Η Camera obscura είναι μια οπτική συσκευή που προβάλλει μια εικόνα του περιβάλλοντός της σε μια οθόνη. Μια πρωτόγονη φωτογραφική μηχανή θα έλεγε κανείς. Όπως αυτή η μηχανή προβάλει διάφορα αντικείμενα, έτσι και σκοπός αυτής της στήλης είναι η προβολή νέων και αξιόλογων φωτογράφων και η παρουσίαση φωτογραφιών με διαφορετική θεματολογία κάθε φορά. Μην διστάσετε αν θέλετε να προβληθεί και η δική σας δουλειά να στείλετε ένα δείγμα της και γιατί όχι να βγει προς τα έξω!
Παιχνίδι. Η πιο μαγική λέξη στα αυτιά ενός παιδιού, από την αρχαιότητα μέχρι και σήμερα, από την Ιαπωνία μέχρι την Αμερική και από τον παγωμένο σκανδιναβικό βορρά μέχρι την Αφρική και την Αυστραλία.
Υπάρχουν άνθρωποι που όταν κοιτάξουν μια φωτογραφία θυμώνουν. Αλλά θα πρέπει να θυμώσουν με τον εαυτό τους, που δεν έχουν το θάρρος να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα.Δεν υπάρχουν σοκαριστικές φωτογραφίες παρά μόνο θλιβερές εικόνες της πραγματικότητας, που αναπαράγονται μέσω της φωτογραφίας για όσους δεν είναι εκείνη τη στιγμή παρόντες.
Μπορεί να τον θεωρείς très banal, βαρετό και ανούσιο. Μπορεί όμως να τον κρίνεις σπουδαίο, καινοτόμο και πρωτοπόρο. Σε όποια κατηγορία όμως και να ανήκεις δεν μπορείς να αγνοήσεις το γεγονός ότι ο William Eggleston άλλαξε την ιστορία της φωτογραφίας.
«Υπάρχει μια στιγμή όπου το μάτι, το μυαλό και η καρδιά βρίσκονται σε μιαν ευθεία. Κι αυτή είναι η στιγμή που θα μας δώσει μια φωτογραφία που θα μετρήσει για την υπόλοιπη ζωή μας». Τα μαγικά αυτά λόγια φυσικά δεν είναι δικά μου, αλλά του μεγάλου δάσκαλου της φωτογραφίας Henry Cartier Bresson. Ποιος ήταν όμως και τι είναι αυτό που μας μαγεύει στις εικόνες του;
Η φωτογραφία πέρα από μια ιδιαίτερα ελκυστική μορφή τέχνης, αποτελεί παράλληλα και ένα μοναδικό εργαλείο ιστορικής καταγραφής. Μας δίνει τη δυνατότητα να γνωρίσουμε τόπους και ανθρώπους από άλλες εποχές. Στο άρθρο αυτό, μέσα από μια σειρά από original, vintage αισθητικής, φωτογραφίες, ζωντανεύουμε τη δεκαετία του ‘70 στην Αμερική.
Irina Werning. Την ανακάλυψα πριν μερικά χρόνια τυχαία ψάχνοντας για εναλλακτικούς φωτογράφους στο διαδίκτυο. Κατάγεται από το Buenos Aires, και έγινε γνωστή με το πρωτοποριακό project της “Back to the future”.
Πολλοί την έχουν χαρακτηρίσει ως τη «φωτογράφο των φρικιών». Το ίδιο έλεγε και η ίδια για τον εαυτό της. Και αυτό, γιατί για την Diane Arbus το νορμάλ και το ομαλό φάνταζε άσχημο και σουρεαλιστικό. ‘Ισως γιατί για την ίδια η αλήθεια και η ομορφιά του κόσμου κρυβόταν πίσω από κάθε τι που απέκλινε από τις "φυσιολογικές” νόρμες, κάθε τι περίεργο, ασυνήθιστο και περιθωριακό, το οποίο μπορεί να σόκαρε το ανθρώπινο μάτι και να “ξεβόλευε” την καθεστηκυία τάξη.
Ο σκύλος του στρατοπέδου, το τσιγάρο στο διάλλειμα από τις ασκήσεις, η παρέα, τα ερημικά τοπία και τα σιδερένια κτίρια που θυμίζουν φυλακές, οι σκοπιές και οι λασπωμένοι δρόμοι. Ένα διαφορετικό φωτογραφικό project από τον Γιώργο Καμηλάκη.