Στα 23 μας χρόνια, πολλοί από μας ακόμα σπουδάζουν ή περνούν το χρόνο τους σε εφήμερες διασκεδάσεις και δραστηριότητες. Ο φωτογράφος Joey Lawrence, στα 23 του «δημιουργεί» με ιδιαίτερο τρόπο που πολλοί φωτογράφοι θα ζήλευαν. Στα ταξίδια του στην Αιθιοπία νομίζω ότι ανέδειξε αρκετές πτυχές του ταλέντου του.
Oι αρχιτεκτονικές συνθέσεις του Γιάννη Μόραλη που συναντάς σε δημόσια και ιδιωτικά κτίρια, παρουσιάζονται για πρώτη φορά στο Μουσείο Μπενάκη (Κουμπάρη 1, Αθήνα) έως τις 30 Απριλίου 2013.
Παιχνίδια μέρος Β. Σε προηγούμενο άρθρο είδαμε ένα πρωτότυπο φωτογραφικό πρότζεκτ με παιδιά από όλο τον κόσμο παρέα με τα παιχνίδια τους. Πως θα σας φαινόταν όμως αν στη θέση τους υπήρχαν ενήλικες;
Η πολυχρωμία, η αυστηρότητα και η ευφορία του έργου του Roy Lichtenstein, με αφορμή την έκθεση της Tate Modern Lichtenstein: A Retrospective.
Παιχνίδι. Η πιο μαγική λέξη στα αυτιά ενός παιδιού, από την αρχαιότητα μέχρι και σήμερα, από την Ιαπωνία μέχρι την Αμερική και από τον παγωμένο σκανδιναβικό βορρά μέχρι την Αφρική και την Αυστραλία.
Υπάρχουν άνθρωποι που όταν κοιτάξουν μια φωτογραφία θυμώνουν. Αλλά θα πρέπει να θυμώσουν με τον εαυτό τους, που δεν έχουν το θάρρος να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα.Δεν υπάρχουν σοκαριστικές φωτογραφίες παρά μόνο θλιβερές εικόνες της πραγματικότητας, που αναπαράγονται μέσω της φωτογραφίας για όσους δεν είναι εκείνη τη στιγμή παρόντες.
Μπορεί να τον θεωρείς très banal, βαρετό και ανούσιο. Μπορεί όμως να τον κρίνεις σπουδαίο, καινοτόμο και πρωτοπόρο. Σε όποια κατηγορία όμως και να ανήκεις δεν μπορείς να αγνοήσεις το γεγονός ότι ο William Eggleston άλλαξε την ιστορία της φωτογραφίας.
Την Πέμπτη 28 Μαρτίου 2013, δυο νέες εικαστικοί οι Κατερίνα Κότσαλα και Κατερίνα Τσίτσελα προσκαλούν το φιλότεχνο κοινό της Θεσσαλονίκης στην έκθεση τους με τίτλο "Landscape/Inscape" στην Αίθουσα Τέχνης Vlassis Art Gallery, (Βεροίας 6 Άνω Λαδάδικα, τα εγκαίνια της έκθεσης θα πραγματοποιηθούν στις 20:00).
Η επίσημη χρονολογία γέννησης της αφαίρεσης στην ιστορία της τέχνης τοποθετείται στις αρχές του 20ου αιώνα. Αναμφισβήτητα. Μήπως όμως η αφαίρεση έχει τις ρίζες της πολύ βαθύτερα από όσο γνωρίζουμε;
«Υπάρχει μια στιγμή όπου το μάτι, το μυαλό και η καρδιά βρίσκονται σε μιαν ευθεία. Κι αυτή είναι η στιγμή που θα μας δώσει μια φωτογραφία που θα μετρήσει για την υπόλοιπη ζωή μας». Τα μαγικά αυτά λόγια φυσικά δεν είναι δικά μου, αλλά του μεγάλου δάσκαλου της φωτογραφίας Henry Cartier Bresson. Ποιος ήταν όμως και τι είναι αυτό που μας μαγεύει στις εικόνες του;
«Τι αγαπάω πιο πολύ στη μόδα; Την ελευθερία που σου δίνει να είσαι αυτός που εσύ θες να είσαι. Εσύ, και οι εκατό διαφορετικοί εαυτοί σου! Τις ιστορίες που σου λέει, σαν παραμύθι, τα όνειρα που σε αφήνει να ζεις…»
Η φωτογραφία πέρα από μια ιδιαίτερα ελκυστική μορφή τέχνης, αποτελεί παράλληλα και ένα μοναδικό εργαλείο ιστορικής καταγραφής. Μας δίνει τη δυνατότητα να γνωρίσουμε τόπους και ανθρώπους από άλλες εποχές. Στο άρθρο αυτό, μέσα από μια σειρά από original, vintage αισθητικής, φωτογραφίες, ζωντανεύουμε τη δεκαετία του ‘70 στην Αμερική.
Irina Werning. Την ανακάλυψα πριν μερικά χρόνια τυχαία ψάχνοντας για εναλλακτικούς φωτογράφους στο διαδίκτυο. Κατάγεται από το Buenos Aires, και έγινε γνωστή με το πρωτοποριακό project της “Back to the future”.
Ο Δήμαρχος Νεάπολης-Συκεών Σίμος Δανιηλίδης, ο πρόεδρος ΚΕΥΝΣ Κώστας Νικολόπουλος & ο καλλιτεχνικός διευθυντής του κέντρου χαρακτικής "ΗΛΙΟΣ" Ξενοφών Σαχίνης σας προσκαλούν στην έκθεση ΕΞΩΣΤΡΕΦΕΙΑ.
Καμίλ Κλοντέλ, μια σπουδαία γλύπτρια, μια αντισυμβατική και γενναία γυναίκα. Η κλίση της στη γλυπτική, η σχέση της με τον Ροντέν, το έργο της, η ευαίσθητη ψυχική της υγεία, ο εγκλεισμός σε ψυχιατρικό άσυλο και ο θάνατός της αποτελούν σταθμούς στη ζωή ενός ανθρώπου που η κοινωνία δε δέχτηκε ποτέ να ενσωματώσει.
