Το “Even the rain” είναι ένα θαραλλέο εγχείρημα της Iciar Bollain, μια ταινία για τους κύκλους που κάνει η ιστορία, επαναλαμβανόμενη ξανά και ξανά ως τραγωδία αλλά και μια ταινία για τον «ανέξοδο» επαναστατισμό.

Το έβδομο επεισόδιο της τέταρτης σαιζόν μας επεφύλασσε ουκ ολίγες αξιομνημόνευτες στιγμές, καθώς εισερχόμαστε στην τελική ευθεία. Οι εξελίξεις τρέχουν σε όλα τα μέτωπα, από την Ανατολή μέχρι το Τείχος.

Το συγκεκριμένο επεισόδιο παρουσιάζει τη δίκη του Τύριον και είναι με χαρακτηριστική άνεση το καλύτερο της σεζόν ως τώρα.

Τα νέα διαδόθηκαν νωρίς σε όλη την επικράτεια: Ο τρελό-Δανός βγάζει ταινία, έναν μαραθώνιο σκληρού πορνό με μούσα τη Charlotte Gainsbourg. Ας ξεκινήσουμε από αυτό: προς έκπληξη ή απογοήτευση του κοινού, η τελευταία σκηνοθετική απόπειρα του Lars von Trier δεν είναι μια σοφιστικέ ή εντελλεκτσουέλ τσόντα (οι όπου γης πουριτανοί ας μην αναθαρρήσουν: υπάρχει άφθονο γυμνό, όπως και η αρμόζουσα διαστροφή κατά μήκος της ταινίας).

Φτάσαμε στη μέση της σεζόν. Το 5ο επεισόδιο είχε απ' όλα. Όμορφους διαλόγους, ένταση, αποκαλύψεις, μάχη. Οι ρυθμοί από εδώ και πέρα θα ανεβαίνουν κατακόρυφα.

Το να παρακολουθείς το "Les vacances de Monsieur Hulot" είναι κάπως σαν να διαβάζεις το «Οι διακοπές του μικρού Νικόλα» του Rene Goscinny, ή σαν να ακούς «Το καλοκαίρι θα ‘ρθει» του Φοίβου Δεληβοριά. Ένα φιλμ, ένα παιδικό βιβλίο κι ένα τραγούδι που μιλούν πάνω-κάτω για τα ίδια πράγματα: Την προσμονή για κάθε καλοκαίρι που ξεκινά, τις καρικατούρες που γινόμαστε αθελά μας πού και πού όλοι στις διακοπές (φασαριόζικα πιτσιρίκια-λουόμενοι, υστερικοί γονείς, ατρόμητοι θαλασσόλυκοι, απιθανοκαταπληκτικοί κολυμβητές, υπερκοινωνικοί τουρίστες κλπ...), την μελαγχολία όταν το καλοκαίρι δεν είναι πια παρά μόνο αναμνήσεις και τη σιγουριά πως το ιδανικό καλοκαίρι έμεινε γι’ άλλη μια φορά άπιαστο όνειρο, τη σιγουριά πως το ιδανικό καλοκαίρι μάλλον δεν θα ρθει ποτέ αλλά εμείς θα συνεχίσουμε να το προσμένουμε κάθε χρόνο με αμείωτη αγωνία...

Είναι γεγονός ότι το συγκεκριμένο επεισόδιο αποτελεί το πιο αμφιλεγόμενο της σειράς έως τώρα. Παρακολουθήσαμε συζητήσεις επί συζητήσεων στο διαδίκτυο. Εντοπίσαμε σκληρή κριτική από τους φαν των βιβλίων, σκληρή γραμμή υπεράσπισης από τους φαν της σειράς με αποτέλεσμα να γεννηθεί το εξής ερώτημα: Υπάρχουν όρια στην τηλεοπτική διασκευή των βιβλίων “Game of Thrones”; Και αν ναι, ποιά είναι αυτά;