Scroll Top

Βιβλιοθήκη

Άρτεμις, του Andy Weir

feature_img__artemis-tou-andy-weir
Όταν ήμασταν παιδιά και κοιτούσαμε το φεγγάρι, νομίζαμε πάντα ότι βλέπουμε ένα πρόσωπο να μας χαμογελάει. Άραγε πώς θα ήταν αν μπορούσαμε να ζήσουμε στο φεγγάρι; αν υπήρχε μια πόλη πλήρως εξοπλισμένη που θα ξεπερνούσε τα όρια της επιστημονικής φαντασίας;

Ο βραβευμένος συγγραφέας Andy Weir, μας ταξιδεύει στην Άρτεμη, την πρώτη πόλη της Σελήνης που έχει πληθυσμό 2.000 άτομα. Η Τζαζ Μπασάρα ζει σε ένα δωμάτιο σε μέγεθος φέρετρου, με κοινόχρηστη κουζίνα και μπάνιο, κι εξασφαλίζει τα προς το ζην ακροβατώντας ανάμεσα στη νομιμότητα και την παρανομία, μεταφέροντας λαθραία είδη από τη γη. Άλλωστε… όπως αναφέρει στο βιβλίο: «Οι άνθρωποι εμπιστεύονται περισσότερο έναν αξιόπιστο εγκληματία, παρά έναν σκοτεινό επιχειρηματία». Όνειρό της είναι να γίνει πλούσια, κι έτσι, όταν το αφεντικό της της κάνει μια πολύ δελεαστική πρόταση, δεν μπορεί παρά να την αποδεχτεί. Μόνο που τα πράγματα δεν εξελίσσονται όπως τα είχε στο μυαλό της. Μπλέκεται σε έναν κυκλώνα από συνομωσίες, όπου τα πράγματα δεν είναι όπως φαίνονται, θέτοντας σε κίνδυνο τη ζωή της: όχι μόνο την καταδιώκει ένας πληρωμένος δολοφόνος, αλλά εγκυμονεί και ο κίνδυνος απέλασής της από την Άρτεμη.
Ο συγγραφέας δημιουργεί έναν ολόκληρο κόσμο στο διάστημα, περιγράφοντάς τον με τρόπο που μας κάνει να πιστεύουμε ότι όλα είναι δυνατά. Αναλύει προσεκτικά όλες τις παραμέτρους της ζωής στη Σελήνη, ώστε η επιβίωση -στο ένα έκτο της γήινης βαρύτητας- να φαίνεται εφικτή. Η περιγραφή των συνθηκών διαβίωσης στην Άρτεμη, καθώς και των τεχνολογιών που χρησιμοποιούνται για την επίλυση διαφόρων προβλημάτων που εμφανίζονται, είναι τόσο λεπτομερής, που φτάνει ο αναγνώστης να αναρωτιέται «γιατί να μην μπορεί να συμβεί και στην πραγματικότητα;» Μέσα στην πλοκή αυτής της ιστορίας επιστημονικής φαντασίας, ο συγγραφέας αναφέρεται και σχολιάζει με εύπεπτο τρόπο θέματα θρησκευτικού και κοινωνικού χαρακτήρα και με το γεγονός ότι οι πρωταγωνιστές του είναι άτομα διαφορετικών εθνικοτήτων, στηρίζει την ιδέα ότι όλοι είμαστε ίσοι και ο φυλετικός διαχωρισμός εξαλείφεται όταν ξεπερνάμε τα όρια της Γης.

Ή Άρτεμις μοιάζει με μια μαγική πόλη όπου όλα μπορούν να συμβούν. Χάρη στη μειωμένη βαρύτητα, κάποιος μπορεί να πηδήξει από ένα πολύ ψηλό κτίριο και όχι απλά να μη σκοτωθεί, αλλά να προσγειωθεί στο έδαφος, σαν να χορεύει, και κάποιος που θα ήταν παράλυτος στη Γη, εκεί δεν χρειάζεται αναπηρικό καροτσάκι, αφού σχεδόν αιωρείται και τα πόδια του δεν αγγίζουν το έδαφος. Όπως όμως συμβαίνει σε όλες τις Χώρες των Θαυμάτων, τα πράγματα δεν είναι ποτέ όπως φαίνονται, και η ανθρώπινη φύση παραμένει η ίδια όπου και αν ζουν οι άνθρωποι. Στην Άρτεμη, οι ταξικές διαφορές κυριαρχούν σε κάθε πτυχή της ζωής των κατοίκων, και η διάκριση ανάμεσα στους φτωχούς και τους πλούσιους περιγράφεται με πολλά και εύστοχα παραδείγματα. Το έγκλημα και το ξέπλυμα χρημάτων κυριαρχούν και υπάρχουν αυτοί που δεν θα διστάσουν να θυσιάσουν τα πάντα στο όνομα της εξουσίας και του πλούτου.
Η ηρωίδα του Weir είναι μια σύγχρονη γυναίκα που έχει μάθει να μην το βάζει ποτέ κάτω και να αντιμετωπίζει τις αντιξοότητες και τις δυσκολίες της ζωής της με χιούμορ και πείσμα. Παρακολουθούμε την εξέλιξη της υπόθεσης μέσα από τα δικά της μάτια και τη βιώνουμε όπως τη βιώνει κι εκείνη, ανακαλύπτοντας μαζί της, βήμα προς βήμα τα κρυμμένα μυστικά και τις συνομωσίες. Ο συγγραφέας, με έξυπνο τρόπο, μέσα από την αλληλογραφία της με ένα φίλο της στη Γη, ξετυλίγει την ιστορία της ζωής της και γεμίζει τα κενά που μπορεί να έχουν δημιουργηθεί.
Η «Άρτεμις» είναι ένα βιβλίο που εξελίσσεται σαν ταινία science fiction ψυχαγωγικού χαρακτήρα, με τον αναγνώστη να βρίσκεται σε κατάσταση συνεχούς αγωνίας. Άραγε μια ομάδα που αποτελείται από τελείως διαφορετικούς ανθρώπους, θα καταφέρει να αλλάξει τη ροή της ιστορίας και να σώσει την πόλη της;
Το μυθιστόρημα του Andy Weir θα μπορούσε ίσως να χαρακτηριστεί και προφητικό, αφού η μετοίκηση στο διάστημα δεν φαντάζει πλέον εξωφρενική αλλά είναι ένα πιθανό μελλοντικό σενάριο εξέλιξης της ανθρωπότητας. Πόσες φορές, δεν έχουμε αναρωτηθεί, αν θα φτάσουμε στο σημείο να πληρώνουμε και τον αέρα που αναπνέουμε; Ας επιβιβαστούμε λοιπόν κι εμείς στο ειδικό όχημα που μεταφέρει τους τουρίστες στην Άρτεμη, κι ας ταξιδέψουμε στο φεγγάρι για να ρίξουμε μια ματιά στο μέλλον και στο τι θα μπορούσε να συμβεί αν ίσχυε αυτό.

Άρτεμις, του Andy Weir
Μετάφραση: Χριστόδουλος Λιθαρής
Εκδόσεις Παπαδόπουλος
σελ. 366

1
Μοιράσου το