Scroll Top

Άλλαι Τέχναι

Amour του Michael Haneke

feature_img__amour-michael-haneke
Στο 65ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου στις Κάννες απονεμήθηκε στον Michael Haneke ο χρυσός φοίνικας για την ταινία του “Amour”. Ένα κινηματογραφικό έργο εξ ολοκλήρου αφιερωμένο στην αγάπη, στην αφοσίωση, στα γηρατειά, στην φθορά και στον θάνατο.

Το φιλμ είναι αφιερωμένο στη ζωή ενός ηλικιωμένου ζευγαριού, του George (Jean-Louis Trintignant) και της Anne (Emmanuelle Riva). Ο σκηνοθέτης σηματοδοτεί την έναρξη του δράματος του ζευγαριού μέσα από την εικόνα μιας βρύσης που τρέχει ακατάπαυστα. Η Anne παθαίνει εγκεφαλικό και η κατάστασή της χειροτερεύει όλο και περισσότερο, ενώ ο George είναι δίπλα της και την φροντίζει συνεχώς ως φρουρός και προστάτης της. Η οικονομική άνεση που διαθέτουν, τους δίνει την δυνατότητα της απομόνωσης στον δικό τους μικρόκοσμό στο κέντρο του Παρισιού, στο σπίτι τους, όπου και μεταφέρουν οτιδήποτε χρειάζονται από τον έξω κόσμο για την ανάρρωση της Anne και την ευημερία τους. Ο ένας δεν θέλει να βλέπει τον άλλο να ταλαιπωρείται λόγω της αρρώστιας αλλά ο George της έχει δώσει την υπόσχεσή ότι δεν θα την ξαναπάει στο νοσοκομείο. Ο φόβος του θανάτου γίνεται όλο και πιο έκδηλος, όπου στο τέλος έρχεται η λύτρωση από αγάπη.

Ο Haneke δημιούργησε μια ταινία στην οποία εξυμνεί την αγάπη, πραγματεύεται το θέμα της ανθρώπινης αξιοπρέπειας και ταυτόχρονα εκθέτει την βιαιότητα του θανάτου. Οι δύο πρωταγωνιστές έδωσαν θαυμάσιες ερμηνίες. Ο σκηνοθέτης δήλωσε ότι έγραψε τον ρόλο αποκλειστικά και μόνο για τον Jean-Louis Trintignant ο οποίος σημείωνε 10 χρόνια απουσίας από τον κινηματογράφο.

Ο Michael Haneke τόνισε σε συνέντευξη τύπου:

Νοιώθω πως καθώς μεγαλώνεις βρίσκεσαι όλο και περισσότερο σε θέση όπου αρχίζεις να αναγνωρίζεις, να συναισθάνεσαι τον διαρκή επερχόμενο πόνο. Είσαι έτοιμος να το κατανοήσεις αυτό στους άλλους. Ήθελα για πάρα πολύ καιρό να κάνω μια απλή ταινία, μέσα σε ένα περιορισμένο χώρο. Μια απλή ταινία που να λέει ακριβώς τα πράγματα όπως είναι σαν μια ...ιστορία αγάπης. Είναι αλήθεια πως τα κατάφερα. Από την άλλη μεριά το να μιλήσω για τον πόνο μέσα στο περιβάλλον ενός νοσοκομείου, θα ήταν πολύ συνηθισμένο. Έτσι επέλεξα να μιλήσω για όλα αυτά μέσα σ' ένα σπίτι. Όσο για την περίφημη σκηνή του κυνηγιού του περιστεριού, θα ήθελα να τονίσω πως αρχικά υπήρχαν δύο, αλλά το ένα δεν τα κατάφερε. (αστειευόμενος)
1
Μοιράσου το