Ένα βιβλίο που μπορεί να προσφέρει μια διέξοδο στις σκοτεινές μας στιγμές, να μας θυμίσει τη φωτεινή πλευρά της ζωής και να μας κάνει να γελάσουμε με την ψυχή μας. Άλλωστε, λένε πως το γέλιο νικάει τον φόβο και την ανησυχία. Έτσι, λοιπόν, τουλάχιστον μέχρι να το διαβάσουμε ως το τέλος, θα είμαστε όλοι νικητές.

Στην εποχή που το αληθινό και το ψευδές συμμετέχουν επί ίσοις όροις στο παιχνίδι της πληροφόρησης, ακόμα και αν αμφισβητούσαμε τα πάντα, το μόνο πράγμα που δε μπορούμε να αμφισβητήσουμε είναι το παρελθόν μας: Σε μικρότερο ή μεγαλύτερο βαθμό μας καθορίζει εφ όρου ζωής: «Τίνος είσαι εσύ;» Μια ερώτηση που τα λέει όλα. Διαλέγουμε τους φίλους αλλά όχι την οικογένειά μας, όχι τους προγόνους μας. Το γενεαλογικό δέντρο μας είναι ήδη βαθιά φυτρωμένο στη γη κι εμείς ένας απ’ τους καρπούς που κρέμονται χωρίς να το έχουμε επιλέξει στα κλαδιά του. Μπορούμε να ερμηνεύσουμε, να δεχτούμε ή να απορρίψουμε την ιστορία μας, δεν μπορούμε όμως να ξεριζώσουμε το δέντρο μας και να φυτέψουμε καινούριο. Σ’ αυτόν εδώ τον κόσμο τουλάχιστον.

Μια κοινωνία με το κακό συνήθειο του να παίρνει και να δίνει αψήφιστα απαξίωση αποκαλώντας ανθρώπους «Αλβανούς». Να τρέπει την καταγωγή σε ένα ανεξίτηλο στίγμα λες και προκλήθηκε από το πυρωμένο σίδερο της ξενοφοβίας. Και να πλαισιώνει τις ζωές των ανθρώπων αυτών με τις χείριστες δυνατές συνθήκες ενσωμάτωσης· είναι η κοινωνία του “Patriot”, που δεν είναι άγνωστη ή εξωτική αλλά μάλλον αυτή που απλώνεται ενώπιον μας με το πρώτο πρωινό ξεθηλύκωμα των περσίδων των παραθύρων.

Πιάνοντας στα χέρια μου το βιβλίο και διαβάζοντας -στην πραγματικότητα φυλλομετρώντας, γιατί χρειάστηκε να επανέλθω αμέσως- τις πρώτες σελίδες, κατάλαβα ότι μοιραίως δε θα το ολοκλήρωνα στο πρώτο κάθισμα. Ούτε στο δεύτερο. Στην πραγματικότητα, ανακάθισα, ξανακάθισα, ξεβολεύτηκα και τελικά ξεπήδησα από την θέση μου αρκετές φορές κατά την ανάγνωση. Προβληματισμένος, συγκλονισμένος και αισίως σοφότερος. Ένα βιβλίο που θέλει παίδεμα, εντατική υπογράμμιση –σχεδόν σε καθετί-, φωναχτές αναγνώσεις ώστε να χωνευτεί το περιεχόμενο και μπόλικες παύσεις για να ρουφήξεις το τι έχει διαμειφθεί προτού ξαναβυθιστείς.

Το «Κβάντι» του Μίνωα Ευσταθιάδη (κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ίκαρος) είναι ένα αστυνομικό μυθιστόρημα που παρακολουθεί μια μυστήρια υπόθεση, η οποία εκτυλίσσεται σε διάφορα κράτη -από τη Γαλλία στην Ελλάδα μεταφερόμαστε στην Αφρική, για να επιστρέψουμε στο τέλος πάλι στη Γαλλία-, και αναπτύσσεται γύρω από ζητήματα που αφορούν το χώρο της τέχνης, τα διεθνή κυκλώματα, αλλά και πολύ προσωπικές και οικογενειακές ιστορίες.

