Βασισμένο στο ομώνυμο βιβλίο της Diane Ackerman, το ''Τhe Zookeeper's Wife'', αφηγείται μια άγνωστη πτυχή του Β' Παγκοσμίου Πολέμου και αναδεικνύει το μεγαλείο της ανθρώπινης αλληλεγγύης και την αυτοθυσία στο όνομα της σωτηρίας.

Σαν σήμερα, το 1952, γεννήθηκε ο Γάλλος σκηνοθέτης και σεναριογράφος Jacques Audiard, γιος του εξίσου διακεκριμένου σεναριογράφου και σκηνοθέτη Michel Audiard. Βραβευμένος ουκ ολίγες φορές στα γαλλικά César και στα αγγλικά BAFTA, και έχοντας κερδίσει στις Κάννες τον Χρυσό Φοίνικα το 2015 για την ταινία του “Deephan” συγκαταλέγεται ως ένας από τους σημαντικότερους εν ζωή σκηνοθέτες της πατρίδας του.

Βασισμένη στο ομώνυμο βιβλίο του John le Carre, η ταινία αφηγείται την ιστορία του μυστικού πράκτορα George Smiley (Gary Oldman) και σκιαγραφεί τα ανώτατα κλιμάκια των αγγλικών μυστικών υπηρεσιών στη μέση του Ψυχρού Πολέμου. Ο Smiley, αφού αποσύρεται από την ενεργό δράση, καλείται να επιστρέψει για να διερευνήσει την ύπαρξη ενός διπλού πράκτορα, καθοδηγούμενου από τη Σοβιετική Ένωση, ο οποίος μάλιστα βρίσκεται σε εξέχουσα θέση στην ιεραρχία της αγγλικής αντικατασκοπείας. 

Όταν ένα τηλεφώνημα από το νοσοκομείο τον ενημερώνει ότι ο αδερφός του Joe (Kyle Chandler) έχει υποστεί καρδιακό επεισόδιο, ο Lee Chandler (Casey Affleck), αφήνει τη δουλειά του ως επιστάτης στη Βοστόνη, και επιστρέφει στο Manchester, όπου έζησε τις σημαντικότερες στιγμές της ζωής του. Εκεί θα μάθει ότι ο αδερφός του είναι ήδη νεκρός και θα χρειαστεί να αναλάβει τη φροντίδα του έφηβου ανιψιού του Patrick (Lucas Hedges). Τα φαντάσματα του παρελθόντος του χτυπούν την πόρτα και η ανάληψη ευθυνών είναι προ των πυλών. 

Δύο αδέρφια, ο πρώην κατάδικος Tanner (Ben Foster) και ο αποξενωμένος από τα παιδιά του Toby (Chris Pine), ξαναβρίσκονται μετά από καιρό, έχοντας έναν κοινό σκοπό: να μαζέψουν τα χρήματα της υποθήκης για την οικογενειακή τους φάρμα, ληστεύοντας υποκαταστήματα της τράπεζας στην οποία χρωστάνε. Στο κατόπι τους θα βρεθούν οι Τεξανοί αστυνομικοί Marcus Hamilton (Jeff Bridges) και Alberto Parker (Gil Birmingham), οι οποίοι προσπαθούν να συνδυάσουν τα στοιχεία που έχουν συλλέξει από τους αυτόπτες μάρτυρες, για να τους συλλάβουν.

Η βίαιη διατάραξη μιας ήσυχης ονειρεμένης πόλης, ο προσωπικός Γολγοθάς δύο εγκληματιών και οι κωμικές του προεκτάσεις, συνθέτουν τον ιστό του, υποψήφιου για Όσκαρ Καλύτερου Πρωτότυπου Σεναρίου, φιλμ του Martin McDonagh.

Βραβεύτηκε με το Όσκαρ Καλύτερου Ντοκιμαντέρ για το 2015 και προκάλεσε διεθνή σάλο με την κυκλοφορία του. Το ''Citizenfour'' καταγράφει το ιστορικό της υπόθεσης Snowden και εκφράζει ένα δριμύ κατηγορώ απέναντι στις αντισυνταγματικές παρακολουθήσεις Αμερικανών πολιτών από την κυβέρνησή τους.

Ο δημιουργός της ταινίας «Το ανθρώπινο κεφάλαιο» μας συστήνει ένα δίδυμο γυναικών που, στην προσπάθεια τους να απελευθερωθούν, θα χρειαστεί να έρθουν σε επαφή με τους δαίμονες του παρελθόντος. Ο δρόμος προς τη λύτρωση είναι μακρύς και η καθεμιά αναζητά τη δική της δικαίωση.

Ο Felix Van Groeningen, γνωστός στο ευρύ κοινό για το μοναδικό ''The Broken Circle Breakdown'', έρχεται ξανά στο προσκήνιο μ' ένα βελγικό δράμα, όπως φανερώνει και ο τίτλος του “Belgica”, το οποίο έκανε πρεμιέρα στο φεστιβάλ του Sundance.

Στις 25 Σεπτεμβρίου, ο Pedro Almodóvar γιορτάζει τα γενέθλιά του, μια ημέρα ξεχωριστή για τον ισπανικό κινηματογράφο, αλλά και για όλους όσοι αγάπησαν τους χαρακτήρες και τα χρώματα των ταινιών του. Παραγωγικός όσο λίγοι και πρωτότυπος όσο κανένας, μας δίνει άλλη μία αφορμή για να ανατρέξουμε σε παλιές αγαπημένες ταινίες του.

Οι «Χρυσές μέρες» του Desplechin, που έκαναν πρεμιέρα στο φεστιβάλ των Καννών, αναφέρονται στις αλλαγές που διαδραματίζονται στη διάρκεια της ζωής και κάνουν στάσεις στους κυριότερους σταθμούς της.

Στο σκηνοθετικό του ντεμπούτο, ο S. Craig Zahler αφηγείται την ιστορία μιας συντροφιάς ανδρών που προσπαθούν να επαναφέρουν την ισορροπία σ' ένα χαοτικό περιβάλλον. Ενώ η δουλειά του φαίνεται να δέχεται επιρροές από την κλασική φιλμογραφία του John Ford, ταυτόχρονα ξεφεύγει δημιουργώντας ένα υβριδικό είδος ταινίας.

Η ταινία “Εl Clan'' («Η Φαμίλια») ήταν η επίσημη πρόταση της Αργεντινής για τη συμμετοχή της στις υποψηφιότητες για το Όσκαρ καλύτερης ξενόγλωσσης ταινίας, που αν και απορρίφθηκε, απέφερε, τελικά, στο σκηνοθέτη του έργου, Pablo Trapero, τον «Ασημένιο Λέοντα» στο φεστιβάλ της Βενετίας. Περιγράφει την αληθινή ιστορία μιας οικογένειας που διαλύθηκε από τη ματαιοδοξία και τον τυχοδιωκτισμό των μελών της. 

Η «αποικία» μιας διεστραμμένης θρησκευτικής σέχτας στη Χιλή και οι πρακτικές της υπό την προστασία του δικτατορικού καθεστώτος του στρατηγού Pinochet αποτελούν το έναυσμα της εξιστόρησης μιας σκοτεινής σελίδας της σύγχρονης ιστορίας, που ξεπερνάει τα όρια του χιλιανού κράτους.