Μια εντύπωση και μια ιστορία από το ιστολόγιο του φωτογράφου Σωτήρη Κουσουλού

Στο πρότζεκτ “Red Harvest”, εμπνευσμένο από το βιβλίο του Αμερικανού συγγραφέα Dashiell Hammett, η Marguerite Bornhauser παίζει με τα έντονα χρώματα, τα close-ups, τις άγριες σκιές και τις εκκεντρικές συνθέσεις –ένα παιχνίδι ανάμεσα στο πραγματικό και το φανταστικό– το οποίο και αποτύπωσε με την κάμερά της.

Φωτογράφος, σκηνοθέτης, ζωγράφος, εικονογράφος, σχεδιαστής σκηνών και κοστουμιών· αυτός ήταν ο Steven Arnold (1943-1994), Αμερικανός καλλιτέχνης και προστατευόμενος του Salvador Dali.

Ο Robert Herman ήταν φωτογράφος δρόμου. Ξεκίνησε να φωτογραφίζει το 1970, αποθανατίζοντας τους δρόμους της Νέας Υόρκης. Με εξοπλισμό έναν 50άρι φακό και το πάθος του για το χρώμα και το φως, φωτογράφιζε τη ζωή της πόλης όσο πιο αυθεντικά μπορούσε.

Ο Benjamin Von Wong είναι ιδιαίτερα γνωστός για τις επικές φωτογραφίες του που καταγράφουν τις ατρόμητες περιπέτειές του. Το υπερρεαλιστικό καλλιτεχνικό του στυλ αιχμαλωτίζει την καρδιά και το μυαλό των θεατών, μια μίξη ειδικών εφέ και καινοτόμων ιδεών που είναι προορισμένες να γίνουν viral και να προκαλέσουν συζητήσεις.

Στη σειρά Perspective, η Suzanne Saroff δημιουργεί κατακερματισμένες και ασύμμετρες εικόνες φαγώσιμων, όπως αυτά φαίνονται μέσα από δοχεία γεμισμένα με νερό και γυάλινα αντικείμενα.

Ο φωτογράφος Denis Cherim έχει ταλέντο στη δημιουργική σύνθεση. Το έργο του ″Coincidence Project″ είναι γεμάτο εικόνες έξυπνα καδραρισμένες, με ενδιαφέρουσες σχέσεις μεταξύ φωτός, σκιάς και γραμμών. 

Ο Βρετανός Nicky Hamilton είναι φωτογράφος και πρώην καλλιτεχνικός διευθυντής στη διαφημιστική εταιρία M and C Saatchi. Η τεχνική του είναι άκρως κινηματογραφική, καθώς ο ίδιος σχεδιάζει και χτίζει μόνος του λεπτομερή σκηνικά για να δημιουργήσει εικόνες εξαιρετικής λεπτομέρειας και αφήγησης. Η δουλειά του εξερευνά τη συναισθηματική κατάσταση των χαρακτήρων του παίζοντας με συμβολισμούς, προκειμένου να δημιουργήσει μια υποβλητική ατμόσφαιρα. 

Παρατηρώντας το πρόγραμμα και τα τοπία της φύσης, η Loreal Prystaj τοποθετεί τον εαυτό της στο περιβάλλον, καθώς η φύση... αντικρύζει τον εαυτό της στον καθρέφτη. 

Είναι όπως στα όνειρα αυτά, όπου όλα φαίνονται νορμάλ, αλλά νιώθεις ότι κάτι δεν πάει καθόλου καλά. Η Weronika Gęsicka διαλέγει κακόγουστες αμερικανικές φωτογραφίες αρχείου και τις μεταμορφώνει σε εφιαλτικές, αληθοφανείς εικόνες. 

Το έργο ″Terra Incognita″ του Bruno Hadjih παρουσιάζει την έρημο με τον τρόπο που την βλέπει ο ίδιος, μακριά από τις προκαταλήψεις και τα στερεότυπα που έχουν διαμορφώσει την εικόνα της με τον καιρό. 