Μετά την επιτυχία που γνώρισε το πρώτο της μυθιστόρημα, η «Ξηρασία», η Jane Harper επέστρεψε με το «Άγρια φύση» και πρωταγωνιστή τον αστυνόμο Άρον Φαλκ. Ένα καταιγιστικό θρίλερ που κυκλοφορεί στα ελληνικά από τις εκδόσεις Μεταίχμιο σε μετάφραση της Χίλντας Παπαδημητρίου.

Μάρτιος του 1937. Ενώ ο ισπανικός εμφύλιος συνεχίζει την τραγική πορεία του, μια αποστολή φέρνει τον Λορένθο Φαλκό στην Ταγγέρη, πολυτάραχο σταυροδρόμι κατασκόπων, μαύρης αγοράς και συνωμοσιών, με εντολή να πείσει τον καπετάνιο ενός πλοίου φορτωμένου με χρυσάφι από την Τράπεζα της Ισπανίας να αλλάξει πλευρά. Η πληροφορία πως στο πλοίο επιβαίνει η Εύα, της οποίας τη ζωή έχει σώσει ήδη μια φορά, κάνει την αποστολή του ακόμη δυσκολότερη. Εθνικοί, δημοκρατικοί και Σοβιετικοί κατάσκοποι, άντρες και γυναίκες, βρίσκονται αντιμέτωποι, σ’ έναν πόλεμο σκοτεινό και βρόμικο, όπου θα επιστρέψουν επικίνδυνα φαντάσματα από το παρελθόν.

Την αδικαιολόγητη αγανάκτηση, που πυροδοτεί διαχρονικά και αδιακρίτως το σούρσιμο καταπονημένων ποδιών στο κατώφλι της χώρας μας αποπειράται να στηλιτεύσει ο Παναγιώτης Περιβολάρης στο βιβλίο του, καταγράφοντας τις Ιστορίες Μεταναστών. Προκειμένου να το πετύχει, πρώτα θα αποσυναρμολογήσει τις δαιμονοποιημένα αόριστες έννοιες των «μεταναστών» ή «προσφύγων », που τσουβαλιάζουν ανθρώπους κάτω από μιαν είδηση στα τάμπλοιντς, απωθώντας την εξαχρείωση που συνεπάγεται μιαν υπαγωγή ωσάν βίαιο στρίμωγμα κάτω από έναν απρόσωπο όρο.

Είναι μία ανάμνηση. Το «Ένα άλλο Μπρούκλιν» που κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Πόλις τον Οκτώβριο του 2019 είναι το πρωτόλειο της ενήλικης μυθιστοριογραφίας της Jacqueline Woodson (καθώς μέχρι πρότινος ήταν ταγμένη στη διακεκριμένη εφηβική λογοτεχνία). Συνιστά έναν μακρόσυρτο ποιητικό αίνο στη νιότη και στην παρέα.

Ένα βιβλίο για τη βία, ένα βιβλίο για την ηθική αποκαθήλωση του κράτους, ένα βιβλίο καταγγελία, ένα βιβλίο με πικρή αλήθεια που επιβάλλει στον αναγνώστη μια σκληρή συνάντηση με το παρελθόν και την ιστορία της Ελλάδας. Το βιβλίου του Χρόνη Μίσσιου είναι συγκλονιστικό, είναι αληθινό, είναι τρομακτικό. Ένα τεκμήριο για την ιστορία και μια κραυγή για τον άνθρωπο.

Πολλές φορές το σκοτάδι που κρύβεται μέσα σε ένα άρρωστο μυαλό είναι πολύ πιο τρομακτικό από τα τέρατα που βρίσκονται το βράδυ κάτω από το κρεβάτι μας.

