Scroll Top

Auditorium

Raise A Little Hell, των The Answer

feature_img__raise-a-little-hell-ton-the-answer
Οι The Answer είναι ένα από τα πρώτα συγκροτήματα του κινήματος αναβίωσης (revival) του hard rock των 70s –που άρχισαν να ξεφυτρώνουν σαν τα μανιτάρια στα μέσα της προηγούμενης δεκαετίας – και ίσως το πιο επιτυχημένο εμπορικά. Το ντεμπούτο τους “Rise” που κυκλοφόρησε το 2006, κατάφερε αμέσως να τους εκτοξεύσει στην κορυφή, χαρίζοντάς τους παγκόσμια αναγνώριση. Και όχι άδικα –αν και, κατά την γνώμη μου, με κάποια υπερβολή από κριτικούς και κοινό. Η μουσική τους, στα χνάρια των 70s μεγαθήριων όπως οι Led Zeppelin, Deep Purple, UFO, κ.α., ήταν γεμάτη ενέργεια και φρεσκάδα. 

Από τότε υπήρξαν παραγωγικότατοι, κυκλοφορώντας άλμπουμ σχεδόν κάθε δύο χρόνια, όμως από ένα σημείο και μετά, το μόνο που κατάφερναν ήταν να αντιγράφουν τον εαυτό τους αναμασώντας την σίγουρη συνταγή που τους οδήγησε στην επιτυχία.

Το “Raise a Little Hell”, που κυκλοφόρησε τον Μάρτιο, είναι η πέμπτη δουλειά των Βoρειοϊρλανδών και –αν και δεν είναι ο δίσκος που θα αφήσει κάποιον με ανοιχτό το στόμα– δείχνει κάποια σημαντικά σημάδια διαφοροποίησης από τα προηγούμενα άλμπουμ, τόσο συνθετικά, αλλά κυρίως σε επίπεδο παραγωγής κι αυτό από μόνο του είναι πολύ σημαντικό. Κι εξηγούμαι: παρόλη την πρωτόγνωρη, για πρωτοεμφανιζόμενη μπάντα, αποδοχή κι επιτυχία του “Rise”, ακούγοντάς το, ένιωθε κανείς σαν να παρακολουθούσε μια ταινία εποχής όπου οι ηθοποιοί φορούσαν ρούχα του σήμερα˙ παράδοξα. Κι αυτό γιατί η σιδερωμένη κι ατσαλάκωτη, τιγκαρισμένη σε ένταση σύγχρονη παραγωγή, δεν ταίριαζε με το ρετρό ύφος που ήθελε να μεταδώσει. Από τις πρώτες νότες του “Raise a Little Hell”, αυτό φαίνεται να έχει διορθωθεί σε μεγάλο βαθμό.

Αλλά και στο συνθετικό επίπεδο υπάρχει εξέλιξη –μικρή μεν, αλλά υπάρχει– με κομμάτια όπως τα “Aristrocat“, “Last Days Of Summer“, “I Am Cured” και το βαρύ “Raise A Litlle Hell” τα οποία ξεφεύγουν από τις κλασσικές ευκολοχώνευτες hard rock φόρμες αποκαλύπτοντας κάπως την πιο τεχνική πλευρά της μπάντας. Από 'κει και πέρα τα πράγματα είναι λίγο πολύ γνωστά κι αναμενόμενα˙ ωραία, δυνατά riff α λα AC/DC, πιασάρικα ρεφραίν και βρόμικα blues περάσματα φυσαρμόνικας. Φυσικά δεν λείπουν και οι ανάλαφρες –γλυκανάλατες κατά την γνώμη μου–, εμπορικές στιγμές με τα ψιλοαδιάφορα “Cigarettes & Regret” και “Strange Kinda' Nothing”.

Οι The Answer με την τελευταία τους δουλειά δεν μας δείχνουν μόνο πως αυτό που κάνουν –όσο απλό κι αν είναι– ξέρουν να το κάνουν καλά, με όρεξη και μεράκι, αλλά κι ότι για πρώτη φορά φαίνεται να βρίσκουν τον προσωπικό τους ήχο, ωριμάζοντας ακριβώς λίγο πριν αρχίσει να ξεθωριάζει η μεγάλη κι απότομη επιτυχία τους. Το “Raise a Little Hell” σε καμιά περίπτωση δεν είναι το magnum opus τους, είναι όμως ένας καλός κι αυθεντικός hard rock δίσκος που μπορεί να αποτελέσει σημαντικό σημείο αναφοράς και μια καινούρια αφετηρία για την μετέπειτα καριέρα τους. Σε περαιτέρω απορίες σας, τις απαντήσεις θα δώσουν οι The Answer στα ηχεία σας.

Raise A Little Hell, των The Answer (2015) 

Μουσικό είδος: Hard Rock, Blues Rock 

Δισκογραφική: Napalm

1
Μοιράσου το