Ο Arno Rafael Minkkinen επί τέσσερις δεκαετίες φωτογραφίζει το γυμνό του σώμα με τέτοιο τρόπο, ώστε να αναδεικνύει την ομορφιά του φυσικού τοπίου όπου βρίσκεται, και με τις στάσεις του σώματος παίζει με το φυσικό περιβάλλον, δημιουργώντας εξωπραγματικές εικόνες. Αν και πρόκειται για αυτοπορτραίτα, ο πραγματικός πρωταγωνιστής των εικόνων του Minkkinen είναι το τοπίο. 

Ο Βασίλης Ταγκούλης κάνει διπλή καριέρα, ως καθηγητής πανεπιστημίου και ως φωτογράφος. Εργάζεται ως επίκουρος καθηγητής φυσικής στο Πανεπιστήμιο Πατρών και ταυτόχρονα ακολουθεί με επιτυχία το πάθος του για τη φωτογραφία, που του έχει χαρίσει πολλά βραβεία και διεθνή αναγνώριση (Black and White Spider Awards, International Photography Awards, Sony World Photography Awards, PX3-Prix de la Photographie Paris, Loupe Awards). 

Η Annie Leibovitz γεννήθηκε σαν σήμερα (2 Οκτωβρίου) το 1949, στο Waterbury του Connecticut. Με μία καριέρα αξιοζήλευτη, είναι μια από τις πιο αναγνωρισμένες γυναίκες φωτογράφους, ενώ συγκαταλέγεται στους καλύτερους φωτογραφους πορτραίτων της Αμερικής, αποθανατίζοντας αμέτρητες προσωπικότητες. Με την ιδιαίτερη αισθητική της, έβαλε την προσωπική της σφραγίδα στα περιοδικά Rolling Stone και Vanity Fair.

Μέσα Σεπτεμβρίου, και οι περισσότεροι έχουν ολοκληρώσει τις καλοκαιρινές τους διακοπές. Το project του φωτογράφου Λευτέρη Παπαδάκη, μέσω του οnline photobook του “Tourists on boat”, έρχεται την κατάλληλη στιγμή για να μας θυμίσει και πάλι το καλοκαίρι που έφυγε.

Ο Man Ray θεωρείται ο γνωστότερος εκπρόσωπος της avant-garde φωτογραφίας της δεκαετίας του ’30 και πρωτοπόρος της φωτογραφίας σουρεαλισμού. Το έργο του είναι ιδιαίτερα πολύπτυχο: ζωγράφος, δημιουργός αντικειμένων καθώς και φωτογραφιών, σκηνοθέτης ταινιών. Ο ίδιος θεωρούσε τον εαυτό του κυρίως ζωγράφο, όμως ήταν περισσότερο γνωστός για τα έργα του στη φωτογραφία — τόσο στα πορτραίτα όσο και στη μόδα.

O Seydou Keïta (1921-2001) θεωρείται ένας από τους μεγαλύτερους φωτογράφους του δεύτερου μισού του 20ού αιώνα. Τα πορταίτα του αποτελούν σημείο αναφοράς, λόγω της σύγχρονης ματιάς και της ευρηματικότητάς του, καθώς και του τρόπου που χειριζόταν το κάδρο και το φως για να αναδείξει το εκάστοτε θέμα του.

Μία ειλικρινής καταγραφή των ανθρώπων και της πόλης, μια εξερεύνηση της άγνωστης πλευράς τους, μια επιθυμία των δημιουργών να έρθουν πρόσωπο με πρόσωπο με την ίδια την ψυχή τους.

Ο Rodney Smith είναι ένας σεμνός άντρας με εκλεκτικές ευαισθησίες. Μπορεί να φοράει μια χαλαρά δεμένη γραβάτα μέσα από το πουκάμισό του χωρίς να δείχνει ξιπασμένος. Αυτοανακηρύσσεται ως χαμηλόφωνα αισιόδοξος. Θεωρεί πως ο μοντερνισμός πήρε λάθος στροφή, τη λάθος στιγμή.

Ο αυτοδίδακτος Γάλλος φωτογράφος Patrick Willocq ήταν πάντα παθιασμένος με τις νέες ανακαλύψεις, τα ταξίδια και τη μελέτη της κουλτούρας των διαφόρων φυλών της Αφρικής και του Ειρηνικού ωκεανού. Έζησε για επτά χρόνια στο Κονγκό και αφού γνώρισε τα ήθη και τα έθιμα του λαού αποφάσισε να τα αναδείξει μέσω της δουλειάς του.

