Τρεις ταινίες που βλέπω κάθε, μα κάθε καλοκαίρι και όχι μόνο. Τρεις ταινίες που μου έρχονται πάντα στο μυαλό, όταν κάποιος μου ζητάει να του προτείνω κάτι να δει. «Όλα είναι δρόμος», «Ας περιμένουν οι γυναίκες» και φυσικά το αριστούργημα του Χαραλαμπίδη, «Φτηνά Τσιγάρα».

Όπως η γαρνιτούρα λαχταριστής λιωμένης σοκολάτας και καραμελωμένων ξηρών καρπών στις ήδη απαράδεκτες θερμίδες μιας τεράστιας μπάλας παγωτού, έτσι και τo True Blood αποτελεί μια ένοχη καλοκαιρινή απόλαυση.

Ή στην πιο ρομαντική και αναχρονιστική πλέον version «Πως μπορείς να κάνεις έρωτα χωρίς να είσαι ερωτευμένος…;». Τάδε έφη η mademoiselle Juliette Binoche, ενσαρκώνοντας την Τερέζα, στον αγαπημένο της άντρα και φημισμένο Δον Ζουάν της Πράγας, Τόμας (Daniel Day-Lewis)… Που; Στο αριστουργηματικό φιλμ “The Unbearable Lightness of Being” (1988) του Philip Kaufman.

Η προσμονή ήταν μεγάλη για τη συγκεκριμένη ταινία, κυρίως λόγω της εμπλοκής του Christopher Nolan στην παραγωγή και το story (τι εννοείτε «ποιός είναι ο Christopher Nolan;» ). Το αποτέλεσμα δυστυχώς δεν δικαιώνει τις προσδοκίες μας, καθώς η ταινία κυμαίνεται σε μέτρια επίπεδα.

Αφήνοντας πίσω το διαζύγιό του και προσπαθώντας να ξεκινήσει μια νέα ζωή, ο Lucas (Mads Mikkelsen) επικεντρώνεται στο χτίσιμο της σχέσης του με το γιο του, την καινούρια δουλειά του (δάσκαλος σε νηπιαγωγείο) και τη νέα ερωτική του περιπέτεια. Όλα κυλούν ήρεμα στη ζωή του, ώσπου ξαφνικά ένα μικρό ψέμα θα φέρει τα πάνω κάτω, μετατρέποντας την καθημερινότητά του σε κόλαση.