Πέραν της αγάπης μου για τη λογοτεχνία και της απόλαυσης που μου χαρίζει η ανάγνωση ενός λογοτεχνικού έργου, εδώ και λίγα χρόνια, και με αφορμή τη δημιουργία του Artcore, επιθυμώ να συμμετέχω πιο ενεργά στα λογοτεχνικά δρώμενα, γράφοντας παρουσιάσεις για τα βιβλία που ξεχωρίζω και συνομιλώντας με τους συγγραφείς τους σε μία μορφή συνέντευξης. Γράφω τη λέξη «παρουσιάσεις», γιατί γνωρίζω ότι δεν έχω κατορθώσει μέχρι σήμερα να κάνω κτήμα μου τις απαραίτητες εκείνες γνώσεις και τα κατάλληλα εργαλεία που θα με βοηθήσουν να προσεγγίσω τόσο ουσιαστικά το εκάστοτε βιβλίο, ώστε να γράψω μια ολοκληρωμένη κριτική γι’ αυτό. Ο τίτλος του βιβλίου του Σπύρου Κιοσσέ μου τράβηκε το ενδιαφέρον με την πρώτη ματιά λόγω της αναφοράς του στη «δημιουργική ανάγνωση», σε ό,τι δηλαδή θέλω να πετύχω ως αναγνώστρια και ως ερασιτέχνης λογοτεχνικός συντάκτης.
Η ιστορία του βιβλίου «Στο στήθος μέσα χάλκινη καρδιά» τοποθετείται στην Αθήνα του 2013 με ό,τι αυτό συνεπάγεται - έναν ορυμαγδό κοινωνικών και πολιτικών μεταβολών που συνοδεύονται από συγκρούσεις, βία και αναρχία. Ένας χαρισματικός μαθητής, ο 15χρονος Νάσος και ένας καθηγητής φιλολογίας, ο Αργύρης Σταυρινός, μοιράζονται ένα κοινό πάθος για τον Όμηρο και το Έπος της Ιλιάδας και αναπτύσσουν μια ιδιαίτερη σχέση αλληλογραφώντας μέσω του ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, ανταλλάσοντας απόψεις για το Έπος. Όταν ο μαθητής παρατάει αναπάντεχα το σχολείο και εξαφανίζεται, ο πρώην καθηγητής του, που φαίνεται να έχει αναπτύξει μια ανεξήγητη εμμονή για τον μαθητή του, αποφασίζει να τον βρει με οποιοδήποτε κόστος.
Πολλαπλές αναγνώσεις της μητρότητας χαρίζει το «Μικρές φωτιές παντού», το δεύτερο μυθιστόρημα της Celeste Ng, και σίγουρα κεντρίζει το ενδιαφέρον των βιβλιόφιλων με τα σχόλια και τις κριτικές που έχει λάβει: «Αν το “μικρές φωτιές παντού” δε σας βοηθήσει να αλλάξετε τη θεώρησή σας για την ανθρωπότητα, τότε ξαναξεκινήστε να το διαβάζετε από την αρχή» γράφει η San Fransisco Chronicle για το βιβλίο που ψηφίστηκε ως το αγαπημένο του κοινού στη σελίδα Goodreads για το 2017 και παρέμεινε για περισσότερο από 40 εβδομάδες στη λίστα των Best sellers των New York Times.
Καθώς πέφτει η αυλαία του 2018, κάνουμε έναν απολογισμό των βιβλίων που μας κράτησαν συντροφιά ετούτη τη χρονιά και στεκόμαστε λίγο παραπάνω στα λογοτεχνικά έργα που ξεχωρίσαμε - βιβλία φετινής σοδειάς, τα οποία αξίζει να διαβάσεις ξανά και ξανά.
O «Σκοτεινός λαβύρινθος» του Γρηγόρη Αζαριάδη είναι ένα σύγχρονο αστυνομικό μυθιστόρημα πουπροβάλλει μια σκοτεινή και υπόγεια πλευρά της σημερινής κοινωνίας με πυρήνα του το ιστορικό μιας δολοφονίας και το κυνήγι των ενόχων,. Η πλοκή διαδραματίζεται κατά βάση στη σημερινή Αθήνα και εφαλτήριο της ιστορίας αποτελεί ένα συμβόλαιο θανάτου και η στυγερή δολοφονία μίας πενταμελούς οικογένειας –ανάμεσά τους και ένα πεντάχρονο παιδί. Πρωταγωνιστές, η επαναπατρισθείσα κόρη της οικογένειας που αποφασίζει να πάρει το ζήτημα στα χέρια της και να εκδικηθεί τους δολοφόνους και η Αστυνόμος Τρύπη με την ομάδα ερευνών που προσπαθούν να βρουν και να συλλάβουν τους υπαίτιους.