Ο Tim Walker θεωρείται ένας σύγχρονος θρύλος της φωτογραφίας. Παρόλο που φωτογραφίζει συστηματικά για περιοδικά μόδας, όπως η Vogue, το W Magazine και το LOVE Magazine, οι εικόνες του αντιμετωπίζονται περισσότερο ως έργα τέχνης, παρά ως φωτογραφίες μόδας.

Η Anka Zhuravleva είναι μια από τις πιο ταλαντούχες φωτογράφους της γενιάς της, αφού οι φωτογραφίες της μοιάζουν με πίνακες ζωγραφικής. Μιλήσαμε μαζί της για να μοιραστεί με τους αναγνώστες του Artcore τα μυστικά της τέχνης της.

Ο Peter Kemp είναι ένας Ολλανδός αυτοδίδακτος φωτογράφος, ο οποίος μυήθηκε στην τέχνη, αρχικά μέσω της ζωγραφικής. Η πόλη Delft στην οποία ζει, το ίδιο μέρος όπου ο Johannes Vermeer δημιούργησε τους αριστουργηματικούς του πίνακες, είναι η κύρια πηγή έμπνευσής του.

Βράδυ, χιονισμένες πλαγιές, έγχρωμα φώτα, στολές και πέδιλα του σκι εξοπλισμένα με λεντάκια και όλα είναι έτοιμα για μια φωτογράφηση που δεν έχει ξαναγίνει.

H Kindra Nikole, καλλιτέχνης από το Seattle, χρησιμοποιεί μεικτές τεχνικές και στη δουλειά της αναζητάει πάντα φυσικά σκηνικά, τα οποία χρησιμοποιεί για να δημιουργήσει σουρεαλιστικές, απόκοσμες εικόνες. 

10 ίδια διαμερίσματα, 10 διαφορετικές ζωές

Διαλέξαμε τις 10 καλύτερες φωτογραφίες της ημέρας -χωρίς σειρά προτίμησης- για το 2015 και ιδού η λίστα μας.

Photoshop… Πόσο παρεξηγημένο πρόγραμμα τα τελευταία χρόνια. Είναι αλήθεια πως έχει χρησιμοποιηθεί για να καλλωπίσει πορτραίτα κι έχει γίνει συνώνυμο με σκοτεινά και ύπουλα τρικ που θέλουν να ξεγελάσουν το μάτι. Όταν όμως εγώ σκέφτομαι το photoshop, μόνο ένα πράγμα μου έρχεται στο μυαλό. Η δύναμη που παρέχει στους φωτογράφους και τους εικονογράφους να συνδυάζουν επιλεγμένα τμήματα πολλών εικόνων και να δημιουργούν μυθιστορηματικά σκηνικά. Η σύνθεση άλλες φορές είναι ένα απλό κολάζ και κάποιες άλλες συμπληρώνεται από εντυπωσιακά εφέ, επιχρωματισμούς και matte painting. Το τελικό αποτέλεσμα είναι εκθαμβωτικό και μόνο θαυμασμό για τις ικανότητες του εκάστοτε καλλιτέχνη μπορεί να προκαλέσει. Χωρίς συγκεκριμένη σειρά, απολαύστε δέκα δημιουργίες από τους πιο αγαπημένους photomanipulators.

O Joel Robison είναι ένας από τους πιο δημοφιλείς σύγχρονους φωτογράφους. Αποτελεί μια ιδιαίτερη περίπτωση, καθώς το στυλ του χαρακτηρίζεται σχεδόν ως σουρεαλιστικό, μια συνάντηση μεταξύ του πραγματικού και του φανταστικού. Οι φωτογραφίες του αποτελούν ένα όχημα για να εκφραστεί, αλλά και το βήμα για να μιλήσει σχετικά με ευαίσθητα κοινωνικά θέματα που τον απασχολούν. Η φαντασία του είναι αστείρευτη και παρόλο που το πορτφόλιό του μετράει εκατοντάδες φωτογραφίες, η κάθε εικόνα του καταφέρνει να ξεπερνάει σε ευρηματικότητα την προηγουμένη.

