Δυστυχώς, δεν πρόκειται για την απλή παρουσίαση ενός βιβλίου που με άγγιξε, γιατί θα ήταν πιο εύκολο για μένα να περιγράψω τα συναισθήματα που ένιωσα, όταν το διάβασα, τα οποία εντείνονται καθημερινά, λόγω του θέματος που θίγει. «Δυστυχώς», γιατί το μυθιστόρημα «Οι γυναίκες στην παραλία» της Tove Alsterdal (Εκδόσεις Μεταίχμιο) πραγματεύεται παρόμοιες ιστορίες αδιανόητης φρίκης με αυτές που βλέπουμε να ανεβαίνουν καθημερινά πλέον στους τίτλους ειδήσεων, αναφερόμενες στους «παράνομους» μετανάστες. Οι οποίοι στην απέλπιδα προσπάθειά τους να γλυτώσουν από τη φρίκη της πατρίδας τους, βρίσκονται αντιμέτωποι με τη φρίκη της «πολιτισμένης» Ευρώπης. Το «δυστύχημα», αν μου επιτρέπεται να το αποκαλέσω έτσι, είναι η αβάσταχτη αλήθεια που αποκαλύπτει το βιβλίο αυτό, που, αν και μυθοπλαστικό, βασίζεται σε ενδελεχή έρευνα της συγγραφέα πάνω στο θέμα και αναφέρεται σε πραγματικά γεγονότα συσχετισμένα με την τωρινή εφιαλτική πραγματικότητα που ο εγκέφαλός μου αρνείται να χωνέψει.
Λόγος + Τέχνη
Ο Χουάν Ρούλφο γεννήθηκε το 1917 στην επαρχία Χαλίσκο του Μεξικό και μέχρι να φτάσει στην ηλικία των δέκα ετών, είχε προλάβει να ορφανέψει και από τους δύο του γονείς. Το 1953, εκδίδεται η συλλογή διηγημάτων του «Ο κάμπος στις φλόγες», η οποία γίνεται δεκτή με μεγάλο ενθουσιασμό και δύο χρόνια αργότερα, έρχεται η απόλυτη αναγνώριση με την έκδοση του «Πέδρο Πάραμο». Σε αυτό περίπου το σημείο, θα αναρωτιέστε μάλλον, αν η συνέχεια υπήρξε αναλόγως λαμπρή ή αν εν τέλει ο Ρούλφο δεν ανταποκρίθηκε στις προσδοκίες που γέννησε η ξαφνική αυτή επιτυχία. Η απάντηση είναι πως τίποτα από αυτά τα δύο δεν συνέβη.
Στο σημερινό Comixολόγιο θα ασχοληθούμε με έναν από τους πλέον αμφιλεγόμενους χαρακτήρες της Marvel.
Είναι το δεύτερο βιβλίο του Γερμανού συγγραφέα που διαβάζω φέτος και ομολογώ πως η γραφή του με κέρδισε το ίδιο, όπως και στον «Γυρισμό». Ο τίτλος κατ' εμέ είναι λίγο άνισος ως προς το περιεχόμενο και θεωρώ πως το αδικεί. Δεν ξέρω πως ακριβώς μεταφράζεται από τα γερμανικά η λέξη Liebesfluchten (όπως είναι ο τίτλος του βιβλίου), νομίζω όμως ότι το «Ερωτικές Αποδράσεις» παραπέμπει αλλού. Τέλος πάντων…
Στη συλλογή διηγημάτων «Χωρίς απόδειξη», που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Κριτική, ο συγγραφέας εξοικειώνει τον αναγνώστη με την επιστήμη των μαθηματικών, συνορεύοντας αρμονικά με το καλό χιούμορ και τον σαρκασμό, ο οποίος ενίοτε στρέφεται προς τον ίδιο τον εαυτό. Δώδεκα ιστορίες που κυλάνε δροσιστικά όπως το νερό. Τόσο όσο.
Κάπου εδώ αξίζει να γίνει μια παρένθεση για έναν υπερήρωα που κατά τη γνώμη μου αποτελεί ένα μεγάλο παράδοξο.
Ο Γιάννης Παπαγιάννης, συγγραφέας του μυθιστορήματος «Το διπλό πρόσωπο του νου», που κυκλοφορεί στις εκδόσεις Κριτική, μιλάει για τον συγγραφέα ως γέννημα και θρέμμα της πραγματικότητας που όλοι βιώνουμε.
Οι συντάκτες του Artcore Magazine μαζεύτηκαν από όλη την χώρα (τρόπος του λέγειν) και σας παρουσιάζουν τη λίστα με τα βιβλία που δεν θα χορταίνετε να διαβάζετε αυτό το καλοκαίρι! Και όχι μόνο…
Το βιβλίο του Μπέρνχαρντ Σλινκ «Ο γυρισμός» είναι ένα απίστευτα δυνατό μυθιστόρημα. Πρόκειται για ένα πολυεπίπεδο βιβλίο που σε αρκετά σημεία θα διαβάσεις ξανά και ξανά παραγράφους για να μπορέσεις να σταθείς επάξια στις επάλξεις του. Είναι ένα βιβλίο για την Ιστορία, για τους Οικογενειακούς Δεσμούς, για το Καλό και το Κακό, την Παγκοσμιοποίηση, τον Άνθρωπο.