«Γιατί αυτό που κινεί τον άνθρωπο είναι η ιστορία, όχι το πάθος ή η ανάγκη. Είναι η ιστορία. Ο άνθρωπος θέλει να ξέρει το τέλος. Να το δει να γράφεται. Γι΄αυτό γατζώνεται από τη ζωή. Γι’ αυτό συνεχίζει και μαραίνεται όταν δεν μπορεί να το κάνει. Όταν δεν μπορεί να μάθει τη συνέχεια, όταν μένει με τη μεγάλη, στέρφα απορία στα μάτια. [...] Οι καλές ιστορίες παίρνουν την πέτσα σου και σ’ την ανασηκώνουν. Φουντώνουν τις τρίχες στο σβέρκο σου. Και όταν τις ακούς, ή τις διαβάζεις, κρατάς επίτηδες το φως ανοιχτό για συντροφιά, ακόμα κι όταν σε κάνουν να γελάς πού και πού, ή ακόμα και όταν είναι ιστορίες αγάπης».
Με μεγάλη χαρά αντίκρυσα στις προθήκες του βιβλιοπωλείου την επανέκδοση του μυθιστορήματος «Μέρες εγκατάλειψης» της Elena Ferrante (εκδόσεις Πατάκη- είχε πρωτοκυκλοφορήσει στα ελληνικά από τις εκδόσεις Άγρα), της μυστηριώδους συγγραφέα με την άγνωστη ταυτότητα (το Elena Ferrante είναι λογοτεχνικό ψευδώνυμο), η οποία πέρα από τα εγκωμιαστικά σχόλια που λαμβάνει καθημερινά από κριτικούς και αναγνώστες σε όλον τον κόσμο, αποκτάει μυθικές διαστάσεις λόγω της μυστικοπαθούς στάσης που έχει υιοθετήσει.
Το συγγραφικό ντεμπούτο του A. J. Finn «Η γυναίκα στο παράθυρο» αποτελεί ένα από τα πιο πολυσυζητημένα βιβλία των τελευταίων ημερών. Έχει λάβει τις καλύτερες κριτικές σε Ελλάδα και εξωτερικό υποσχόμενο την αρχή μιας δυναμικής συγγραφικής καριέρας. Έχει μεταφραστεί και κυκλοφορεί σε 38 χώρες, έγινε best seller στους New York Times και έχει ήδη κλείσει η συμφωνία με τη Fox για να μεταφερθεί στη μεγάλη οθόνη. Έχει συγκεντρώσει τόσα επαινετικά σχόλια –έχει χαρακτηριστεί ως το απόλυτο page turner- που δεν γίνεται να μην αποκτήσει μία θέση στη βιβλιοθήκη σου.
Το μυθιστόρημα του Πάνου Τσερόλα «Η συνωμοσία της Βανίλιας» αναμφίβολα σε ταξιδεύει σε όλα τα μήκη και πλάτη του πλανήτη. Είναι μια λογοτεχνική σύνθεση που εναρμονίζει όλα εκείνα τα χαρακτηριστικά που θα κεντρίσουν το ενδιαφέρον αναγνωστών με διαφορετικές, ίσως, προτιμήσεις. Πρόκειται για την ιδιαίτερη και ρομαντική ιστορία του Μαρκ και της Μάγιας, δύο πρωταγωνιστών με εκρηκτικές προσωπικότητες. Ξετυλίγεται σαν αστυνομικό μυθιστόρημα, με ζωντανούς διαλόγους και γλαφυρές περιγραφές ενώ, παράλληλα, αγγίζει οικουμενικά ερωτήματα για τον άνθρωπο και τη θέση του στον κόσμο.
Το «Κι αν εγώ χαθώ» του Adam Haslett, που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Μεταίχμιο, ψηφίστηκε από το περιοδικό Time ως ένα από τα 10 καλύτερα μυθιστορήματα του 2016. Πρόκειται για το χρονικό μιας οικογένειας που στιγματίζεται από τη μάστιγα της ψυχικής ασθένειας. Μία συγκινητική αφήγηση για τη ζωή τριών παιδιών, τριών αδελφών που εξιστορούν εναλλάξ την ιστορία τους, με κεντρικό πρόσωπο τον Μάικλ, τον μεγάλο αδελφό που πάσχει από ένα είδος αγχώδους διαταραχής. Είχαμε το προνόμιο να συνομιλήσουμε με τον Αμερικανό συγγραφέα και να του θέσουμε απορίες και ερωτήματα για το βιβλίο του.