O Bruce Gilden είναι ένας από τους σημαντικότερους street photographers και μέλος του πρακτορείου Magnum. Ευρύτερα γνωστός για τις κοντινές του λήψεις με τη βοήθεια ενός φλας και τις μοναδικές του εικόνες από τους ανθρώπους της Νέας Υόρκης, της Ιαπωνική Yakuza και πλήθους περιθωριακών ατόμων. Όπως λέει ο ίδιος, το κίνητρο για να ασχοληθεί με τη φωτογραφία ήταν η ταινία του 1968 “Blow Up” του Michelangelo Antonioni.

Η Brooke Shaden είναι μια φωτογράφος που προσπαθεί συνεχώς να ανασύρει την ομορφιά που κρύβεται στα σκοτάδια. Τα έργα της είναι σκοτεινά, ονειρικά και προκαλούν την προσοχή του θεατή. Στο σύμπαν το οποίο δημιουργεί, όλα είναι πιθανά και ακόμα και το πιο απλό πράγμα έχει τη δυνατότητα να μεταμορφωθεί σε κάτι μεγαλειώδες.

Αληθινές ιστορίες «άγριων» παιδιών, μέσα από τον φακό της Julia Fullerton-Batten. «Άγριο» παιδί θεωρείται εκείνο που ζει αποκομμένο από κάθε ανθρώπινη επαφή, συχνά από πολύ μικρή ηλικία. Έτσι το παιδί μεγαλώνει με ελάχιστη ή καθόλου εμπειρία ανθρώπινης φροντίδας, συμπεριφοράς ή γλώσσας. Καταγεγραμμένες ιστορίες άγριων παιδιών υπάρχουν σε όλα τα μήκη και πλάτη του κόσμου. Σε λίγες μόνο περιπτώσεις κατάφερε το παιδί να ανακτήσει ή να αναπτύξει την ικανότητα της ομιλίας ή να προσαρμοστεί στην κοινωνία. Πολλές φορές τα παιδιά αυτά έγιναν αντικείμενα έντονης επιστημονικής έρευνας προκειμένου να εξερευνηθούν η προέλευση του λόγου και της γλώσσας.

Το μόνο αναμφισβήτητο γεγονός σε ολόκληρη την καριέρα του Oliviero Toscani είναι πως με κάθε κλικ της φωτογραφικής του μηχανής προκαλούσε πλήθος αντιδράσεων. Βία, ρατσισμός, ενδοοικογενειακή βία, θρησκεία και ομοφυλοφιλία είναι μερικά από τα ζητήματα που έχουν απασχολήσει ανα καιρούς τον Ιταλό φωτογράφο που έγινε παγκοσμίως γνωστός κατά τη θητέια του στην ιταλική εταιρεία ρούχων Benetton. 

481 επαγγελματίες και ερασιτέχνες φωτογράφοι, 2.604 φωτογραφίες. 101 από αυτές αποτελούν τις νικητήριες φωτογραφίες του παγκόσμιου διαγωνισμού φωτογραφίας τοπίου του 2015. Όλες μοναδικές, όλες απόδειξη για το πώς η φωτογραφία τοπίου παραμένει ένα θέμα που πάντα μπορεί να δώσει κάτι διαφορετικό.

Τα γλυπτά από φως, που δημιουργεί ο Βραζιλιάνος φωτογράφος Vitor Shietti, είναι δημιουργίες της στιγμής, αόρατες από το ανθρώπινο μάτι. Τοποθετημένα είτε στη φύση είτε στο αστικό τοπίο δημιουργούν την αίσθηση μιας βροχής από φως και σε προκαλούν να τα κοιτάξεις. 

Ο Christian Stemper επισκέφτηκε για πρώτη φορά την Πάρο το 2010 κι εντυπωσιασμένος από τα περίτεχνα καΐκια του νησιού και τους λιγοστούς εναπομείναντες ψαράδες, αποφάσισε να τα καταγράψει με την κάμερά του. Κατά τη διάρκεια αυτής της φωτογράφισης έμαθε πως τα καΐκια παίρνουν το συχνά γυναικείο όνομά τους προς τιμήν της αγαπημένης γυναίκας των ψαράδων, της μητέρας τους ή της κόρης τους. 

