερηρώων. Ώρα για την είσοδο του Batman, του τιμωρού που έσπερνε τον φόβο και… σφαίρες (τουλάχιστον στην αρχή της καριέρας του) στις καρδιές των εγκληματιών.

Μέρος πρώτο μιας αναδρομής των δύο βασικών πόλων του σύμπαντος της DC – και των δύο «παππούδων» των υπερηρώων. Πρώτος ο Superman, ή πώς να αποτυπώσεις την Αμερική σε ένα στέρνο.

Στο σημερινό Comixολόγιο θα ασχοληθούμε με έναν από τους πλέον αμφιλεγόμενους χαρακτήρες της Marvel.

Κάπου εδώ αξίζει να γίνει μια παρένθεση για έναν υπερήρωα που κατά τη γνώμη μου αποτελεί ένα μεγάλο παράδοξο. 

Και άλλες κατηγορίες είχαν επίσης επιτυχία, όπως τα πολεμικά comics. Ο κύριος τίτλος της Marvel ήταν το “Sgt Fury and his Howling Commandos” (1963), που αναφερόταν στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Απέμεινε στους μικρότερους εκδότες να καλύψουν το Βιετνάμ, με κυριότερη την Dell, που η βασική της επιτυχία ήταν το “Tales of the Green Berret” (1967). Παρά το παράδειγμα που είχε δώσει η EC στη δεκαετία του ‘50, αυτά τα comics απέφυγαν την αντιπολεμική γραμμή και προτίμησαν τις συμβατικές φόρμουλες.

Το κενό που άφησαν εταιρείες σαν την EC ήρθε να καλύψει το είδος των υπερηρώων. Οι υπερήρωες είχαν ήδη αρχίσει να αποστασιοποιούνται από οποιοδήποτε είδος κοινωνικής και πολιτικής κριτικής από την περασμένη δεκαετία. Οι λόγοι για αυτή τη κίνηση ήταν η επιθυμία του αμερικανικού κοινού για ιστορίες που θα τους επέτρεπαν να ξεφύγουν από την πραγματικότητα και να ταυτιστούν με χαρακτήρες που ζουν περιπέτειες δίχως έγνοιες, πάθη ή μόνιμες συναισθηματικές ή υλικές πληγές. 

Ο Πουριτανισμός Αντεπιτίθεται. Τα κόμικς ως αποδιοπομπαίος τράγος μιας κοινωνίας στα πρόθυρα της αλλαγής. The Comics Code Authority και το τέλος της EC comics. 

1950. EC comics: Η βασιλεία των κόμικς τρόμου. “MAD Magazine”: Ο μέντορας δύο ολόκληρων γενεών.