H Miss Aniela ξεκίνησε από χόμπι όταν ήταν ακόμα φοιτήτρια. Το πάθος της και η συνεχής ενασχόλησή της την οδήγησε σε έναν πετυχημένο δρόμο στη σύγχρονη φωτογραφία.
Ο Άνθιμος Ντάγκας είναι ένας εξαιρετικός φωτογράφος δρόμου που έχει το χάρισμα να αιχμαλωτίζει με τον φακό του τους καθημερινούς ανθρώπους της Αθήνας και να αποτυπώνει με το δικό του ιδιαίτερο στυλ τις εκφράσεις και τα συναισθήματά τους χωρίς να τους αδικεί ή να τους εξιδανικεύει.
Αν είσαι μέλος σε κάποια online φωτογραφική κοινότητα αποκλείεται να μην την ξέρεις. Η Brooke Shaden, πέρα από το να φέρει την conceptual φωτογραφία σε πολύ μεγαλύτερο κοινό, έχει αποφασίσει πλέον πως θέλει να περάσει τη ζωή της εμπνέοντας τους άλλους να κάνουν τα δημιουργικά τους πάθη τρόπο ζωής. Η συζήτηση που είχα μαζί της αποδεικνύει πόσο καλή είναι και σε αυτό.
Συζητώντας με την Alexandra Sophie, μας μίλησε για το τι την εμπνέει και την κινητοποιεί, καθώς και για το πώς μπορεί να γίνει κανείς φωτογράφος παγκόσμιας φήμης, επιτυγχάνοντας συνεργασίες με τα μεγαλύτερα περιοδικά και brands του κόσμου.
Ο Νίκος Αλιάγας είναι γνωστός στο ευρύ κοινό για τη δραστηριότητά του στον χώρο των ΜΜΕ: δημοσιογράφος, παρουσιαστής σε τηλεόραση και ραδιόφωνο και πολλά άλλα. Τελευταία, το όνομά του έχει αρχίσει να ταυτίζεται και με την ιδιότητα του καλλιτέχνη, πιο συγκεκριμένα του φωτογράφου. Το ενδιαφέρον του επικεντρώνεται κυρίως σε πορτραίτα ανθρώπων (συχνότερα ασπρόμαυρα) που έχουν «κάτι να του πουν». Γι’ αυτό, άλλωστε, και οι φωτογραφίες του μοιάζει να μας ψιθυρίζουν.
Ξεφυλλίζοντας το “The Cloud”, το νέο graphic novel των Κ. Ι. Ζαχόπουλου και Vincenzo Balzano, νιώθεις μια τρυφερή μελαγχολία ή, τουλάχιστον αυτό το συναίσθημα δημιουργήθηκε σε μένα τις αμέτρητες φορές που είτε το διάβασα είτε απλά ταξίδεψα, κοιτάζοντας εμμονικά τις ονειρικές εικόνες του. Μία πανέμορφη και αξιοζήλευτη έκδοση, σπάνια για τα ελληνικά δεδομένα, που φιλοξενεί μια πολύ συγκινητική ιστορία. Ένα παραμύθι που διαδραματίζεται στο μέλλον, χιλιάδες χρόνια μετά την Αποκάλυψη, όταν όλα έχουν πλέον ερημώσει και οι άνθρωποι ζουν πάνω από τα σύννεφα. Στον κόσμο αυτό, ένα αγόρι ταξιδεύει στους ουρανούς μαζί με τον πιστό φτερωτό λύκο του –που είναι και ο αφηγητής αυτής της ιστορίας- προσπαθώντας να βρει την «Ευχή» που θα φέρει ξανά τη ζωή στον πλανήτη. Αγαπημένος μου ήρωας, φυσικά, ο Λύκος!
Η Alexandra Cameron είναι ταλαντούχα φωτογράφος και παθιασμένη με το αντικείμενό της. Η δουλειά της γίνεται κάθε φορά όλο και πιο συναρπαστική. Το τελευταίο της project αφορά τη δημιουργία εικόνων με γιγάντια αντικείμενα, φτιαγμένα από τον σύντροφό της Will Conolly. Είχα την ευκαιρία να μιλήσω μαζί της και να της κάνω ορισμένες ερωτήσεις.
O Zev Hoover ή αλλιώς Fiddle Oak έκανε αισθητή την παρουσία του στον κόσμο της φωτογραφίας ήδη από την ηλικία των 14 ετών. Η φαντασία του ζωηρή και η τεχνική του τέλεια συνεργός στο αποτέλεσμα που θέλει να πετύχει: να αποτυπώσει φωτογραφικά τις ιστορίες σουρεαλισμού που σκαρφίζεται μόνος του ή με τη βοήθεια της μεγαλύτερης αδερφής του!