Οι φωτογραφίες που μόλις έχουν αρχίσει να φτάνουν στη NASA μετά την επιτυχημένη αποστολή του διαστημόπλοιου New Horizons έχουν αφήσει την επιστημονική κοινότητα κατάπληκτη. 

Οι φωτογραφήσεις κάτω από το επίπεδο του νερού αποτελούν μια αρκετή συνηθισμένη πρακτική στις μέρες μας, ειδικά στον χώρο της μόδας. Το νερό και ο φωτισμός μέσα σε αυτό δίνουν εντυπωσιακές φωτογραφίες που θα ήταν σχεδόν αδύνατον να πραγματοποιηθούν υπό κανονικές συνθήκες. Πότε και από ποιόν ξεκίνησε όμως όλο αυτό;

Θυμάστε στο σχολείο, τέτοια εποχή περίπου, που μας ζητούσαν οι δάσκαλοί μας να γράψουμε έκθεση με τίτλο «Πώς τα πέρασα στις διακοπές μου»; Ο Alfred Eisenstaedt ανέλαβε να απεικονίσει με τις φωτογραφίες του το περιεχόμενο μιας τέτοιας έκθεσης, που αφορούσε το καλοκαίρι δύο αγοριών από τη Λουιζιάνα, το μακρινό 1947.

Ψαρά

Αντίπαξοι

Μεγανήσι

Ιθάκη

Σκύρος

Κέα

Νίσυρος

Τήλος

Καστελόριζο

Κίμωλος

Κάρπαθος

Κύθνος

Κάσος

Σύμη

Η τέχνης της φωτογραφίας μπορεί να καταφέρει πολλά πράγματα, ακόμα και να μας μεταφέρει ανάμεσα σε δύο παράλληλα σύμπαντα.

Υπάρχουν πολλά στοιχεία που κάνουν τα πορτραίτα του Alessio Albi μοναδικά. Η αριστοτεχνική χρήση του φωτός, οι ιδιαίτεροι χρωματικοί τόνοι και η αλληλεπίδραση που υπάρχει τις περισσότερες φορές ανάμεσα στα μοντέλα του και τα στοιχεία της φύσης είναι μόνο κάποια από αυτά.

Η στέγη της Ευρώπης θεωρείται το Λευκό Βουνό ή, όπως είναι πιο γνωστό, το Mont Blanc. Αυτή τη μεγαλοπρέπεια επιχείρησε να αποτυπώσει με ειδικό εξοπλισμό μια ομάδα παθιασμένων κι ονειροπόλων φωτογράφων. Μετά από μια αποστολή δύο εβδομάδων σε υψόμετρο 3500 μέτρων, στους -10°C και πεζοπορία μίας ώρας στον παγετώνα, η ομάδα συγκέντρωσε 70.000 φωτογραφίες υψηλής ανάλυσης συνολικού όγκου 46 terabytes. 

Ο David Leventi, μόνιμα εγκατεστημένος στις Η.Π.Α., αποφάσισε να ταξιδέψει στη χώρα του προπάππου του, παρακινούμενος από μαρτυρίες του πατέρα του και της γιαγιάς του για τη ζωή στη Ρουμανία του Τσαουσέσκου. Το χωριό του έμοιαζε σα να έχει παγώσει στο χρόνο. Το μόνο που του θύμιζε, σε ποιον αιώνα ζούσε, ήταν ένα αλουμινένιο ποτήρι με τα αρχικά γνωστού αμερικανικού αναψυκτικού. Επισκέφτηκε φυσικά και τις φυλακές Sighet, εκεί όπου άφησε την τελευταία του πνοή ο προπάππους του. Εκεί έμαθε πως υπήρξε γερουσιαστής κι εκδότης εφημερίδας. Μπόρεσε να δει το κελί του, με τη φωτογραφία του ακόμα κρεμασμένη στον τοίχο - η ίδια φωτογραφία βρίσκεται πάνω από το κρεβάτι της γιαγιάς του.