Το βιβλίο του Graham Greene «Ο ανθρώπινος παράγοντας» (κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Πόλις, σε μετάφραση Αχιλλέα Κυριακίδη) είναι ένα κατασκοπευτικό μυθιστόρημα που διαβάζεται γρήγορα και ταξιδεύει τον αναγνώστη στην περίοδο του Ψυχρού Πολέμου, θέτοντας ταυτόχρονα σε πρώτο πλάνο τα ηθικά διλήμματα που έχουν να αντιμετωπίσουν οι άνθρωποι όταν η δράση τους τους φέρνει αντιμέτωπους με καυτές πολιτικές υποθέσεις, ειδικά σε μια περίοδο πόλωσης και εντάσεων.

Διαβάζοντας κανείς τον τίτλο αναρωτιέται, γιατί να ασχοληθεί ένας νέος συγγραφέας με τη σχέση πατέρα-γιου, όταν έχουν ήδη ειπωθεί τόσο πολλά επί του θέματος, τόσο στη λογοτεχνία όσο και στην τέχνη εν γένει. Γιατί αυτή η θεματική επανέρχεται; Γιατί οι λογοτέχνες συνήθως είναι άνδρες και αστοί. Γιατί στη σημερινή κοινωνία η πρόσβαση στην μόρφωση, άρα και στη δυνατότητα να ξεδιπλωθεί κανείς ως συγγραφέας, έχει κριτήρια ταξικά και έμφυλα. Σε αυτήν την κοινωνία όμως αντιστέκεται ευθέως ο Edouard Louis με το συγγραφικό του έργο, ουρλιάζοντας για ό,τι οι κανόνες αισθητικής θέλουν ανείπωτο. Γι’ αυτό και η δική του συμβολή στην λογοτεχνική προσέγγιση της σχέσης πατέρα-γιου είναι μείζονος σημασίας. Γι’ αυτό και το «Ποιος σκότωσε τον πατέρα μου» αποτελεί απαραίτητο κεφάλαιο σε ό,τι θέλουμε να αποκαλούμε σύγχρονη λογοτεχνία.

Το μυθιστόρημα «Οι 7 θάνατοι της Έβελιν Χάρντκαστλ» φέρει την υπογραφή του Stuart Turton και κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Μεταίχμιο σε μετάφραση του Θοδωρή Τσαπακίδη. Πρόκειται για ένα αριστοτεχνικά δομημένο έργο που μας κόβει την ανάσα από τις πρώτες σελίδες, ένα βιβλίο που κέρδισε το λογοτεχνικό βραβείο Costa το 2018.

«Το φθινόπωρο» του Luca Ricci είναι ένα όμορφο, θλιβερό ανάγνωσμα που ισορροπεί ανάμεσα στο ρεαλισμό και το σουρεαλισμό, που μας θυμίζει ότι μερικές φορές οι ερωτικές χίμαιρες λήγουν άδοξα και γνωρίζουν την πτώση σαν τα φθινοπωρινά φύλλα.

Τα τελευταία χρόνια, αν μη τι άλλο, θα μπορούσαμε να πούμε πως στην Ελλάδα υπάρχει ένα έντονο εκδοτικό ενδιαφέρον για το συγγραφικό έργο του σπουδαίου James Baldwin. Με πιο πρόσφατο παράδειγμα αυτό του μυθιστορήματος «Αν η Beale Street μπορούσε να μιλήσει» (Πόλις), αλλά και με άλλα δύο βιβλία του ιδίου, «Το κουαρτέτο του Χάρλεμ» (Πόλις) και «Δεν είμαι ο νέγρος σου» (Πόλις), η εντόπια εκδοτική παραγωγή έφερε στο ελληνικό αναγνωστικό κοινό έναν πρωτοπόρο συγγραφέα του περασμένου αιώνα, ο οποίος συνδέθηκε -και όχι άδικα- με τα κινήματα διεκδίκησης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στις ΗΠΑ, χάρη στο ιδιαίτερο ενδιαφέρον που έδειξε για τις ομάδες εκείνες, όπως για παράδειγμα τους Μαύρους, οι οποίες πλήττονταν περισσότερο από τις συστημικές δυνάμεις του ρατσισμού, ή οι εμπειρίες των οποίων είχαν περιθωριοποιηθεί και δεν γίνονταν αναγνωρίσιμες και σεβαστές.

