Τα ρήγματα είναι οι εκδορές, οι τρύπες, οι σχισμές που φέρει η ενότητα που ονομάζεται «εαυτός». Σαν ένα γυάλινο δοχείο που έχει ραγίσει σε πολλά σημεία, το σώμα είναι γεμάτο ρήγματα από τα οποία διαχεόμαστε, χυνόμαστε, χάνοντας μαζί το κέντρο και τον πυρήνα μας. Η βεβαιότητα του ψυχισμού μας μας διαφεύγει εντελώς.

«…το ότι πέρασα απ’ τον κόσμο, ποιος θα το θυμηθεί;» G. A. Bécquer

Το κλασικό μυθιστόρημα του Σόμερσετ Μομ, με θέμα την πνευματική αφύπνιση μιας γυναίκας, που προκάλεσε θύελλα διαμαρτυριών όταν πρωτοκυκλοφόρησε.

Μια αμείλικτη καταγραφή του πάθους. Μια περιπέτεια του συναισθήματος. Το μυθιστόρημα στο οποίο βασίστηκε η ομότιτλη ταινία του Μπουνιουέλ με την Κατρίν Ντενέβ στον πρωταγωνιστικό ρόλο.

Ένα βαθύ, και βαθιά θλιμμένο, μυθιστόρημα για την αγάπη από έναν από τους πιο σπουδαίους χαρτογράφους της καρδιάς και των καπρίτσιων της.

Μια προσωπική επιλογή του Μάνου Ελευθερίου από παλαιότερα και νέα, ανέκδοτα γραπτά του συνθεμένα με την τεχνική της παραδοσιακής ρίμας. Επιπλέον, τα «Ομοιοκατάληκτα», που δεν διαφέρουν θεματικά από το αναγνωρίσιμο ποιητικό σύμπαν του Μάνου Ελευθερίου, δείχνουν με τον πιο ανάγλυφο τρόπο την άρρηκτη ενότητα ποίησης και στιχουργικής που χαρακτηρίζει το έργο και την πορεία του.

Μια αληθινή ιστορία, σαν χιλιάδες άλλες από εκείνη την εποχή, συνυφασμένη με την πορεία ενός αδάμαστου χριστιανικού λαού, που δε λύγισε στις δυσκολίες.

Ο Ζώτος και η Χαβαή, με την πολυκύμαντη ερωτική τους σχέση, ένας αινιγματικός βαρκάρης, μια γυναίκα-αράχνη που γυρεύει δωμάτιο για μια νύχτα κι έναν άντρα για μια ζωή, ο σατανικός κομπογιαννίτης γιατρός Μαργαζής και ο τυχοδιώκτης παπα-Λέρας, ο οποίος παινεύεται ότι εκδύει τις γυναίκες από τα αμαρτήματα κι από τα εσώρουχα, μπλέκονται στο γαϊτανάκι που υψώνει ως μιαρή ή ευλογημένη έκρηξη το γινάτι με αφορμή έναν φόνο, μια αυτοκτονία, τον φόβο της αντεκδίκησης, την καταφρόνια της κοινωνίας, τον πλούτο, τη φτώχια, τη ζήλια, τον πόθο, κάποια ανομολόγητα εγκλήματα, την εθνική ταυτότητα και τον διάβολο ή τον άγγελο που κρύβει καθένας μέσα του. Και κυλά η ζωή τους πότε σαν αγριεμένο ποτάμι και πότε σαν γλυκασμός της άνοιξης. 

Ο Έντουαρντ, γιος του βασιλιά Άλφρεντ, και η αδελφή του η Έθελφλεντ βασιλεύουν στο Ουέσεξ, στην Ανατολική Αγγλία και στη Μερκία. Αλλά οι ακούραστοι Βόρειοι, που εποφθαλμιούν τα πλούσια εδάφη τους, εξαπολύουν συνεχώς επιθέσεις λεηλατώντας ό,τι δεν προστατεύεται από τα τείχη των οχυρωμένων πόλεων.