Ο Βρετανός μηχανικός αεροσκαφών Mervyn Joseph Pius O'Gorman ήταν από τους πρωτοπόρους της έγχρωμης φωτογραφίας. Το 1913 φωτογράφισε την κόρη του και στη συνέχεια χρησιμοποίησε την τεχνική Autochrome προκειμένου να εμφανίσει τις φωτογραφίες του. Η παραπάνω τεχνική χρωματισμού είχε πατενταριστεί από το 1903 και ήταν η πρώτη τετραχρωμική παλέτα που χρησιμοποιήθηκε ποτέ.

Ο Réhahn Croquevielle ψάχνει αυτό το κάτι παραπάνω από την απλή σύσπαση των μυών του προσώπου που υποδηλώνουν το χαμόγελο. Εστιάζει στις λεπτομέρειες που του δίνουν σημασία ― στις ρυτίδες γύρω από τα μάτια που πέρα από την φτώχεια ή την ηλικία είναι οι εικόνες που αποκαλύπτουν πώς το πέρασμα της ζωής άφησε τα σημάδια του στο σώμα.

Αστέρια που λαμπυρίζουν, ματιές στον γαλαξία και το βόρειο σέλας σε όλο του το μεγαλείο είναι τα θέματα που απεικονίζονται με εντυπωσιακή ευκρίνεια στις εικόνες του Mikko Lagerstedt.

Οι φωτογραφίες της Gail Albert Halaban προσφέρουν μια σπάνια ματιά στους προσωπικούς χώρους των κατοίκων του Παρισιού. Η τέχνη της εξερευνά την ένταση ανάμεσα στον δημόσιο βίο και την προσωπική ζώη, ανάμεσα σε όσα δείχνουμε και σε όσα κρύβουμε. Παίρνοντας την άδεια από τους γείτονες της απέναντι πολυκατοικίας, τους φωτογράφισε προκαλώντας μας να παραδεχτούμε πως όλοι στο βάθος, ρίχνουμε μια κλεφτή ματιά και ίσως όχι μόνο, στους γείτονές μας.

Το Collection Appareils μπορεί να υπερηφανεύεται πως διαθέτει τον πιο ενημερωμένο κατάλογο από όσες φωτογραφικές μηχανές έχουν κυκλοφορήσει παγκοσμίως.

Για την Mihaela Noroc, ομορφιά σημαίνει διαφορετικότητα. Για τον λόγο αυτό ταξιδεύει σε όλη τη γη προκειμένου να φωτογραφίσει φυσικά, ειλικρινή, αυθεντικά πρόσωπα, χωρίς αυτά να ανήκουν απαραίτητα στον χώρο του μόντελινγκ ή να έχουν αψεγάδιαστο δέρμα. Κατά τη γνώμη της, ομορφιά σημαίνει η δυνατότητα να διατηρηθούν ζωντανές οι ρίζες και η κουλτούρα κάθε γυναίκας, κάθε ηλικίας από οποιοδήποτε μέρος του κόσμου.

Η φωτογραφία δρόμου παραμένει διαχρονικά ένα από τα αγαπημένα θέματα των φωτογράφων παγκοσμίως. Όταν μερικοί από αυτούς συνεργάζονται για τη δημιουργία ενός project, τότε το αποτέλεσμα μπορεί να είναι αρκετά ενδιαφέρον. 

Απολαύστε 12 από τις ομορφότερες φωτογραφίες με πρωταγωνιστές τα άνθη κερασιάς που συγκέντρωσε το onebigphoto.

Η Κορεάτισσα Lee JeeYoung δημιουργεί εξαιρετικά λεπτομερείς σκηνές, που απαιτούν απίστευτα μεγάλη υπομονή και απολύτως καμία ψηφιακή επεξεργασία. Η καλλιτέχνιδα δουλεύει στο στούντιό της για εβδομάδες ή και μήνες προκειμένου να δώσει ζωή σε κόσμους που αψηφούν κάθε λογική.

Μεγάλη Εβδομάδα στην Ανδαλουσία

Grabarca, το βουνό με τους 6000 σταυρούς

Το 500px συγκέντρωσε 30 από τις πιο πρόσφατες φωτογραφίες με θέμα το Πάσχα.

Το blog του CreativeLive συγκέντρωσε μερικές από τις πιο τρομακτικές φωτογραφίες κι ευχετήριες κάρτες για το Πάσχα.