Το βιβλίο «Το αλάτι της ζωής» φέρει την υπογραφή της φημισμένης ανθρωπολόγου Françoise Héritier και κυκλοφορεί στα ελληνικά από τις εκδόσεις Κέλευθος, σε μετάφραση της Έφης Κορομηλά. Το 2012 τιμήθηκε με το βραβείο του πιο αισιόδοξου βιβλίου της χρονιάς στη Γαλλία.

Αν ρωτούσατε τους περισσότερους που είναι το Νόκεμστιφ του Οχάιο ή το Κολ Κρικ της Δυτικής Βιρτζίνια, δεν θα ήξεραν ούτε που πέφτουν στο χάρτη. Σας εγγυώμαι, όμως, ότι υπάρχουν. Το πώς και γιατί διασταυρώθηκαν οι δρόμοι τόσων ανθρώπων από εκείνα τα δύο μέρη, θα το μάθετε μόνο αν ακολουθήσετε την ιστορία του Άρβιν Γιουτζίν Ράσελ, ενός νεαρού αγοριού που μεγάλωσε παρακολουθώντας τον πατέρα του, να θυσιάζει ανθρώπους και ζώα προκειμένου να σώσει την καρκινοπαθή μητέρα του από τον θάνατο και εξελίχθηκε σε έναν βίαιο ενήλικα με έναν πολύ προσωπικό κώδικα ηθικής.

Προσωπικό, εξομολογητικό, βαθιά φιλοσοφημένο, το «Ορδέσα» του Ισπανού Manuel Vilas (κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ίκαρος, σε μετάφραση του Αχιλλέα Κυριακίδη) αποτελεί ένα υβριδικό αφήγημα που συνδυάζει την πεζογραφία με έναν πιο ποιητικό και αποσπασματικό τρόπο γραφής, και προσπαθεί να καταδυθεί στις πιο προσωπικές μνήμες του αφηγητή και να δώσει σάρκα και οστά στα βιώματά του και στο παρελθόν του.

Ένας πατέρας που ακολουθεί κάθε βράδυ την ίδια διαδρομή για να ανακαλύψει τι συνέβη στην κόρη του που εξαφανίστηκε. Μια έφηβη κοπέλα που μετακομίζει στην ίδια πόλη. Κι ένας ασημένιος δρόμος που ενώνει αναπάντεχα τις πορείες τους.

Το βιβλίο «Σιντάρτα» αποτελεί ένα από τα πιο πολυδιαβασμένα και αγαπημένα έργα παγκοσμίως. Φέρει την υπογραφή του νομπελίστα συγγραφέα Hermann Hesse και δημοσιεύθηκε για πρώτη φορά το 1922 από τον εκδοτικό οίκο Φίσερ στο Βερολίνο. Έκτοτε, έχει γίνει πηγή έμπνευσης και οδηγός για πλήθος ανθρώπων από τον κόσμο των τεχνών και όχι μόνο.

Ο πολτός του σύγχρονου κόσμου. Γιατί αξίζει μιαν ανάγνωση: Κυκλοφορία του 2020 που βυθίζει τον αναγνώστη σε έναν απαραίτητο προβληματισμό για τις συνθήκες της σύγχρονης ζωής

Μια γυναίκα βλέπει τη ζωή της να καταστρέφεται από τον γερμανικό κίτρινο Τύπο και την αστυνομία, με τη γερμανική κοινωνία να παρακολουθεί αμέτοχη την πτώση της. Με το βιβλίο του «Η χαμένη τιμή της Καταρίνα Μπλουμ» ο Böll μιλά για ό,τι υπογείως απασχολούσε -και ίσως και να μη σταμάτησε ποτέ να απασχολεί- τη γερμανική κοινωνία: την ενοχή· την ενοχή αυτών που, όπως έλεγε και ο Ναζί Άιχμαν στη δίκη του, απλώς έκαναν το καθήκον τους.