Το «Υπουργείο της υπέρτατης ευτυχίας» μας οδηγεί σ’ ένα εσωτερικό ταξίδι που διαρκεί πολλά χρόνια – από τις πολυπληθείς γειτονιές του παλιού Δελχί και τα λαμπερά πολυκαταστήματα της εκκολαπτόμενης νέας μητρόπολης μέχρι τα χιονισμένα βουνά και τις κοιλάδες του Κασμίρ και πέρα, όπου ο πόλεμος είναι ειρήνη και η ειρήνη πόλεμος, και πότε πότε «κηρύσσεται κανονικότητα».

Η Κόρα είναι σκλάβα σε μια βαμβακοφυτεία στην Τζόρτζια. Η ζωή είναι εφιαλτική για όλους τους σκλάβους αλλά ιδιαίτερα για την Κόρα, γιατί είναι μια περιθωριακή για τους άλλους Αφρικανούς. Ακόμη μεγαλύτερος πόνος την περιμένει καθώς ενηλικιώνεται και γίνεται γυναίκα. Όταν ο Σίζαρ καταφτάνει από τη Βιρτζίνια και της μιλάει για τον Υπόγειο Σιδηρόδρομο, οι δυο τους αποφασίζουν να αψηφήσουν τον τεράστιο κίνδυνο και να δραπετεύσουν. Τα πράγματα δεν πηγαίνουν όπως σχεδίαζαν και, παρόλο που καταφέρνουν να βρουν μια στάση και να κατευθυνθούν προς τα βόρεια της χώρας, καταδιώκονται.

Από τα πρώτα ποιήματα της «Απόπειρας» του 1969, γραμμένα στην Ελλάδα των συνταγματαρχών, έως τα ποιήματα του «Ιωνά», γραμμένα εξ ολοκλήρου στη Βοστόνη το 1999, τα θέματα που διασχίζουν τον τόμο είναι τα ίδια: ξενιτεμός, μοναξιά, νοσταλγία, έρωτας, μετακομίσεις, απώλεια, μνήμη, χρόνος, η πατρώα Τήνος, οι αντιφάσεις και οι παραλογισμοί της ζωής. Εννέα συλλογές με ανοιχτούς πόρους που ανασαίνουν τον σύγχρονο κόσμο και με το βλέμμα στον απλό άνθρωπο.

Ένας άστεγος Αθηναίος πυροδοτεί μια πολύνεκρη λαϊκή εξέγερση στην Ελλάδα της οικονομικής κρίσης. Πρόκειται για έναν άνεργο δημοσιογράφο, με μια ικανότητα μεταξύ παραφυσικής και ψυχοπάθειας, γνωστή ως πυρογένεση. Με τη γραπτή μαρτυρία του αναμειγνύονται οι λάγνες φαντασιώσεις της χήρας του, που πολιορκείται από τον καλύτερό τους φίλο…

Εκείνο το βράδυ μοιραστήκαμε το τελευταίο μας γεύμα ως οικογένεια. Από τότε, συνέχισα για καιρό να κάθομαι στο τραπέζι τα βράδια με την μητέρα μου, αλλά πλέον η οικογένεια μου φαινόταν λειψή, αφού ο πατέρας μου δεν έτρωγε πια μαζί μας. Μπορώ να τον καταλάβω καλύτερα σήμερα που είμαι στην ηλικία που ήταν εκείνος τότε. Τότε όμως, μου ήταν αδύνατον να αντιληφθώ τι μπορεί να τον έκανε να αποφασίσει να μας αφήσει.

Το μυθιστόρημα του Πάνου Τσερόλα «Η συνωμοσία της Βανίλιας» αναμφίβολα σε ταξιδεύει σε όλα τα μήκη και πλάτη του πλανήτη. Είναι μια λογοτεχνική σύνθεση που εναρμονίζει όλα εκείνα τα χαρακτηριστικά που θα κεντρίσουν το ενδιαφέρον αναγνωστών με διαφορετικές, ίσως, προτιμήσεις. Πρόκειται για την ιδιαίτερη και ρομαντική ιστορία του Μαρκ και της Μάγιας, δύο πρωταγωνιστών με εκρηκτικές προσωπικότητες. Ξετυλίγεται σαν αστυνομικό μυθιστόρημα, με ζωντανούς διαλόγους και γλαφυρές περιγραφές ενώ, παράλληλα, αγγίζει οικουμενικά ερωτήματα για τον άνθρωπο και τη θέση του στον κόσμο.