Penguin, η κίσσα

Οι κρυστάλλινες σπηλιές στην Ισλανδία

30 εκπληκτικές φωτογραφίες από τον 12ο ετήσιο διαγωνισμό του Smithsonian

Το Rococo είναι μια σειρά που αντλεί την έμπνευσή της από τη ζωή, τη μόδα, τους κήπους και τα μοτίβα της υψηλής κοινωνίας του 18ου αιώνα. Ακολουθώντας την αισθητική της περιόδου, είναι μια αισθησιακή, παιχνιδιάρικη και φανταχτερή σειρά.

Τα αδύνατα... που έγιναν δυνατά

Μαγευτικά χειμερινά καταφύγια

Αφορμή για το παρόν άρθρο, στάθηκε το εκπληκτικό ντοκιμαντέρ των John Maloof και Charlie Siskel με τίτλο “Finding Vivian Maier”, στο οποίο περιγράφεται η μετά θάνατον ανακάλυψη 100.000 φωτογραφιών μιας νταντάς, της Vivian Maier, οι οποίες την κατατάσσουν ανάμεσα στις σημαντικότερες φωτογράφους δρόμου.

Φωτογραφίες της Σιγκαπούρης πριν γίνει η σημαντική οικονομική δύναμη του σήμερα!

Πρωτότυπες αντιδράσεις ζώων σε χειμωνιάτικο φόντο…

Οι φωτογραφίες είναι πλέον αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινότητάς μας και πολύτιμο τεκμήριο των ευτυχισμένων και μοναδικών στιγμών μας. Η φωτογραφία γάμου ειδικά, είναι μια μεγάλη και αρκετά επικερδής επιχείρηση στην οποία μπορείς να συναντήσεις από τους χειρότερους μέχρι και τους καλύτερους φωτογράφους. Εδώ θα συναντήσουμε μερικούς από τους καλύτερους.

Στις εικόνες του, ο Ιρανός Hossein Zare, πλάθει έναν κόσμο βγαλμένο από κάποιο όνειρο. Μέσα σε αυτόν, μια ανθρώπινη φιγούρα, μόνη, βρίσκεται σε μια αναζήτηση που δε φαίνεται να έχει τέλος.

Τίγρεις που περιφέρονται στον δρόμο, εξωγήινοι σε διακοπές, γκάνγκστερ και άνθρωποι με κεφάλια περιστεριών, σε μια μοναδική συλλογή παράξενων φωτογραφιών από το Street View της Google maps.

Ίσως κάπου να είσαι εντελώς διαφορετικός, ίσως κάπου να μην είσαι ο εαυτός σου, αλλά ένας διαφορετικός εαυτός.

Τo Χονγκ Κονγκ είναι μια αγαπημένη πόλη για τους οπαδούς της φωτογραφίας δρόμου. Η φωτογράφος Sarah Choi περιπλανιέται στην πόλη και μας προσφέρει εικόνες μια μεγαλούπολης που διαρκώς αλλάζει.

Κατάδικοι των ρωσικών και ουκρανικών φυλακών σε μια μοναδική σειρά πορτραίτων από τον Michal Chelbin.

Πρόσφατα ανακοινώθηκαν οι νικητές στις πέντε κατηγορίες των βραβείων φωτογραφίας LensCulture Visual Story Telling Awards 2014. Ανάμεσά τους, στην κατηγορία ντοκιμαντέρ, βρίσκεται η σειρά φωτογραφιών της Αμερικανίδας Gienna Gordon με τίτλο “Abducted Nigerian School Girls”.

O Marc Llach φωτογραφίζει στο ελάχιστο…

Βυθισμένες σε έναν ονειρικό, λαμπερό κόσμο, οι εικόνες της Miss Aniela μας προσφέρουν σουρεαλιστικές εκπλήξεις: άγρια ζώα καταλαμβάνουν κάστρα, κορδέλες μεταμορφώνονται σε πουλιά και κομψά φορέματα αιμορραγούν στον ωκεανό. 

O Reiner Riedler φωτογραφίζει ανθρώπους σε μέρη που δεν πήγαν ποτέ.

Μετά από σκληρή εκπαίδευση ετών προκειμένου να ακολουθήσει καριέρα μπαλαρίνας, η Kylli Sparre αποφάσισε να κρεμάσει τις πουέντ και να στραφεί στη φωτογραφία. Λίγα χρόνια μετά, φαίνεται ότι πήρε τη σωστή απόφαση.

