Ο κορυφαίος Αμερικανός διηγηματογράφος, νικητής του The Man Booker Prize 2017 για το πρώτο του μυθιστόρημα «Λήθη και Λίνκολν», έρχεται στην Αθήνα για να συναντήσει τους αναγνώστες του, το Σάββατο 30 Ιουνίου στις 20:00 στο ΠΟΛΙΣ Art Café.
Απόσπασμα από το μυθιστόρημα «Αμερικανικό ειδύλλιο» (Πόλις, 1999) του Philip Roth, σε μετάφραση της Τρισεύγενης Παπαϊωάννου.
Μικρά Ασία, 1880. Στην Κίο τον βάφτισαν Αρσένιο. Στη Λιόν τον φώναζαν Αρσέν. Στην Αλεξάνδρεια τον είπαν μέγα ράφτη. Στα μυστικά της τέχνης τον μύησε ο παππούς του, ο Πετρής.
Με δυο λόγια, το «Περί οράσεως και χρωμάτων» του Arthur Schopenhauer [1788-1860] είναι μια επιστημονικών και φιλοσοφικών αξιώσεων μονογραφία γραμμένη απ’ τον αγαπημένο «χολερικό» φιλόσοφο των σαρκαστικών αφορισμών και των διεισδυτικών αποφθεγμάτων, η οποία μαρτυρεί τη συστηματική συγκρότηση της σκέψης και το εύρος των ενδιαφερόντων του.
Απόσπασμα από τη νουβέλα της Τζέννυ Έρπενμπεκ «Παιχνίδι με τις λέξεις» (Ίνδικτος, 2008), σε μετάφραση του Αλέξανδου Κυπριώτη.
Η απόκρυφη ιστορία του Τζέιμς Τζόις στην Τεργέστη, αρχές του εικοστού αιώνα. Πριν από ακριβώς πενήντα χρόνια, τον Ιανουάριο του 1968, εκδόθηκε ένα άγνωστο ως τότε έργο του Τζέιμς Τζόις (1882-1941), το “Giacomo Joyce”. Θέμα του έργου, ο κρυφός έρωτας ενός καθηγητή αγγλικών, περσόνα του ίδιου του Τζόις, προς μια (ίσως και περισσότερες) μαθήτριά του στην Τεργέστη λίγο πριν τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Αν όλος ο κόσμος είναι μια σκηνή, όπως είπε ο Σαίξπηρ, ποιος είναι, αλήθεια, ο σκηνοθέτης της ανθρώπινης μοίρας; Κι από πού μας παρατηρεί, από τα βάθη των ονείρων μας;
To Artcore Magazine σε συνεργασία με τις εκδόσεις Μεταίχμιο βρίσκεται στην ευχάριστη θέση να σας προσφέρει τρία αντίτυπα του βιβλίου του Andres Barba, «Χέρια μικρά».
Από τη συλλογή «Το Βάραθρο» (1963).
«Γιατί αυτό που κινεί τον άνθρωπο είναι η ιστορία, όχι το πάθος ή η ανάγκη. Είναι η ιστορία. Ο άνθρωπος θέλει να ξέρει το τέλος. Να το δει να γράφεται. Γι΄αυτό γατζώνεται από τη ζωή. Γι’ αυτό συνεχίζει και μαραίνεται όταν δεν μπορεί να το κάνει. Όταν δεν μπορεί να μάθει τη συνέχεια, όταν μένει με τη μεγάλη, στέρφα απορία στα μάτια. [...] Οι καλές ιστορίες παίρνουν την πέτσα σου και σ’ την ανασηκώνουν. Φουντώνουν τις τρίχες στο σβέρκο σου. Και όταν τις ακούς, ή τις διαβάζεις, κρατάς επίτηδες το φως ανοιχτό για συντροφιά, ακόμα κι όταν σε κάνουν να γελάς πού και πού, ή ακόμα και όταν είναι ιστορίες αγάπης».
Η Μπριτ-Μαρί δεν αντέχει την ακαταστασία – ακόμη και ένα συρτάρι με ανακατεμένα μαχαιροπίρουνα μπορεί να την αποσυντονίσει εντελώς. Επίσης ξυπνάει κάθε μέρα την ίδια ώρα και τρώει το φαγητό της ακριβώς όταν πρέπει, γιατί έτσι κάνουν όλοι οι πολιτισμένοι άνθρωποι. Μια αστεία και εμψυχωτική ιστορία για την αγάπη, για τις δεύτερες ευκαιρίες και για τις σχέσεις που δημιουργούνται εκεί που δεν το περιμένεις, αποκαλύπτοντας ποιος πραγματικά είσαι και πόσα μπορείς να πετύχεις.
Από τις εκδόσεις Ροές και στη σειρά «Ποίηση» κυκλοφόρησε το βιβλίο της Εύης Μαυρομμάτη με τίτλο «Όχι τα λόγια». Τα 34 ποιήματα της συλλογής λειτουργούν σαν τα κομμάτια ενός παζλ. Τα γεγονότα σπάνε και συναρμολογούνται ξανά από χέρι ενήλικο ή παιδικό. Ή κι απ’ τα δυο μαζί συγχρόνως.
«Αναρωτηθήκατε ποτέ αν η κακιά μάγισσα δεν ήταν στα αλήθεια κακιά; Αν απλά η αγάπη της ήταν τόσο μεγάλη που δεν μπορούσε να τη διαχειριστεί, κι έμεινε για πάντα εγκλωβισμένη κοιτώντας μέσα από την τρύπα της αγάπης μην ξέροντας τι να κάνει;» Andres Barba.
Ένα από τα καλύτερα βιβλία του Τσαρλς Μπουκόβσκι, στο οποίο ο αναγνώστης παρακολουθεί τις περιπλανήσεις του επίδοξου συγγραφέα Χένρι Τσινάσκι, alter ego του ίδιου του Μπουκόβσκι, στην Αμερική του Δεύτερου Παγκόσμιου Πολέμου. Πότης και τζογαδόρος, ο Τσινάσκι ταξιδεύει από πόλη σε πόλη χωρίς να στεριώνει σε καμιά δουλειά. Άθλιες πόρνες, μίζερα δωμάτια, καβγάδες και ποτό σε μια υπνωτιστική όσο και χιουμοριστική καταβύθιση στον κόσμο του περιθωρίου.
Η θρυλική Patti Smith θυμάται στιγμές από τη ζωή της ανατρέχοντας στους τόπους και στα στέκια στα οποία βρέθηκε. Το μικρό καφέ στο Γκρίνουιτς Βίλατζ όπου έπαιρνε καθημερινά το πρωινό της. Τις επισκέψεις της στους τάφους του Ζαν Ζενέ, της Σίλβια Πλαθ και του Αρθούρου Ρεμπό. Τα χρόνια που έζησε στο Μίσιγκαν μαζί με τον άντρα της, τον Φρεντ Σόνικ Σμιθ, τον οποίο έχασε το 1994.
