Το Artcore γνωρίστηκε με τον συγγραφέα Ιωάννη Μαργέτη και σας παραθέτει την κουβέντα που είχε μαζί του…

Το προαιώνιο μπρα-ντε-φερ μεταξύ ενός οποιουδήποτε λογοτεχνικού μυθιστορήματος και της κινηματογραφικής του μεταφοράς οφείλουμε μάλλον όλοι να ομολογήσουμε πως είναι ντέρμπι μονάχα στα χαρτιά. Το εγχειρίδιο των καλών τρόπων του κάθε φιλότεχνου που διαλαλεί τη γνώμη του έχει επιβάλει ξεκάθαρους κανόνες. Η τελική επικράτηση του βιβλίου είναι κάτι σαν άγραφος απαράβατος νόμος, κάτι σαν εθιμικό δίκαιο. Εν τέλει, όσοι θέτουμε το ερώτημα «η ταινία ή το βιβλίο;» και ανεξαρτήτως της (συνήθως προβλέψιμης) απάντησής μας, λησμονούμε ένα βασικό αξίωμα που είχαμε κάποτε διδαχτεί στο δημοτικό. Τα μήλα και τα πορτοκάλια οφείλουν να ακολουθούν ξεχωριστούς δρόμους στη ζωή. Πρέπει πάντα να έχουμε κατά νου πως μιλάμε για δύο διακριτές καλλιτεχνικές δημιουργίες, τις οποίες αφενός μεν μπορούμε να τοποθετήσουμε σε ένα συγκριτικό άξονα, αφετέρου δε είναι καλή ιδέα να θυμόμαστε πως οι πορείες τους είναι μεν κοντινές αλλά όχι εφαπτόμενες. 

Τα χειρότερα ψέματα είναι αυτά που λέμε οι ίδιοι στον εαυτό μας. Ταυτόχρονα είναι και αυτά που είναι πιο δύσκολο να τα ανακαλύψεις. Εκτός αν είσαι αρκετά άτυχος... ή τυχερός, ποτέ δεν είσαι σίγουρος τι είναι καλό και κακό τελικά.