Ένα σκοτεινό αιματοβαμμένο παραμύθι γεννιέται από την πένα του Ισπανού συγγραφέα Andres Barba.

Η «Κίρκη» αποτελεί το δεύτερο λογοτεχνικό έργο της ευπώλητης συγγραφέως Madeline Miller. Όπως και στο πρώτο βιβλίο της με τίτλο «Το τραγούδι του Αχιλλέα», η Miller αντλεί υλικό από την αγάπη της για την αρχαία ελληνική μυθολογία και μας παρουσιάζει αυτόν τον μαγικό κόσμο μέσα από την ιδιαίτερη γραφή της. Καλούμαστε να ταξιδέψουμε σε ένα σύμπαν όπου συνυπάρχουν οι Θεοί του Ολύμπου, οι Τιτάνες, οι ημίθεοι και οι θνητοί και να τον εξερευνήσουμε με μια πιο φρέσκια και διεξοδική ματιά.

Γιατί αξίζει μιαν ανάγνωση- Νέα κυκλοφορία: Σύγχρονη πεζογραφία που καταπιάνεται με ένα επώδυνο, επίκαιρο θέμα, αυτό των προσφύγων, αλλά και των κάθε λογής κατατρεγμένων.

Έπειτα από την επιτυχία του «Συζητήσεις με φίλους» η πολυσυζητημένη συγγραφέας Ιρλανδικής καταγωγής Sally Rooney επιστρέφει στις εκδόσεις Πατάκη με την κυκλοφορία του «Κανονικοί άνθρωποι».

Το Σύμπαν της Βίας στο «Πας: Ειρήνη»: Στη Λατινική Αμερική του Caryl Férey

Το «Απόλυτη αγάπη μου» του Gabriel Tallent που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Πατάκη είναι ένα μυθιστόρημα έντονο και σκληρό, που αντικατοπτρίζει την ενδοοικογενειακή βία και τη φθορά που προκαλεί στο άτομο και στηλιτεύει την ψυχολογική, σωματική και σεξουαλική κακοποίηση δίνοντας στον αναγνώστη μια ακριβή και εφιαλτική περιγραφή τους.

Το πρόσφατο δοκίμιο του Νικόλα Σεβαστάκη πραγματεύεται τις προκλήσεις και τα αδιέξοδα των σύγχρονων φιλελεύθερων δημοκρατιών, υπερασπιζόμενος κριτικά το κεκτημένο του κράτους δικαίου, των δημοκρατικών θεσμών, του πλουραλισμού και της πολυπολιτισμικότητας, και εκφράζοντας την ελπίδα ότι η φιλελεύθερη πολιτισμική φλέβα, πλούσια καθώς είναι σε ζυμώσεις και κοιτάσματα προβληματισμών, θα κατορθώσει να εκμεταλλευτεί τα υπαρκτά περιθώρια για την επίτευξη των καινοφανών συνθέσεων και τολμηρών υπερβάσεων που απαιτούν οι καιροί.

Λάννυ: Ένα σύγχρονο παραμύθι

Όταν ξεκινάς το οποιοδήποτε ανάγνωσμα με προσδοκίες, είναι αναπόφευκτο να βρεις (αναγνωστικούς) μπελάδες. Είναι η προσδοκία που χρωματίζει τα πάντα, που δε σε αφήνει να απολαύσεις την ανάγνωση και το κείμενο μπροστά σου, καθώς το μυαλό σου πελαγοδρομεί σε αυτό που ίσως έψαχνε και σε αυτό που μάλλον δε βρίσκει.