Κάθε ανθρώπινη κατασκευή έχει να διηγηθεί πολλές ιστορίες, χαρούμενες και λυπητερές. Κι αυτό, γιατί όλοι όσοι συνδέθηκαν με αυτές, κατάφεραν να τις διαποτίσουν με αναμνήσεις και συναισθήματα, που έμειναν ξεχασμένα να θυμίζουν κάτι από τη ζωή των χρηστών τους. Παλιές κατοικίες, βιοτεχνίες, νοσοκομεία, ορφανοτροφεία, χώροι ψυχαγωγίας και μεταφορικά μέσα, έδωσαν όλα όσα είχαν να δώσουν και αφού ολοκλήρωσαν τον κύκλο τους, εγκαταλείφθηκαν για να ξεκινήσουν ένα διαφορετικό ταξίδι. Αυτό της φθοράς του χρόνου, που μαρτυράει άλλες φορές την αίγλη του παρελθόντος και άλλοτε τον πόνο, την ευτυχία, την αγωνία και την προσμονή. 

Χαίρομαι ιδιαίτερα, όταν στις περιηγήσεις μου στο χάος του διαδικτύου ανακαλύπτω εξαιρετικούς καλλιτέχνες και φωτογράφους από όλον τον κόσμο. Ένας από αυτούς που με εντυπωσίασαν ιδιαίτερα τις τελευταίες μέρες είναι ο βρετανός φωτογράφος David Solomons.

Ο Γερμανός αρχιτέκτονας Mies van der Rohe, είχε πει το περίφημο “Less is more” και δημιούργησε τη δική του σχολή. Το νόημα αυτής της φράσης τηρεί ευλαβικά ο Akos Major, Πολωνός αυτοδίδακτος φωτογράφος, ο οποίος με το έργο του καταφέρνει να αποδώσει με τις πιο λιτές εικόνες αυτό που ο μεγάλος αρχιτέκτονας μας έδειξε με τα κτήριά του.

Εικόνες μια άλλης εποχής, τραβηγμένες σε ένα από τα ομορφότερα νησιά της Ελλάδος, «έρχονται» στο σήμερα μέσα από τον φακό του Χρυσόστομου Γαλαθρή.

Ριψοκίνδυνοι φωτογράφοι εξερευνούν κτίρια και άλλα μέρη, τα οποία για το ευρύ κοινό είναι απροσπέλαστα. Εγκαταλελειμμένα λούνα παρκ, εργοστάσια, αχρησιμοποίητα δημόσια κτίρια, ακόμα και επαύλεις που οι ιδιοκτήτες τους άφησαν για άγνωστους λόγους, παραδίδονται άνευ όρων στο φακό των εξερευνητών τους και μας παρουσιάζονται με όλη τη μαγεία και την ομορφιά τους.

Ο Κωνσταντίνος Μάνος, Ελληνοαμερικανός από την Κολούμπια της Νότιας Καρολίνα και ένας από τους διασημότερους φωτογράφους του πρακτορείου Mangum Photos, παρουσιάζει μέσα από τη σειρά του, A Greek portfolio, μία Ελλάδα που χάθηκε αλλά πάντα θα νοσταλγούμε.

Το State of Mind είναι μια φωτογραφική σειρά και μια φωτογραφική έκδοση εντυπωσιακών εικόνων γύρω από μυστηριώδεις αγνώστους και τόπους!

H Αθηνά Παπαγιάννη είναι η φωτογράφος που ήρθε πρώτη στον πρώτο φωτογραφικό διαγωνισμό του Artcore «Just Street» με μια φωτογραφία που μαγνήτισε τόσο εμάς όσο και τους αναγνώστες του Artcore.

Η Αλίκη, τα χαμένα παιδιά της Χώρας του Ποτέ, η Sailor Mars, γοργόνες και άλλα μυστηριώδη πλάσματα βυθίζονται κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας για να ανακαλύψουν τη μαγεία που κρύβεται στο βυθό.

Ένα πρωτότυπο φωτογραφικό project από το μακρινό 1996 και τον Σουηδό φωτογράφο Ulf Lundin.