Bridge of Spies, του Steven Spielberg
Την περίοδο του Ψυχρού Πολέμου, ο ικανότατος Αμερικανός δικηγόρος James Donovan (Tom Hanks) αναλαμβάνει την υπεράσπιση ενός Σοβιετικού κατασκόπου και στη συνέχεια υποκινεί τις διαπραγματεύσεις για την ανταλλαγή του με έναν πιλότο της αμερικανικής κατασκοπείας, ο οποίος έχει συλληφθεί και κρατείται από τη Σοβιετική Ένωση. Ο Donovan θα ακολουθήσει τις επιταγές της συνείδησής του πολύ παραπάνω από τις υποδείξεις των ανωτέρων του.
Κανείς δεν αμφισβητεί την σκηνοθετική αντίληψη και δεινότητα του Spielberg ούτε και το ευρηματικό σενάριο των Αδελφών Coen, ωστόσο αυτήν τη φορά, ο σκηνοθέτης βαδίζει σε υπερβολικά ασφαλή μονοπάτια. Πρόκειται για μια σφιχτοδεμένη, ενδιαφέρουσα ταινία, αλλά μέχρι εκεί. Ο δικηγόρος που μένει πιστός στη συνείδησή του, οι σκληροί και αμείλικτοι Ρώσοι, οι καθολικές χορωδίες στο soundtrack σε κάθε κορύφωση της πλοκής, είναι πράγματα που έχουμε ξαναδεί. Οι ψυχολογικές εντάσεις κρατάνε το ενδιαφέρον του κοινού, παρά τη μεγάλη διάρκεια της ταινίας, ωστόσο πολλές φορές φαίνεται πως στοχεύουν σε μια επιτηδευμένη συγκίνηση του θεατή.
Και για να το πάμε ένα βήμα παραπέρα. Πόσο μπορεί να συγκινηθεί κάποιος που βλέπει για χιλιοστή φορά στην οθόνη τους «καλούς» Αμερικανούς και τους «κακούς» Σοβιετικούς; Ο Donovan ρισκάρει την καριέρα και την οικογένειά του για να διασφαλίσει το μέλλον του Σοβιετικού κατασκόπου που έχει κληθεί να υπερασπιστεί. Δεν αμφιβάλλω πως η ταινία βασίζεται σε αληθινά γεγονότα, όμως αυτή η μεμονωμένη περίπτωση Αμερικανού δικηγόρου δεν δίνει συγχωροχάρτι στην πολιτική της Αμερικής κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου. Υπάρχουν κραυγαλέες διαφορές στην ταινία όσον αφορά τον τρόπο που τα δύο κράτη μεταχειρίζονται τους κρατούμενους των αντιπάλων τους. Με λίγα λόγια, δεν μπορώ να πιστέψω πως ο Σοβιετικός κατάσκοπος στην Αμερική είχε μπογιές και καμβάδες για να χαλαρώνει εξασκώντας το χόμπι του, ενώ ο Αμερικανός κρατούμενος στη Σοβιετική Ένωση δεν επιτρεπόταν ούτε καν να κοιμηθεί.
Σε κάθε περίπτωση, η ταινία είναι ενδιαφέρουσα και άρτια από κινηματογραφική άποψη, θίγοντας, δυστυχώς επιφανειακά, κάποια πολύ σημαντικά ζητήματα, όπως το θέμα της ταυτότητας σε μια Αμερική της δεκαετίας του ’50, αποτελούμενη από πρόσφυγες με την ανάγκη της ένταξης και κατ’ επέκταση της εθνικής ενότητας. Εύστοχη αναπαράσταση του κλίματος της εποχής, αλλά με τις ενστάσεις που αναφέρθηκαν. Ακολουθώντας τη σκηνοθετική λογική του “Lincoln” (2012), ο Spielberg, με ένα αδιαμφισβήτητα δυνατό καστ, εστιάζει στις σχέσεις των χαρακτήρων και σε μία ανθρωποκεντρική προσέγγιση της ιστορίας, ακολουθώντας μια ασφαλή συνταγή επιτυχίας.
Bridge of Spies, του Steven Spielberg
Διάρκεια: 141’
Είδος: δραματική, ψυχολογικό θρίλερ