Μια ιστορία στην εποχή της Βικτοριανής Αγγλίας για ένα μυθικό τέρας που στοιχειώνει το ομιχλώδες Έσσεξ. Ένας μύθος που καλούνται να εξετάσουν μια νεόκοπη ερασιτέχνης παλαιοντολόγος και ένας πάστορας, ο καθένας μέσα από την δική τους κοσμοθεωρία. Μα πάνω απ’όλα ένας ύμνος στην αγάπη -και σε όλα αυτά που μοιραζόμαστε με τους ανθρώπους ακόμη κι όταν διαφωνούμε- σε όλες της τις ενσαρκώσεις σε μια εποχή συναρπαστικής -και τρομακτικής- αλλαγής /(spoiler alert).

Ένα «φευγάτο» βιβλίο, γεμάτο σκληρές αλήθειες μιας ζωής που μπορεί να ανήκει στο άτομο που μόλις μας προσπέρασε.

Ένας Άλλος Κόσμος: Στο 1Q84 του Haruki Murakami

1939. Τρεις ζωές διασταυρώνονται μέσα στη δίνη του πολέμου. Σε ένα κλίμα αναταραχής και φόβου, με τον πόλεμο να μαίνεται σε αέρα, στεριά και θάλασσα, ολόκληρη η Βρετανία βρίσκεται σε αναβρασμό.

Σε μια πολυτελή κλινική του Βερολίνου διεξάγεται ένα πείραμα. Τη στιγμή που το χιόνι πέφτει πυκνό και κόβει την επικοινωνία των ανθρώπων με τον έξω κόσμο, δυο φοιτητές κι ένας μυστηριώδης καθηγητής καλούνται να δώσουν απαντήσεις σε κάτι που συνέβη πολλά χρόνια πριν.

Γιατί αξίζει μια ανάγνωση – Ένα πειραματικό έργο μιας ιδιαίτερα σημαντικής αλλά λιγότερο γνωστής στο ελληνικό κοινό συγγραφέα από τη Βραζιλία

Γεμάτο καυστικό χιούμορ, κοινωνικά μηνύματα και έντονα συναισθήματα το «Αυτή τη φορά δεν την πατάω» του Gilles Legardinier έρχεται από τις εκδόσεις Πατάκη, για να εξοικειώσει τον αναγνώστη με μία όψη της σύγχρονης γαλλικής λογοτεχνίας.

Οι άνθρωποι, οι εποχές και οι σκιές τους: Για την «Αλλαγή φρουράς»

Ιστανμπούλ, δέκατος έκτος αιώνας. Πόλη θαυμάτων και κινδύνων. Όταν ένα νεαρό αγόρι, ο Τζαχάν, έρχεται με ένα δώρο για τον Σουλτάνο –έναν λευκό ελέφαντα που ακούει στο όνομα Τσότα– τους οδηγούν και τους δύο στο θηριοτροφείο του παλατιού. Εκεί μαθαίνουν να φυλάγονται από τις δολοπλοκίες των δαμαστών, των τσιγγάνων, των απατεώνων αυλικών και της πονηρής πριγκίπισσας Μιχριμάχ. Όταν γίνονται δεκτοί σε αυτή την ξένη χώρα, ο Τζαχάν ταξιδεύει με τον Τσότα στις πιο μακρινές γωνιές του σουλτανάτου, συμμετέχοντας στις πολεμικές επιχειρήσεις του Σουλεϊμάν. Μια μέρα, όμως, ο Τζαχάν γνωρίζεται με τον Πρώτο Βασιλικό Αρχιτέκτονα, τον Σινάν, και του παρουσιάζεται η ευκαιρία να ανεβεί στα αξιώματα της βασιλικής Αυλής. Το να δεχτεί αυτήν την πρόκληση σημαίνει, ότι αποφασίζει να μπει στις μαρμάρινες αίθουσες όπου σεργιανίζει η πριγκίπισσα Μιχριμάχ, αλλά και όπου συνωμοτούν οι προδότες – σ’ έναν τόπο θαυμάτων και κινδύνων.

Space Invaders: Τα τραγικά παιχνίδια στη Χιλή

Αλήθεια και επινόηση: Μέρα/Νύχτα από τον Paul Auster

Πολλές φορές πρέπει να ασπαστούμε το σκοτάδι για να βοηθήσουμε το φως να θριαμβεύσει.

