Ο Kilian Schoenberger, με μία Canon 5D Mark II, φέρνει τα τοπία και την ατμόσφαιρα των γερμανικών παραμυθιών μπροστά στα μάτια μας.

Ο Φεβρουάριος θα μπορούσε κάλλιστα να χαρακτηριστεί ως ο μήνας της καχυποψίας. Όσο πλησιάζουμε στα μισά του, τόσο μεγαλώνει και η δυσπιστία με την οποία κοιτάμε τις βιτρίνες ανθοπωλείων και ζαχαροπλαστείων μέχρι να εμφανιστούν οι πρώτες κόκκινες καρδούλες και τα σοκολατάκια σε σχήμα καρδιάς. Και μετά αρχίζει η γκρίνια: είναι εμπορική γιορτή, οι ερωτευμένοι γιορτάζουν όλον τον χρόνο, ο Άγιος Βαλεντίνος είναι καθολικός και άλλες παρόμοιες αγανακτισμένες δικαιολογίες. Αν είσαι από εκείνους που γιορτάζουν αγνοώντας τα δολοφονικά βλέμματα των γύρω σου θα νιώσεις ένα αίσθημα δικαίου στο τέλος του άρθρου. Αν πάλι είσαι σαν εμένα και φλερτάρεις έντονα με την ιδέα της λοβοτομής από το να γιορτάσεις έστω και μια φορά στις 14 του μήνα, σου έχω άσχημα νέα φίλε επαναστάτη: ήρθε η ώρα να αλλάξουμε στρατόπεδο.

Η φωτογράφος Diana Markosian φωτογραφίζει «την τελευταία ανάσα του Τσερνόμπιλ» σε ένα σκηνικό θανάτου και θλίψης.