Auditorium

Ύστερα από έναν αρκετά καλό πρώτο δίσκο και ένα split, οι Kult of Taurus επανήλθαν με εμφανείς τις εξελιγμένες τους ιδέες πάνω στο ορθόδοξο, αλλά ταυτόχρονα προοδευτικό black metal. Θα διαφωνήσω κάθετα με τις διάφορες κριτικές που διάβασα σκόρπια σε διαδικτυακά περιοδικά, τα οποία θέλουν τον δίσκο να στέκεται αισθητικά δίπλα σε εμπορικές μπάντες του είδους όπως οι Behemoth και θα αντικρούσω τα φαιδρά επιχειρήματα αυτά παρακάτω.

Ο δίσκος ξεκινάει με ένα εισαγωγικό κομμάτι αισθητικού και ιεροτελεστικού χαρακτήρα, το “Channeling Consciousness“, στοιχείο που παραμένει και στα υπόλοιπα κομμάτια (τα οποία προφανώς και έχουν άλλον μουσικό χαρακτήρα), καθώς φαίνεται από το πρώτο κιόλας άκουσμα πως πρόκειται για έναν δίσκο που σκοπό έχει την δημιουργία αλλά και την ακολουθία αισθητικής και ατμόσφαιρας. Ο σκοπός αυτός υπερέχει του στόχου της δημιουργίας ενός ακόμα metal δίσκου και ακόμα καλύτερα του να υπακούσει στις ήδη υπάρχουσες αισθητικές του black metal, ενός εξειδικευμένου και εμπορικά πετυχημένου παρακλαδιού. Οι αλλαγές των μοτίβων μέσα στα κομμάτια γίνονται αρκετά γρήγορα και τα περάσματα σε πιο παράξενες μελωδίες είναι στοιχείο που μπορεί κάποιος να συναντήσει σε παλαιότερες κυκλοφορίες των Dodheimsgard, χωρίς όμως να δανείζεται τίποτα από εκείνους με εξαίρεση τον (πλέον) κιθαρίστα τους Yusef “Vicotnik” Parvaz, ο οποίος εκτός από το mastering, έβαλε και το χεράκι του παίζοντας πλήκτρα σε διάφορα κομμάτια.