Η εταιρία ALIVAR συνεργάζεται με ένα από τα μεγαλύτερα κτηματομεσιτικά γραφεία της Αγγλίας και το αποτέλεσμα είναι ως φαίνεται εκθαμβωτικό.

Πόσες φορές σου έχει συμβεί να ακούσεις ένα τραγούδι και να νιώθεις κάτι σαν ηλεκτρικό ρεύμα να σου διαπερνά το κορμί; Ή με το που παίξουν οι πρώτες νότες μιας μελωδίας να γεμίζει η ψυχή σου θλίψη ή απρόσμενη ευτυχία ανάλογα με τις αναμνήσεις που έχουν ταυτιστεί μαζί της; Μπορεί όλα τα παραπάνω να ακούγονται τετριμμένα και υπέρ του δέοντος συνηθισμένα, ταυτόχρονα όμως αποτελούν κληρονομιά που μας μετέδωσαν χιλιάδες χρόνια πριν οι πρόγονοί μας, οδηγώντας μας σήμερα στο συμπέρασμα πως μπορεί τελικά η μουσική να είναι ο βασικός λόγος που το ανθρώπινο είδος σκαρφάλωσε με γρήγορους ρυθμούς στην κορυφή των έμβιων όντων του πλανήτη μας. 

Η σχέση ανάμεσα σε μια παρακμάζουσα δομή, όπως ένα πλοίο που σκουριάζει ή ένα κτίριο ξεχασμένο -ίσως επικίνδυνα κοντά στην κατεδάφιση- και στην τέχνη του Δρόμου είναι γνωστή, απαράμιλλα ελκυστική και ιδιαίτερα διδακτική, από τους τρόπους που το «φαίνεσθαι» μπορεί να πλαστεί και να αποδοθεί υπό ένα εντελώς καινούριο φως, έως τους τρόπους με τους οποίους η τέχνη συνομιλεί με τον χρόνο, δίχως να υπάρχει φραγμός στο αν απευθύνεται στο παρελθόν, στο παρόν ή στο μέλλον. Εξετάζοντας τη σχέση αυτή ταξιδεύουμε στο Παρίσι και σε ένα εγκαταλελειμμένο σουπερμάρκετ, το, τώρα πια, γνωστό ως «Μαυσωλείο» των Sowat και Lek. Θυμηθείτε τους.

Πριν από μερικές μέρες είχα την τύχη να παρεβρεθώ στην φοβερή διοργάνωση του TEDx Θεσσαλονίκη με θέμα: «Κάθε τέλος είναι και μια νέα αρχή», εμπνευσμένο από το απόφθευγμα του ποιητή T.S.Eliot: “What we call the beginning is often the end. And to make an end is to make a beginning. The end is where we start from.” Καταξιωμένοι και πολυπράγμονες ομιλητές έδωσαν την δική τους οπτική ως προς το προαναφερθέν θέμα, μοιράζοντας τις εμπειρίες τους, τις φιλοδοξίες και τα όνειρά τους, αναφερόμενοι κυρίως στον τρόπο με τον οποίο ανακάλυψε ο καθένας τους την μεγάλη ευκαιρία που βρίσκεται καλά κρυμμένη πίσω από ένα πρόσκαιρο «τέλος». Η ίδια η διοργάνωση τελείωσε ομοίως υπέροχα και «αλληγορικά», καθώς τελευταίος ομιλητής της ήταν ο ζωντανός θρύλος, ελληνικής καταγωγής, George Lois, ένας έφηβος ογδόντα τριών ετών και ο πλέον κατάλληλος να σου διαλύσει τις αμφιβολίες και τους φόβους, ώστε να μπορέσει να ανάψει μέσα σου η σπίθα της δημιουργίας.

Passoni Nature. Σχεδιασμένη από την Benedetta Tagliabue.

Μία πόλη, 1102 χορευτές και χορεύτριες, ένα παγκόσμιο ρεκόρ!