Σπούδασε ζωγραφική στην Καλών Τεχνών στη Μαδρίτη, αλλά στο τέλος την κέρδισε η φωτογραφία. Ισπανίδα από τη Σαραγόσα, ζει εδώ και λίγο καιρό στη Σουηδία, όπου φροντίζει να αξιοποιεί το άγριο και χιονισμένο τοπίο ως «σκηνικό» για τις φωτογραφίες της.
Ο Νίκος Καλλιανιώτης είναι φωτογράφος και καθηγητής φωτογραφίας. Γεννήθηκε και έζησε στην Ελλάδα μέχρι τα νεανικά του χρόνια, ενώ στη συνέχεια εγκαταστάθηκε στις Η.Π.Α., αρχικά στη Νέα Υόρκη και αργότερα στην Πενσυλβάνια. Ξεκίνησε την καριέρα του με τη φωτοειδησεογραφία. Συνεργάστηκε ως ανεξάρτητος φωτογράφος με το The Times Leader, το Wilkes-Barre της Πενσυλβάνια και, στη συνέχεια, εργάστηκε ως φωτογράφος προσωπικού στο Coshocton Tribune στο Coshocton του Οχάιο και το Watertown Daily Times στο Watertown της Νέας Υόρκης. Σήμερα, είναι Επίκουρος Καθηγητής Φωτογραφίας στο Πανεπιστήμιο Marywood του Scranton, PA και Επίκουρος Καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Drexel της Φιλαδέλφεια. Eίναι μέλος του Oramaphotos.gr καθώς και φωτογράφος στο The New York Times.
Ο Γιάννης Σιμητόπουλος είναι ο νικητής του τρίτου διαγωνισμού φωτογραφίας του Artcore Magazine με θέμα “Borders”. Ήταν η δεύτερη φορά που συμμετείχε σε διαγωνισμό του Artcore. Φέτος όμως ήταν η χρονιά του, καθώς ο κριτής του διαγωνισμού Γιάννης Γιαννακόπουλος επέλεξε τη φωτογραφία του ως την καλύτερη του διαγωνισμού.
Η Αιμιλία Παναγιώτου σπούδασε φωτογραφία στο ΤΕΙ Αθηνών. Συνεργάστηκε με τα περιοδικά ΒΗΜΑgazino, BHMA DECO, SOUL, LIFO κα. Έχει εκθέσει ατομικά ενώ έχει συμμετάσχει και σε ομαδικές εκθέσεις, όπως το Athens Video Art festival. Είναι δημιουργός της ΟΚΤΟ, της μοναδικής photogallery, που λειτουργεί και ως studio στη Θεσσαλονίκη.
Ένα κορίτσι που μπορεί ταυτόχρονα να χαμογελά, να ζωγραφίζει, να ονειρεύεται και να αισθάνεται, δεν θα μπορούσε να είναι παρά ένα παθιασμένο παιδί, παγιδευμένο στο σώμα ενός ενήλικα. Ένα κορίτσι που αποτυπώνει νοσταλγικά τα παιδικά της χρόνια στους πίνακες μιας ολοζώντανης από χρώματα εξοχής. Στους πίνακές της, που είναι τόσο αυθεντικοί όσο είναι και οι σκέψεις της. Παρακάτω θα διαβάσετε την απολαυστική μας συζήτηση με την καλλιτέχνιδα που υπογράφει τα έργα ως The Girl Can Smile.
Η πρώτη γνωριμία του Artcore με την Εύα Βαρβεροπούλου έγινε στον περσινό μας διαγωνισμό φωτογραφίας με θέμα το πορτραίτο, καθώς η φωτογραφία της ήταν μία από τις δώδεκα που διακρίθηκαν. Έτσι, και αφού η καθημερινή της παρουσία στα social media με υπέροχες εικόνες κάθε άλλο παρά αδιάφορους μας αφήνει, θελήσαμε να της κάνουμε μερικές ερωτήσεις για να γνωρίσουμε καλύτερα τόσο την ίδια όσο και την ξεχωριστή δουλειά της.
Φέτος είναι σίγουρα η χρονιά του... ο λόγος για τον συγγραφέα και μεταφραστή, Αβραάμ Κάουα, που βλέπει τόσο τη «Δημοκρατία» (Εκδόσεις Ίκαρος), της οποίας είναι ο σεναριογράφος, όσο και το «Σούπερκραχ: Το μεγάλο κόλπο με τη διεθνή οικονομία» του D. Cunningham (Εκδόσεις Κριτική), το οποίο μετέφρασε να εκτοξεύονται ταυτόχρονα στην κορυφή των πωλήσεων. Δύο graphic novel που γνωρίζουν επάξια την αναγνώριση και την αποδοχή που τους αρμόζει και που στοχεύουν να εκπληρώσουν την επιθυμία πολλών αναγνωστών: να διαπραγματευτούν όσο το δυνατόν πιο απλά και κατανοητά γίνεται καίριες και διαχρονικές πτυχές της Δημοκρατίας και της Οικονομίας. Ο Αβραάμ Κάουα είχε την καλοσύνη να μας παραχωρήσει μια ενδιαφέρουσα συνέντευξη.