O Stéphane Osmont (φιλολογικό ψευδώνυμο του του Stephane Dottelonde) είναι Γάλλος συγγραφέας, γνωστός στο ευρύ κοινό για το μυθιστόρημά του "Le Capital" που μεταφέρθηκε στον κινηματογράφο από τον Κώστα Γαβρά. Γεννημένος το 1959, ενεργό μέλος στα κινήματα της Άκρας Αριστεράς ως μαθητής λυκείου και φοιτητής, εν συνεχεία σπούδασε στο Ινστιτούτο Πολιτικών Επιστημών του Παρισιού, ενώ, μεταξύ άλλων, εργάστηκε και στο Υπουργείο Οικονομικών. Το πιο πρόσφατο βιβλίο του «Ανεξέλεγκτα στοιχεία» (“Éléments incontrôlés”, 2013) κυκλοφορεί στα ελληνικά από τις Εκδόσεις Πόλις: ένα μυθιστόρημα που διατρέχει την πορεία της εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς στη Γαλλία και φωτίζει την κοινωνική και πολιτική κατάσταση που επικρατούσε στη χώρα από τον Μάη του ’68 ως το 1981.
Ο Fredrik Backman θεωρείται ένας από τους πιο δημοφιλείς σύγχρονους Σουηδούς συγγραφείς –γεννηθείς το 1981- που στην Ελλάδα έγινε γνωστός μόλις πρόσφατα με την κυκλοφορία του μυθιστορήματος «Η γιαγιά μου σας χαιρετά και σας ζητάει συγγνώμη» από τις εκδόσεις Κέδρος.
Καθώς η χρονιά φτάνει στο τέλος της, γεμάτη αναγνώσεις φετινών αλλά και παλαιότερων κυκλοφοριών, σας προτείνουμε τα βιβλία που ξεχωρίσαμε για να τα δωρίσετε στον εαυτό σας και στους οικείους σας. Σίγουρα, θα τα αγαπήσετε.
Η Δέσποινα Αχλαδιώτη που έμεινε γνωστή ως η κυρά της Ρω γεννήθηκε το 1890. Το 1927 άφησε το Καστελλόριζο όπου διέμενε και εγκαταστάθηκε στο έρημο νησάκι της Ρω με τον σύζυγό της και αργότερα, μετά τον θάνατό του, με την τυφλή μητέρα της. Έζησε εκεί, απομονωμένη από τον έξω κόσμο, ως το 1982 (τη χρονιά που πέθανε), επιτελώντας καθημερινά επί 40 χρόνια «το δικό [της] κατόρθωμα, τη δική [της] αποστολή»: υψώνοντας την ελληνική σημαία στην Ρω κάθε πρωί με «αγάπη», «πειθαρχία», «συγκέντρωση» και ενάντια σε όσους την «έβαζαν στο μάτι». Στην κυρά της Ρω είναι στραμμένο το ενδιαφέρον του Γιάννη Σκαραγκά, που στο νέο του βιβλίο –μια μυθοπλαστική, βιογραφική νουβέλα, ένας ποιητικός μονόλογος- δίνει ζωή και λόγο στη Δέσποινα Αχλαδιώτη που αφηγείται την προσωπική της ιστορία. Το έργο του κ. Σκαραγκά μπορείτε να απολαύσετε τις μέρες αυτές και στο θέατρο, σε μια παράσταση με πρωταγωνίστρια την εξίσου χειμαρρώδη Φωτεινή Μπαξεβάνη και σε σκηνοθεσία της Κατερίνα Μπερδέκα.
«Οι Μαγεμένες» τιτλοφορείται το πρόσφατο βιβλίο της Μαίρης Κόντζογλου όπου για άλλη μια φορά ιστορία και φαντασία διαπλέκονται χτίζοντας ένα μυθιστόρημα που αναδεικνύει την ιστορία και την καλλιτεχνική αξία των Μαγεμένων (Είδωλα, ή Las Incantadas στα ισπανοεβραϊκά), ενός μνημείου που χρονολογείται στο τέλος του 2ου ή στις αρχές του 3ου αι. μ.Χ. και τοποθετείται κοντά στη σημερινή οδό Αριστοτέλους της Θεσσαλονίκης. Και ενώ οι Μαγεμένες, ενσωματωμένες στην αυλή ενός Εβραίου εμπόρου, κοσμούσαν το κέντρο της πόλης για αιώνες και τραβούσαν το ενδιαφέρον κατοίκων και επισκεπτών, το 1864 ο Γάλλος παλαιογράφος Emmanuel Miller, με άδεια της οθωμανικής κυβέρνησης διαλύει το μνημείο σε κομμάτια και το μεταφέρει στη Γαλλία, όπου και εκτίθεται σήμερα στο Μουσείο του Λούβρου.