Η Φωνή των Μαύρων

Η ιστορία αιχμαλωσίας της Nadia Murad και του αγώνα της ενάντια στο Ισλαμικό Kράτος.

Σίγουρα το βιβλίο του Μάκη Τσίτα «Μάρτυς μου ο Θεός» είναι ένα βιβλίο που δεν περνά απαρατήρητο. Δεν είναι τυχαίο, άλλωστε, το ότι έχει βραβευτεί ούτε το ότι επανακυκλοφορεί με αναθεωρημένη έκδοση αυτή τη χρονιά από τις εκδόσεις Μεταίχμιο (1η έκδοση από τις εκδ. Κίχλη). Κρύβει μια ορμητικότητα και μια αφοπλιστική αλήθεια που «χτυπούν» κατά μέτωπο τον αναγνώστη. Εξομολογητικό, προσωπικό, κωμικοτραγικό, χειμαρρώδες, ειλικρινές… Όλα αυτά θα μπορούσαν εύστοχα να περιγράψουν το κείμενο του Τσίτα με θέμα την ιστορία του Χρυσοβαλάντη, ενός –αρκετά τυπικού– μέσου Έλληνα τον καιρό της πλασματικής ευμάρειας της Ελλάδας, στις αρχές του 21ου αιώνα.

Ο Stephen King, ως γνήσιος μετρ του τρόμου, δημιουργεί έναν τρομακτικό κόσμο, που όμως φαντάζει τόσο ελκυστικός για τον αναγνώστη που τον κάνει να θέλει να γίνει μέρος του.

Το 2019 κυκλοφόρησε από το τηλεοπτικό δίκτυο HBO το “Chernobyl”, μια σειρά που έμελλε αμέσως να γίνει εξαιρετικά δημοφιλής παγκοσμίως, κυρίως διότι κατόρθωσε να συστήσει στο σύγχρονο κοινό την πραγματική φρίκη και τις μεγάλες και μικρές τραγωδίες που μπορεί να προκαλέσει ένα πυρηνικό ατύχημα τέτοιας έκτασης. Άλλοι, οι πιο μεγάλοι, θυμήθηκαν και άλλοι, οι νεότεροι, έμαθαν για πρώτη φορά κάποια πράγματα για ένα ιστορικό γεγονός που άλλαξε ριζικά τον τρόπο που αντιλαμβανόταν ο σύγχρονος άνθρωπος τη ζωή του και τις προοπτικές του μέλλοντος. Αυτό ακριβώς το «σημείο 0» της νεότερης ιστορίας απασχολεί και τον Άκη Παπαντώνη στο μυθιστόρημά του «Ρηχό Νερό, Σκιές» (Κίχλη,2019), αν και με έναν πολύ ιδιαίτερο τρόπο.

Ο «θαυμαστός» κόσμος του «Γυμνού γεύματος». Μεταμοντέρνο, παρανοϊκό, προκλητικό, σκληρό, ωμό, πορνογραφικό, σιχαμερό, μπερδεμένο, επίκαιρο... Αυτά και άλλα πολλά έχουν ειπωθεί ή μπορούν να ειπωθούν για το, αν μη τι άλλο, εμβληματικό έργο του William S. Burroughs, «Γυμνό γεύμα» (“Naked Lunch”, 1959). Γεννημένο από τη Γενιά των Beat, το «Γυμνό γεύμα» σίγουρα τάραξε τα νερά τόσο στην συντηρητική Αμερική όσο και στον υπόλοιπο κόσμο, προτείνοντας ένα μεταμοντέρνο, σίγουρα αποδομημένο, όραμα για τον κόσμο, μέσα από διαφορετικές και συχνά ασύνδετες μεταξύ τους βινιέτες («ρουτίνες» τις αποκαλεί ο Burroughs), οι οποίες καταπιάνονται με θέματα όπως τα ναρκωτικά, ο σαρκικός έρωτας, η παρακμή και η εξουσία.