Καλλιτέχνης με αναζητήσεις, αδυναμίες και πάθος για το αφηρημένο σχέδιο, ο Γιώργος Ανδρούτσος μας χάρισε μερικές «καλλιτεχνικές» στιγμές από τον χρόνο του.
Η φωτογραφία του ξεχώρισε ανάμεσα σε εκατοντάδες άλλες εξαιρετικές φωτογραφίες που λάβαμε για τον 2ο διαγωνισμό φωτογραφίας του Artcore, Faces, λαμβάνοντας την πρώτη θέση. Κέρδισε τις εντυπώσεις τόσο της κριτικής επιτροπής όσο και του κόσμου που επισκέφτηκε την έκθεση φωτογραφίας που πραγματοποιήθηκε τον Μάιο, στην photogallery ΟΚΤΟ στη Θεσσαλονίκη. Είναι ο Σπύρος Σανσονέτης και μας έκανε την τιμή να δώσει μια πραγματικά ενδιαφέρουσα συνέντευξη, δίνοντας μας την ευκαιρία να τον γνωρίσουμε καλύτερα αυτόν, αλλά και ένας μέρος του εξαιρετικού του έργου.
Η Τέχνη βρίσκεται παντού, ολόγυρά μας. Στα γκράφιτι, στις αφίσες, στο χρώμα των τοίχων, στα έπιπλα, στα τραγούδια, στα βιβλία, στη φύση, παντού. Θα μας αρέσει κάτι και ίσως το φωτογραφίσουμε, θα μας εμπνεύσει κάτι άλλο και μπορεί να το ζωγραφίσουμε, θα ονειρευτούμε έναν διαφορετικό κόσμο και θα τον δημιουργήσουμε. Και να που η τύχη θα τα φέρει έτσι και θα γνωρίσουμε ανθρώπους που εμπλέκονται με την Τέχνη με τον ένα ή τον άλλον τρόπο. Η κουβέντα μαζί τους θα κυλήσει αυθόρμητα, γύρω από το αγαπημένο μας θέμα. Ένας από αυτούς τους ανθρώπους είναι και η Άννα Κάντα. Όταν της ζήτησα να μοιραστεί μαζί μου τις σκέψεις της, δεν δίστασε να μου δώσει μια απολαυστική συνέντευξη.
«Αλήθεια τόσο σύντομα να σπρώξει το μυαλό σε ένα ατέλειωτο ξεδίπλωμα με θύμισες, παλιές εικόνες και αισθήσεις να σε τραβάν απ' τον λαιμό για να μιλήσεις, και να γυρίσεις προς τα όμορφα επιτελούς το βλέμμα σου»... Αυτά τα λόγια των Active Member μου έρχονται στο μυαλό κοιτώντας τα έργα του Skitsofreni. Δίπλα στους ποιητές του δρόμου, ένας ταλαντούχος ζωγράφος με άχρωμα κτίρια για καμβάδες, ποιητές και ήρωες της διπλανής πόρτας για οδηγούς και ένα μονίμως «πεινασμένο» μυαλό για όνειρα. Τα έργα τέχνης βγήκαν από τα μουσεία και τις γκαλερί και ήρθαν πιο κοντά μας, στους δρόμους και στα τοιχάκια μας και βρήκαμε τον άνθρωπο που ευθύνεται για αυτήν την τόσο υπέροχη αλλαγη.
Ο Κωνσταντίνος, ο Άγγελος, ο Βασίλης, ο Νίκος, ο Σίμος και ο Πάνος «συνθέτουν» τους Mascista, ένα δημιουργικό στούντιο παραγωγής animation, προορισμένα για τον κόσμο του φιλμ, της τηλεόρασης, της διαφήμισης και όχι μόνο... Απολαύστε τους!
Φωτογράφος κυρίως πορτραίτου, μόδας και υπεύθυνος φωτογραφίας στα Διεθνή Φεστιβάλ Κινηματογράφου και Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης! Παρόλα αυτά εγώ τον πέτυχα στο στούντιο σε μία φωτογράφιση προϊόντων ελαιόλαδου, η οποία μπορεί να διαρκέσει έως και τρεις ώρες...
Μιας και είμαστε Artcore και αγαπάμε τους ανερχόμενους δημιουργούς, δεν θα μπορούσαμε να λείπουμε από την έκθεση ζωγραφικής του καλλιτέχνη Γιώργου Παπαδόπουλου, η οποία θα φιλοξενείται μέχρι τις 18/5 στο Montgomery bar, στην οδό Ερμού.
....Και κάπως έτσι ξεκίνησαν όλα! H Archshop του Γιάννη Σολωμόζη είναι μια καινοτόμος εταιρία σχεδιασμού και παραγωγής υφασμάτων που σου προσφέρει τη δυνατότητα να «ντύσεις» τον χώρο σου με προϊόντα οικιακής χρήσης που να προβάλλουν στοιχεία του εαυτού σου! «Βιοτεχνία με δυνατότητες εργοστασίου», «Πυροτέχνημα που έσκασε σαν βόμβα» στον χώρο των υφασμάτων οικιακής και επαγγελματικής χρήσης είναι απλά ένα δείγμα από τα σχόλια που προκάλεσε σε αγοραστικό και εμπορικό κοινό.Η Archshop «αποδεικνύει» ότι ακόμα και όταν μεγάλο μέρος της αγοράς βρίσκεται υπό κατάρρευση λόγω της εκάστοτε οικονομικής κρίσης, η ποιότητα, οι πρωτοπόρες ιδέες, η προσιτή και οικονομική προσέγγιση ξεχωρίζουν και επιβιώνουν. Η οικονομική κρίση έφερε το πλήρωμα του... χώρου με τα εικονικά υφάσματα του Γιάννη Σολομώζη και παρακάτω ο ίδιος σου εξηγεί πώς μπορείς να πετύχεις τους στόχους σου με ρεαλιστικές και μετρημένες κινήσεις, καινοτόμες ιδέες και πολλή δουλειά! Ο τολμών νικά!
Σε έναν κόσμο που πλέον τα σύνορά του έχουν «εξαφανιστεί» κυρίως εξαιτίας του διαδικτύου, είναι πλέον δύσκολο να αναγνωριστεί η δουλειά σου, σε όποιον τομέα και αν αυτή βρίσκεται, καθώς έχεις να αντιμετωπίσει έναν συνεχώς εξελισσόμενο ανταγωνισμό. Και όμως μέσα σε αυτά τα πλαίσια, ο Bill Gekas, ένας Ελληνο-Αυστραλός φωτογράφος κατάφερε να ξεχωρίσει χάρη στο μεράκι, το ταλέντο και την αγάπη του για τη φωτογραφία. Αδιαμφισβήτητα σε αυτό συνέβαλε και το κεντρικό πρόσωπο των φωτογραφιών του, η αξιολάτρευτη κόρη του Αθηνά. Σίγουρα θα έχετε ακούσει το όνομά του ή θα έχετε προσηλώσει το βλέμμα σας σε μια από τις φωτογραφίες του προσπαθώντας να ξεχωρίσετε αν πρόκειται όντως για φωτογραφία ή πίνακα ζωγραφικής. Ανάμεσα σε πολυάσχολα ωράρια, διαφορές ώρας και πολλά ελληνοαγγλικά email, το Artcore κατάφερε να ξεκλέψει λίγο από τον πολύτιμο χρόνο του και να γνωρίσει από... κοντά τον άνθρωπο πίσω από τον φωτογραφικό φακό.
Όταν σκεφτόμασταν από ποιον να πάρουμε την πρώτη συνέντευξη για την ενότητας της φωτογραφίας μέσα στα πρώτα δευτερόλεπτα μου ήρθε το όνομα του Στυλιανού Παπαρδέλα. Ταξιδευτής φωτογράφος, ονειροπόλος, ρομαντικός, φιλάνθρωπος... Που όπως μας είπε φεύγει άμεσα «για κεντρική και λατινική Αμερική να γυρίσει μία ταξιδιωτική τηλεοπτική εκπομπή/ ντοκιμαντέρ με άγνωστη επιστροφή».
Ο K. Ζαχόπουλος γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη. Σενάριά του εκδόθηκαν σε εφημερίδες και περιοδικά στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Συμμετείχε στο Popgun, την βραβευμένη με Eisner award ανθολογία ιστοριών κόμικ που εκδόθηκε από την Image. Είναι ο σεναριογράφος του “Mister Universe” που εκδόθηκε στον τέταρτο τόμο του Popgun. Η πρώτη του νουβέλα “Mon Alix” εκδόθηκε από την Cannot Not Design Publications. Αυτές τις ημέρες εργάζεται ως σεναριογράφος της σειράς “Misery City” και του graphic novel “The Fang”.
«Τι αγαπάω πιο πολύ στη μόδα; Την ελευθερία που σου δίνει να είσαι αυτός που εσύ θες να είσαι. Εσύ, και οι εκατό διαφορετικοί εαυτοί σου! Τις ιστορίες που σου λέει, σαν παραμύθι, τα όνειρα που σε αφήνει να ζεις…»